De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Antwerpse activisten en hun daklozen weldra op straat

Antwerpse activisten en hun daklozen weldra op straat

dinsdag 21 december 2010 18:10
Spread the love

Beste medemensen,

Graag even uw aandacht voor dit actueel én hoogdringend thema aub!

Terwijl op de Groenplaats “Het Glazenhuis” volop alle media aandacht geniet, zitten een paar straten verder een hoop aktivisten en de daklozen die zij opvangen in de koude en in het duister.

Het Antwerpse “collectief Duivenkot vzw” probeert al jaren het thuislozenprobleem mee te verhelpen vanuit de basis. Momenteel bewonen zij de rijkswachtkazerne in de Korte Vlierstraat 6/8 te Antwerpen. Mensen die acuut een onderkomen nodig hebben of geen geschikte opvangplek vinden kunnen daar terecht. Nood breekt wet!
We kunnen dit misschien een kraakpand noemen maar dan zonder de veronderstelde stereotiepen van zwaar druggebruik en criminaliteit. Je wordt er hartelijk ontvangen met een handdruk en koffie. Altijd welkom voor een gesprek of discussie. Ze proberen ook de buurt te betrekken bij hun aktiviteiten, die voor ‘iedereen’ toegankelijk zijn.

Op 5 januari 2011, moet de kazerne ontruimd worden op laste van het Antwerpse stadsbestuur en komen de talrijke aktivisten en de daklozen die zij herbergen op straat te staan met heel hun hebben en houden. Over de jaren heen verzamelden zij een hele hoop spullen voor de daklozenopvang en voor andere socio-culturele projecten, dit alles dreigt nu gewoon in het stadsmagazijn te belanden als zij niet tijdig een alternatief vinden. Op 10 december (de internationale dag van de mensenrechten!) werden in heel de kazerne de nutsvoorzieningen afgesloten. Terwijl Electrabel nochtans bereid was een contract aan te gaan met de bezieler van de vzw “Johan Cabello”, die wettelijk samen met zijn zoon gedomicilieerd staat in de kaserne. Eandis blijft echter weigeren (in opdracht van ?) om de electriciteit opnieuw aan te sluiten. De activisten contacteerden reeds de Liga voor Mensenrechten, omdat het wettelijk gezien niet mag om bewoners midden in de winter volledig af te sluiten. Doch, het mocht niet baten. “Daaruit concluderen wij dat “wij” géén “mensen” zijn, zegt één van de aktivisten, “net terwijl wij menslievendheid tonen jegens de zwakkeren in onze maatschappij en onze burgerplicht nakomen, iets wat de stad zelf schandelijk nalaat te doen”.

Mogen we het op zijn minst dubbelzinnig noemen dat er enerzijds ‘opvangplaatsen’ gecreëerd worden terwijl er anderzijds mensen in de winter op straat gezet worden, simpelweg omdat hun methode niet de zogezegd geijkte werkwijze is? Nood breekt wet, al zijn er ook misschien wat teveel wetten die de nood breken.

“Wij nodigden het OCMW uit om bij ons in de kaserne een volledig blok uit te rusten voor daklozenopvang, maar ons aanbod werd simpelweg afgewezen”, aldus Johan.
“Dus doen we het zelf -zonder hulp-, zo namen we deel aan de Beursvloer en wisten daar een 20-tal bedjes te verkrijgen van de Kringwinkel. Zelf kochten we een hoop dekens aan 1€ per stuk bij Oxfam”.

“We zijn op bezoek geweest in een gedoogd kraakpand in Brussel”, vertelt een andere aktivist, “daar wist men ons te vertellen dat zij een contract hebben kunnen aangaan met het Waalse gewest die hen het pand in bruikleen geven tot er concrete plannen zijn voor een herbestemming van het overheidsgebouw. Bovendien betaalt het Waals gewest de helft van alle facturen wat betreft hun nutsvoorzieningen tot en met internet. Net als in de kaserne in Antwerpen kunnen ook zij rekenen op de steun van de buurt. De krakers stellen zich open voor de plaatselijke gemeenschap en vullen de leemtes op in het sociale netwerk van de stad, zodat mensen die buiten de mazen vallen van de reguliere opvang toch een onderdak vinden en niet hoeven dood te vriezen op straat. Het antwerpse Sint Andries kwartier (waar de kaserne gelegen is) is doorheen de geschiedenis altijd al een volkse buurt geweest, waar bewoners mekaar nog écht kennen en zich bekommeren om hun buren wanneer die het moeilijk hebben. Is het niet de bedoeling van de stad om mensen terug samen te leren leven?, wij geven alvast het goeie voorbeeld”.

Wat betreft de (voor-?)verkoop van de kazerne aan een projectontwikkelaar en de herbestemming van het gebouw botsen we op een muur van stilzwijgen. Talrijke, tegenstrijdige geruchten doen de ronde. “We geraken niet tot bij de betrokken personen” zegt Johan, “zodra we nog maar tot aan de balie komen, worden we prompt naar buiten geëscorteerd door de security. We hebben zelf een potentiële nieuwe koper gevonden voor het complex, die bereid is een aanzienlijke som bovenop de oorspronkelijke vraagprijs te bieden. Zij geven ons de garantie dat we het pand verder kunnen blijven gebruiken tot ze effectief van start gaan met ‘hun’ herbestemming van het gebouw”. Maar ook hiervoor is men bij de stad niet vatbaar voor kommentaar. Verbaasd het iemand dat wij ons daarbij de nodige vragen stellen?

Er verblijven momenteel een 15-tal mensen in de kazerne, de vaste inwonende aktivisten en enkele andere mensen -waaronder ook twee jonge kunstenaars-, zij betalen, ieder naargelang hun financiële mogelijkheden een maandelijks bedrag om samen de vzw draaiende te houden, want we kunnen niet rekenen op subsidies of andere overheidssteun. En dan zijn er ook nog onze daklozen, hun aantal varieert, maar meestal gaat het gemiddeld om een 5-tal mensen. “We zouden er méér willen opvangen, maar daarvoor hebben we wél een minimum aan ondersteuning van buitenaf nodig, en vooral nu zonder licht of verwarming (er kan enkel electrisch worden verwarmd, omdat er geen gasleidingen meer in aanwezig waren in het pand) is het niet evident”. Stromend water is er dankzij het aangrenzende gebouw (een voormalig clublokaal voor senioren), dat Johan Cabello in de eerste plaats voor dit doeleinde erbij heeft gekraakt, “al is het tevens onze zoveelste aanklacht tegen de leegstand en het nijpend tekort aan betaalbare woningen in de wijk. Warm water is er echter niet meer sinds 10 december, want dat gebeurde electrisch. Een buurvrouw bood ons aan om bij haar te komen douchen, er leeft dus nog wel degelijk burgerzin en saamhorigheid in deze buurt, het mag een voorbeeld wezen voor “de burgervader” van onze stad”! Ondertussen werd ook een vonnis geveld over dit voormalige seniorenlokaal, op 31 december moet het pand worden ontruimd, omdat het vanaf januari beloofd is aan een àndere (gesubsidieerde) jongeren vzw, “omdat 2011 het jaar van de jongeren is”, dat gaf zelfs de advokaat van de stad toe. Daags nadien lazen we in de krant “het jaar van de armoede en sociale uitsluiting heeft geen énkel resultaat gehad voor de betrokken doelgroep”. Er is nog één week tijd om vooralsnog één positief resultaat te kunnen aanhalen!

Mocht u bereid zijn iets te doen (onder welke vorm dan ook), neem dat rechstreeks contact op: 0496/495020 (Johan Cabello) of 0470/052427 (Fred & Poepoes).

Vzw Duivenkot wenst iedereen een Warm Hart toe in deze bitterkoude winterdagen,

Johan Cabello en mede-aktivisten Ana, Fred en Poepoes, in samenwerking met Stef Rodeyn

take down
the paywall
steun ons nu!