Amper zes jaar na het einde van de opstand en de afschaffing van de monarchie heeft Nepal het moeilijk om een democratisch land te worden. De nieuwe grondwet laat op zich wachten en verkiezingen zijn opnieuw uitgesteld.

De politieke partijen kunnen het amper eens worden over een begroting, maar ze zijn opvallend eensgezind over een nieuwe, mogelijke oplossing voor de politieke crisis in het land. Dinsdag kwamen ze overeen een niet-politieke interimregering in het leven te roepen onder leiding van de voorzitter van het Hooggerechtshof, Khil Raj Regmi. Die moet verkiezingen voorbereiden die in de eerste weken van juni moeten plaatsvinden.

Maar de vraag is of die regering er ook komt. Regmi heeft volgens de Nepalese kranten al laten weten dat hij niet geïnteresseerd is, tenzij de partijleiders een aantal “vernederende” voorwaarden laten vallen. Hij heeft het onder meer over het mechanisme dat de partijen toestaat de interimregering te “assisteren en controleren.” Hij wil ook niet dat de partijen leden van de regering voordragen.

De partijleiders hebben laten weten dat ze het woordgebruik in het akkoord willen aanpassen.

Veel tegenstand

Maar Regmi is niet de enige met bedenkingen. De meningen binnen de maatschappij en de politiek zijn scherp verdeeld. Een aantal kleinere politieke partijen heeft een memorandum overhandigd aan president Ram Baran Yadav.

Voorstanders van het akkoord wijzen er op dat het de enige mogelijkheid is op verkiezingen, aangezien de politieke partijen er maar niet in slagen om een akkoord te vinden. Tegenstanders wijzen op de scheiding ter machten. Ze vinden het niet kunnen dat het hoofd van de rechterlijke macht tegelijk de uitvoerende macht controleert.

“De voorzitter van het Hooggerechtshof mag het voorstel niet aanvaarden om hem hoofd van de interimregering te maken”, zegt Daman Nath Dhungana, voormalig voorzitter van het parlement. “Dezelfde persoon aan het hoofd van de uitvoerende en rechterlijke macht, is ethisch verkeerd.”

Dat vindt ook parlementslid Shekhar Koirala. “De scheiding der machten is een must in elke functionerende democratie, en des te meer in een fragiele democratie als Nepal.”

Zonder grondwet

Intussen moet het land het nog steeds zonder grondwet stellen. Toen de Nepalezen in 2008 een Grondwettelijke Vergadering verkozen na tien jaar burgeroorlog, heerste er euforie.

Maar de aanhoudende instabiliteit sindsdien leidt tot groeiende frustratie. De Grondwettelijke Vergadering kon binnen de twee jaar geen nieuwe grondwet opstellen, en slaagde daar ook na vier verlengingen van in totaal twee jaar niet in.

Veel problemen draaien rond het concept nationaliteit in Terai, het zuidelijke gebied van het land dat aan India grenst. Veel inwoners daar vinden dat hen de nationaliteit ontzegd wordt.

Zelfs als de partijen erin slagen om Regmi te overtuigen de interimregering te leiden, lijken verkiezingen in juni onzeker. Zo zijn er nog logistieke problemen, zijn de kiesarrondissementen nog niet afgebakend en moeten er nog identiteitsbewijzen uitgedeeld worden.