Het is wennen voor de Argentijnse bevolking. Niet alleen is er voor het eerst in twaalf jaar geen Peronistische president, Mauricio Macri, kandidaat van de centrumrechtse Alianza Cambiemos, had tijdens zijn verkiezingscampagne ook grote veranderingen beloofd. Sinds hij op 10 december president werd, kondigde hij al meteen enkele ingrijpende hervormingen aan. Telkens leidde dat tot straatprotest.

Op 27 december 2015 manifesteerden meer dan tienduizend mensen in het Centenariopark in het centrum van de hoofdstad Buenos Aires. Tot de betoging was opgeroepen via sociale media. “We zullen niet aanvaarden dat ze onze rechten met de grond gelijk maken”, zei oud-minister Axel Kicillof, een van de sprekers.

De eerste verandering die Macri aankondigde, was de afschaffing van de beperking op transacties in dollars, in 2011 ingevoerd om de vlucht van deviezen tegen te gaan. Het leidde meteen tot een devaluatie van de Argentijnse peso met 41 procent. Sinds Macri dit in november in zijn campagne had aangekondigd, zijn de prijzen met meer dan 3 procent gestegen, voor producten zoals vlees zelfs met 50 procent. Het devaluatiebeleid zullen de werkende Argentijnen voelen in hun salaris, zegt Ernesto Mattos, econoom van de Universiteit van Buenos Aires.

Afschaffing van exportheffing

Om de Argentijnse financiële reserves te verstevigen schafte de nieuwe regering de exportheffing af voor granen als tarwe en maïs en verminderde ze die voor soja en industriële producten. Ze klopte tegelijk aan bij deviezenbronnen als banken, multilaterale kredietinstellingen en de Chinese regering.

De nieuwe regering versoepelde ook de invoer van enkele producten. Macri heeft de ambitie vooruitgang te boeken in de onderhandelingen over de vrijhandelsakkoorden met de EU en met de Alianza del Pacífico (Chili, Colombia, Mexico en Peru). De kinderbijslag voor amre gezinnen blijft, maar energiesubsidies gaan geleidelijk verdwijnen.

Amerikaanse dollar

“Dit economisch programma lijkt sterk op dat van dictatuur van 1976-1983 en de periode van de omwisselbaarheid (1991-2001)”, zegt Mattos. “Ook toen ging het om meer vrije handel, de vrije beweging van kapitaal, hoge interestvoeten en schulden.”

In 1991, tijdens de regering van president Carlos Menem, werd de ‘wet op de omwisselbaarheid’ goedgekeurd. Die stelde 1 Argentijnse peso gelijk aan 1 Amerikaanse dollar en verplichtte de nationale bank om met dat doel de reserves in te zetten om de peso te ondersteunen.

Het neoliberale beleid van Menem leidde tot een grote concentratie van rijkdom bij een beperkte elite, de privatisering van de meeste overheidsbedrijven en de ineenstorting van de middenklasse en verpaupering van het grootste deel van de bevolking. Preisdent Macri wil dat economisch beleid terug invoeren.

Bron:  Viejas recetas económicas con sabor democrático en Argentina