De grootbanken komen vandaag in moeilijkheden. De crisis die ze zelf veroorzaakten zorgt voor sociale problemen bij hun ex en huidige werknemers.

De banken werden in 2008 door het werkvolk gered. De overheidsschuld steeg met tientallen procenten van het BBP. Nu wil men die schuld op de kap van het werkvolk afbouwen door een blinde besparingsstrategie. De banken zelf zien hun inkomsten omwille van de sterk dalende intrestvoeten dalen. De Europese centrale bank straft hun zelfs wanneer ze niet investeren en hun geld laten staan . De gevolgen laten zich raden.

In een kapitalistische logica verwachten aandeelhouders waar voor hun geld. De huidige context  maakt het erg moeilijk, zelfs onmogelijk om de aandeelhouders tevreden te stellen zonder wijzigend beleid. Voor neoliberalen is de oplossing , we reduceren de personeelskost en de overgebleven marge geven we aan de aandeelhouders.

Zelden horen we de oproep weerklinken om een echte openbare speler in de markt te plaatsen. Nochtans een dergelijke speler die voldoende sterk is  kan de markt fundamenteel beïnvloeden. Een openbare bank die sterk genoeg is kan andere banken verplichten om te volgen. Dit betekent dienstverlening aan klanten die niet mee zijn met het digitale tijdperk maar vooral een rechtvaardige opbrengst voor de kleine spaarder. Een ASLK 2.0 moet immers niet haar aandeelhouders plezieren maar wel een dienst verschaffen aan de gemeenschap.