In het eerste deel van de 19de eeuw was de haven van Buenos Aires een draaischijf voor de slavenhandel. Sommige slaven bleven er en andere werden uitgevoerd naar ander landen.

In Argentinië is men vergeten dat 1/3 van de bevolking Afro-Argentijns was in de 19de eeuw. Toen de slavernij in 1853 werd afgeschaft, kwam tussen 1868-74 Domingo Faustino Sarmiento aan de macht in Argentinië en hij geloofde in een pure Europese samenleving. Hiervoor moesten de afro-argentijnen wijken.

De afro-argentijnen waren notabelen in de Argentijnse samenleving, ze bekleden hoge posten in de administratie en het leger. Toch werden duistere praktijken op hun toepast om hun aantal te doen afnemen.

Veel mannen gingen naar het leger na de afschaffing van de slavernij. Echter werden zij daar het kanonnenvlees in ‘la guerra de la triple alianza’ 1964-1970. En hun vrouwen moesten trouwen met blanke mannen, of er werd resoluut gekozen om hun geen kinderen te laten krijgen.

Tegenwoordig komen er veel Haïtianen en Senegalezen Argentinië binnen en zij beginnen het verleden te onderzoeken, ondertussen zijn er al enkele vreemde ontdekkingen gedaan. De geschiedschrijving rond deze problematiek wordt steeds interessanter.

Toch zijn er vandaag nog steeds families van Afro-Argentijnse notabelen, terwijl deze twintig jaar geleden nog werden aangewezen en uitgelachen van op dertig meter afstand. Over discriminatie en rascisme gesproken, zonder te relativeren.

Willemjan Vandenplas is auteur van het boek ‘Dagboek van een Wereldburger’ te verkrijgen in Brussel bij les yeux gourmands en Poëtini in Saint-Gilles en Pépites Blues, la Petite Portuguaise, Tulibris of Libre Books in de Matongé.