Uit een Pano-onderzoek blijkt dat wel de helft van de cocaïne drugs voor ons continent Europa langs wereldhaven Antwerpen binnen komen (!). En verder blijkt dat een deel van de Belgisch-Marokkaanse gemeenschap er tot aan de hals in zit.
“Vader, moeder en dochter stoppen vrolijk het witte spul in zakjes in de keuken”
… zo klinkt het vanmorgen in de krantencommentaren op Radio Klara.
Natuurlijk is het niet de gehele Vlaams-Marokkaanse gemeenschap die hier bij is betrokken. We kunnen en mogen niet veralgemenen. Maar het is wel een pijnlijke vaststelling, het woord waarmee Lukas Devos zijn perscommentaren begint vandaag, “AUW!!” is treffend gekozen.
Het is jammer, ook juist voor wie de Belgische Marokkanen al jaren een warm hart toedraagt, in het bewustzijn wat hen aan vernederingen is aangedaan.
En laten we een kat een kat noemen, dat gaat door tot op vandaag, en morgen zal het nog niet gedaan zijn. De praktijktesten om de sollicitatiepoorten te openen voor Belgen met een kleurtje en een fantastische naam, ze zijn overtijd, om het op zijn Leuvens te zeggen.
En laten de blanke Vlamingen (generatie Vlamingen) maar niet te gauw vanuit valse trots een boze stem verheffen: deze gemeenschap tussen Zwin en Gaume heeft de inwijkelingen een ideale verschoningsgrond geboden.
Wie generaties lang, vaak in het geheim, ongezien en ongehoord een groep mensen op wrede wijze (ook al vloeide er meestal geen bloed) discrimineerten een gewoon comfortabel leven onmogelijk maakt,hen door het gepeupel ongestraft “makaken” laat noemen,die vraagt om allerlei vormen van represaille,van wraak, van handelingen die uitdrukken:
“Ok, ik behoor niet tot jullie gemeenschap.Maar omdat ik wel een ruggengraat heb,zal ik er mijn voordeel mee doen.Wacht maar eens af”.
S H SLeuven
Creative Commons ApplyRespect Intellectual Action
Nota Bene:
Proficiat aan Thomas Decreus met zijn reportage over de reportage van Pano, en zijn visie op het Drugsprobleem.
Op een punt wil ik zijn visie wel amenderen, ook na jarenlang in dialoog te staan met top therapeuten: je mag drugs niet uit de strafwet halen, je mag het morele veroordelen niet laten. Dat zou een volkomen verkeerd signaal geven aan jongen mensen. De “verdrietdokters” weten uit eerste hand hoe drugs de levens van jongeren vernielen.
Zo een meisje of jonge man kan zich niet meer toeleggen op studies, een goede seksuele partnerrelatie, persoonlijke groei. – –
Decreus over Drugs:
