Anti-terrorismemaatregelen treffen te vaak kinderen

Anti-terrorismemaatregelen van overheden hebben te vaak een negatieve invloed op kinderen, stelt een rapport van de organisatie Watchlist on Children and Armed Conflict. 

donderdag 6 februari 2020 15:09
Spread the love
Watchlist on Children and Armed Conflict beweert dat veel van de maatregelen in de strijd tegen terrorisme wereldwijd “onvoldoende waarborgen bieden voor de veiligheid van kinderen” en uit het oog verliezen hoe schadelijk ze zelfs kunnen zijn voor kinderen.

Slachtoffers, geen daders

Watchlist noemt zes maatregelen die door staten worden ingezet in het kader van terrorismebestrijding, waarvan ze vinden dat die kinderen treffen: de behandeling van kinderen waarvan gemeend wordt dat ze banden hebben met terrorisme; het onvermogen van overheden om de internationaal erkende normen voor jeugdrecht te handhaven; de uitholling van het “principle of distinction”, humanitair recht dat het gebruik van geweld op strijders en burgers regelt; moeilijkheden inzake de definiëring van “buitenlandse terroristische strijders”; het gebrek aan toegang tot humanitaire hulp als gevolg van maatregelen zoals sancties; en het feit dat maatregelen voor screening, vervolging, rehabilitatie en re-integratie (SPRR) losjes worden toegepast.

Kinderen waarvan vermoed wordt dat ze banden hebben met terrorisme, moeten behandeld worden als slachtoffers, niet als medeplichtigen, stelt het rapport. Te vaak “criminaliseren” overheden deze kinderen, in plaats van hen te omhullen met de nodige steun en zorg.

Kwetsbaar voor werving

“Kinderen worden gemarteld, slecht behandeld en op onwettelijke grond opgesloten en van hun vrijheid beroofd voor hun banden met terreurgroepen”, schrijven de opstellers van de tekst.

“Kinderen kunnen inderdaad kwetsbaar zijn voor werving en uitbuiting door deze gewapende groepen”, zegt Brigid Kennedy Pfister, Senior Child Protection Specialist bij het Kinderfonds van de Verenigde Naties (Unicef). “Van Noordoost-Nigeria tot Somalië, Irak, Syrië en Jemen, zijn kinderen die door gewapende groeperingen in verschillende conflicten zijn gerekruteerd en uitgebuit, in de eerste plaats slachtoffer van wie de rechten worden geschonden.”

Volgens een VN-rapport uit 2019 dat de terroristische uitbuiting van jongeren in kaart brengt, kunnen kinderen om verschillende redenen door terroristische groepen worden aangeworven, zoals hun locatie en de nabijheid van een terreurorganisatie, financiële instabiliteit van het gezin, maatschappelijke visies of politieke marginalisering, de blootstelling aan extremistische propaganda. Kortom, allemaal factoren waar kinderen zelf weinig controle over hebben.

Dwang en manipulatie

“We weten dat gewapende groepen dwang, uitputting, manipulatie en geweld gebruiken om kinderen te dwingen of te overtuigen om zich bij hen aan te sluiten”, zegt Pfister.

Daarom is het van cruciaal belang dat kinderen zorg krijgen in plaats van verdere uitsluiting als er op hen wordt gejaagd door terroristische groeperingen, stelt ze.

“Alle kinderen die in deze situatie vertoeven, moeten in de eerste plaats worden behandeld als slachtoffers van mensenrechtenschendingen. Kinderen die getroffen zijn door gewapende conflicten moeten worden ondersteund door diensten die hun herstel nastreven en hun re-integratie in de gemeenschap ondersteunen.”

Het Watchlist-rapport benadrukt ook dat alle bestaande internationale wetten en procedures hieromtrent moeten worden gevolgd. “Opsluiting van kinderen mag enkel een uitzonderlijke maatregel zijn die voor de kortst mogelijke termijn wordt toegepast”, zegt Pfister. “Kinderen mogen niet gestraft of onderzocht worden, enkel en alleen omdat een van hun familieleden zich inlaat met terrorisme. Die kinderen hebben psychosociale steun en een wettelijke kader nodig.”

Disproportioneel hard geraakt

“Kinderen worden vaak disproportioneel hard geraakt door conflict. Ze kunnen zelf slachtoffer zijn van geweld, hun ouders eraan verliezen en mensen die hen in zorg zouden moeten voorzien, zien ze vaak wegtrekken. Hun huizen, scholen en ziekenhuizen liggen vaak letterlijk onder vuur”, zegt ze.

Unicef is actief in veertien landen waar sprake is van terroristische groeperingen, om er kinderen te ondersteunen. Pfister zegt dat een belangrijk deel van het werk erin bestaat om met de plaatselijke overheden samen te werken en hen te overtuigen van het feit dat deze kinderen slachtoffer zijn, zodat hun families geholpen worden met maatregelen die als doel hebben om ze opnieuw te integreren in de maatschappij.

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!