Reeds vele jaren worden er in het kader van de Europese Unie ronkende verklaringen afgelegd over een aanzienlijke terugdringing van de armoede tegen het jaar 2020. Enkele maatregelen die nu opgedrongen worden ‘bevestigen’ (sic) deze doelstelling.

We leven met zijn allen boven onze stand, dus moet er bespaard worden, geen minimumlonen meer, afschaffing van de index, inleveren op lonen en wedden, terugschroeving van de sociale zekerheid – allemaal maatregelen opgelegd door de ‘economic governance’ van de Unie. Maatregelen die noodgedwongen uitgevoerd worden in Griekenland, Spanje, Portugal, Italië – en praktisch zeker ook in België. Uiteraard mag er niet geraakt aan de inkomsten van de veelverdieners (geen vermogensbelasting, geen serieuze fiscale fraudebestrijding, geen deprivatisering van grote ondernemingen).

Gevolg : de gewone burger mag weer eens afdokken, wordt dus weer eens een stuk armer – en dat alles in het kader van ‘armoedebestrijding’ ?

Enkel een effectief terugdringen van superrijkdom zal hieraan iets kunnen veranderen, en daarom is het belangrijk dat indignados, Wall Street bezetters en anderen zich verenigen om te komen tot een rechtvaardige herverdeling van de rijkdom – slechts op die manier zal de armoede daadwerkelijk kunnen teruggedrongen worden.

“Rise like lions after slumber, in unvanquishable number –

shake your chains to earth like dew, which in sleep has fallen on you –

Ye are many, they are few.  (PB Shelley)