Geniet nog even van
je vakantie, want daarna krijgen we de recepten van rechtse regeringen
door de strot geramd. De betrokken partijen zijn de verkiezingen
ingegaan met de belofte dat de belastingen te hoog zijn, ja dat ze
zelfs moeten verlagen, maar ondertussen krijgen we een de facto
belastingsverhoging via een slinkse manier geserveerd.

Dit weekend
raakten de besparingsplannen van de Vlaamse regering bekend. In
totaal wil ze bijna 8 miljard euro besparen. Dat komt neer op 1250
euro per hoofd van de bevolking. Het inschrijvingsgeld voor het hoger
onderwijs gaat fors omhoog, net als de waterfactuur en de kosten voor
de kinderopvang. Je zal fors meer moeten betalen voor cultuur, een
sector waar tal van jobs zullen sneuvelen net als bij de ambtenarij
en in de sociale tewerkstelling. Het mes wordt gezet in
opleidingschecks en in de sociale woningbouw.

Herinnert u zich nog
dat Bart De Wever in volle kiesstrijd bij hoog en bij laag beweerde
dat de N-VA een echte sociale partij is? Wat is er sociaal aan een
partij die het geld zoekt in sectoren die bijdragen tot het
maatschappelijk welzijn? Die dweept met belastingsverlagingen maar
alvast in de Vlaamse regering een reële belastingsverhoging toepast
door allerlei facturen de hoogte in te jagen en zo een begin maakt
met de uitholling van de koopkracht en… de dienstverlening.

Nu de verkiezingen
achter de rug zijn vallen de maskers ook op het federale niveau. De
federale onderhandelaars moeten op zoek naar vele miljarden. Het
cijfer 17 miljard euro tegen 2019 circuleert. Maar dat dreigt nog
heel wat meer te worden, want tegelijk zijn er beloftes gemaakt voor
lastenverlagingen. Tijdens de verkiezingen beloofde Open VLD een
loonlastenverlaging van 5 miljard euro en daarbovenop nog eens 5
miljard belastingsverlaging voor de werknemers. Open VLD gaat er
vanuit dat door de daling van de brutolonen de bedrijven meer jobs
zullen creëren. Hangt er natuurlijk vanaf hoe je dat doet.
Automatisch werkt dat niet, want bedrijven in een kapitalistische
systeem hebben in eerste instantie de natuurlijke reflex om de
winsten voor hun aandeelhouders veilig te stellen en te verhogen.

Maar wat de verhoging van de nettolonen voor de werknemers betreft
haalt de partij nu bakzeil. Een eerste kiezersbedrog is daarmee in de
maak. Ook de N-VA en MR denken in eerste instantie vooral aan
lastenverlagingen voor bedrijven (bij N-VA is dat 4,5 miljard Euro).
“Studies tonen aan dat mensen met een hoger nettoloon vooral meer
gaan sparen”, aldus een federaal onderhandelaar. Ah ja? Zijn de
onderhandelaars dan even de vele mensen vergeten die nu al de eindjes
niet meer aan elkaar kunnen knopen? Als de geplande besparingen
worden uitgevoerd zal daarenboven de koopkracht zwaar worden
aangetast. Wat een perverse redenering van partijen die daarmee
bevestigen alleen voor het kapitaal en de ondernemingen te rijden.

Het is nog te vroeg,
de onderhandelingen zijn nog volop bezig, maar de kans dat de
grote vermogens de grootste lasten zullen dragen is zo goed als
nihil. Dat is in elk geval niet de logica van de rechtse partijen die
nu aan zet zijn. Nochtans zien we dat overal in Europa de
vermogensongelijkheid toeneemt. In Duitsland stelde de Bundesbank een
eenmalige vermogensbelasting voor in landen die met een zware crisis
te maken hebben. Dus zo revolutionair is dat idee niet. Een
progressieve vermogensbelasting voor vermogens boven de 1 miljoen euro kan vele miljarden in het laatje brengen.

Als de
regeringsonderhandelaars met een studie op de proppen komen waaruit
blijkt dat de verhoging van de nettovermogens gedeeltelijk op de
spaarboekjes belandt, wat moet dat dan wel niet zijn met de grote
vermogens die in groeiende mate bij een kleinere bovenlaag van de
bevolking worden opgepot? Laat ons daar dan toch eens komaf mee maken? Dat zou het project moeten zijn waarmee wij, het volk, massaal de straat op trekt.

De besparingsplannen
van de Vlaamse regering zijn asociaal en je moet geen grote ziener
zijn om te voorspellen dat de begrotingen van de toekomstige
‘Zweedse’ federale coalitie dat minder zouden zijn. De rechtse
partijen lijken vastberaden om zij die al veel bezitten nog extra te soigneren en zijn daarvoor bereid om de ongelijkheid en de armoede verder te doen toenemen.

We kunnen dit toch niet
aanvaarden? We kunnen toch niet zo over ons heen laten rijden door
partijen die ons een ‘sociaal beleid’ beloofden en nu de grote
hakbijl willen bovenhalen? Na de vakantie vrees ik dat er ons geen
andere keuze zal resten dan de straat op te trekken. We zullen ons
moeten verzetten tegen de vele aankomende asociale maatregelen die
wat er nog rest van de verzorgingsstaat verder zullen ontmantelen. We zijn tenslotte de 99%.