Assisen werd en wordt in vraag gesteld, toch is het een belangrijk element in onze democratie. Het kost veel geld en is tijdrovend toch is het de moeite waard.
In het dossier Mehrnaz Didgar, de moeder die haar dochter vermoorde, zie ik op de sociale media heel wat bedenkingen passeren , sommige “beschouwingen” zijn ronduit cafépraat
Een voorwaardelijke straf van vijf jaar bovenop de voorhechtenis lijkt een zeer lichte straf . Zeker voor de ex-schoonfamilie van de beschuldigde, zij zijn immers partij in deze zaak en voelen zich benadeeld Een gevoelen dat bij deze familie zeker gemeend en terecht is.
Ik merk hier op dat de beslissing genomen werd door een jury van gewone burgers zoals jij en ik , medemensen die met de zaak “niks” te maken hebben. Het feit dat ze niks te maken hebben met deze zaak pleit voor hun onpartijdigheid.
Deze volksjury moet volgende bedenking voor ogen houden : Wanneer iemand schuldig is betekent die persoon bij een latere vrijlating een gevaar voor de maatschappij? Als hier ontkennend op geantwoord wordt, moet men er zich rekenschap van geven van het feit dat de betrokkene later opnieuw in de samenleving geïntegreerd moet worden en een nieuwe kans moet krijgen.
Deze jury heeft een duidelijk signaal gegeven. Deze vrouw betekent geen gevaar voor de maatschappij en heeft mits in acht name van bepaalde strikte voorwaarden recht op een nieuwe kans.
Een volksjury is een belangrijk element in ons democratisch bestel ,het volk oordeelt over belangrijke misdrijven en geen magistraat die misschien de voeling met wat in de maatschappij leeft verloren heeft. Een magistraat bekijkt een misdrijf vanuit een strik juridische bril de volksjury vanuit het hart , een wereld van verschil.