“Hoe beïnvloedt sociale media activisme vandaag? Het is opmerkelijk in welke stroomversnelling activisme is geraakt door de ontwikkeling van nieuwe communicatietechnieken die zo anders zijn dan wij ons ooit konden voorstellen.”
“Wij organiseerden al onze demonstraties en conferenties via brieven.”
“Wij organiseerden al onze demonstraties en conferenties via brieven. Ik vertel vaak over een massale nationale actie die een groep van ons organiseerde in 1970 tegen Nixons invasie in Cambodja. We wilden een massale studentenstaking over het hele land organiseren en we konden niet eens interlokale telefoongesprekken betalen, dus we moesten ons organiseren door brieven te schrijven naar alle verschillende organisaties op alle campussen verspreid over het land. En we waren succesvol.”
“Blij dat we toen geen sociale media hadden”
“Als wij toen sociale media hadden gehad, dan hadden we de hele wereld kunnen revolutioneren. Maar ik ben blij dat we dat niet hadden, want het zou niet de wereld geweest zijn die ik wou, aangezien het waarschijnlijk een mannelijke hetero-patriarchale wereld zou zijn. Het was belangrijk om dat aan te pakken en dat werd net duidelijk door de strijd die werd gevoerd tegen racisme.”
“Sociale media is geweldig, want zo kan je contact leggen met miljoenen mensen tegelijk. Maar dat betekent niet dat je een community creëert, of mensen aanzet om zelf diep na te denken.”
“We hadden geen sociale media, maar we hadden wel manieren om mensen aan te sporen om zich aan te sluiten bij bewegingen. Sociale media is geweldig, want zo kan je contact leggen met miljoenen mensen tegelijk. Maar dat betekent niet dat je een community creëert, of mensen aanzet om zelf diep na te denken.”
“Ik ben blij met deze nieuwe mogelijkheid, maar ook wantrouwig tegenover de werking ervan. Want ik vrees dat in plaats van de technologie goed te gebruiken bij het oprichten van nieuwe bewegingen, deze wordt gebruikt om een statement te doen of ter bevordering van de cancel-cultuur.”
“Enerzijds wil ik dus de nieuwe mogelijkheden omarmen, maar anderzijds moeten we niet toelaten dat sociale media ons gebruikt.”
“Wij, mensen die ouder zijn, moeten leren van jonge mensen”
“Jonge mensen staan altijd helemaal vooraan in de radicale strijd. Waar je ook kijkt ter wereld, als je mogelijkheden voor grote veranderingen ziet, dan zijn het jonge mensen die dat leiden. Het landschap en de tijden zijn veranderd.”
“Ik zie mezelf dus ook als een student van jongeren.”
“Jongeren zijn degenen die het dichtste bij de toekomst zitten waar we zo voor strijden. Dat is waarom wij, mensen die ouder zijn, moeten leren van jonge mensen. Ik zie mezelf dus ook als een student van jongeren.”
“Wat is de essentiële intergenerationaliteit van strijd? Wat we doen, is niet alleen om nu of morgen verandering teweeg te brengen, maar ons activisme creëert een erfenis voor komende generaties. Ik gebruik graag de volgende metafoor: iedere generatie staat op de schouders van de voorgaande. Dit betekent dat jongeren sterk geworteld zijn op de schouders van degenen die de strijdbeweging begonnen.”
“Maar tegelijkertijd, precies omdat zij op de schouders van de ouderen staan, kunnen ze veel verder vooruitzien. En dus is het rechtvaardig dat jonge mensen vooraan staan bij een strijd. Zelfs als, of juist doordat, je niet alle ervaringen hebt opgedaan.”
“Vaak heerst de veronderstelling dat een opeenstapeling van ervaring gelijk is aan wijsheid. En wijsheid zou iets zijn wat oudere mensen kunnen bieden aan jongeren. Dat is heus waar.”
“Maar tegelijkertijd is er iets dat nog belangrijker is, dat jongeren juist te bieden hebben. En dat is: het ongeduld, het verlangen om nú een nieuwe wereld te creëren.”
“Maar tegelijkertijd is er iets dat nog belangrijker is, dat jongeren juist te bieden hebben. En dat is: het ongeduld, het verlangen om nú een nieuwe wereld te creëren. Terwijl de oudere activist zou zeggen: we deden het sus en zo, en dat zal niet werken als je dat zo doet.”
“De jongere generatie is experimenteel. Wie had bijvoorbeeld ooit gedacht dat de slogan Black Lives Matter zou resoneren over de hele wereld?”
“Ik ben jongeren dankbaar”
“Ik wil dat jongeren weten hoe dankbaar ik ben, en velen van mijn generatie met mij, die al meer dan vijftig jaar betrokken zijn geweest bij deze strijd voor gerechtigheid. 4 juni vier ik de vijftigste verjaardag van mijn vrijheid.”
“Als iemand me toen gezegd had dat we deze periode van demonstraties over de hele wereld zouden meemaken, had ik dat niet geloofd. Maar nu weet ik dat het werk dat we toen hebben gedaan, het mogelijk heeft gemaakt dat deze historische conjunctuur kon opkomen.”
“Ook al zijn we nu ergens anders, we zijn niet allemaal op straat, we hebben niet elke dag een demonstratie, betekent dat niet dat we ervan uit moeten gaan dat we niet meer in die conjunctuur zijn.”
“Misschien is dat iets dat oudere mensen kunnen bieden aan jongeren: een gevoel voor de tijd die nodig is voor strijd om te rijpen, om volwassen te worden. Samen met mijn kameraden spreek ik al vijftig jaar over vele dingen die nu besproken worden. Vijftig jaar geleden spraken wij al over structureel racisme.”
“Ik klink als gebroken plaat, maar deelnemen aan herhaling is belangrijk”
“Ik heb al wel eens gezegd dat ik voor mezelf klink als een gebroken plaat. Ik blijf hetzelfde steeds weer opnieuw zeggen. Maar na de zomer van 2020 had ik een openbaring.”
“Ik realiseerde me toen hoe belangrijk het is om deel te nemen aan deze herhaling, om het te blijven zeggen. Het is niet altijd exact hetzelfde als je erover praat, het groeit en ontwikkelt. Maar geef niet op, simpelweg omdat we ons doel niet bereiken binnen 1 jaar, 5 jaar, 10 of 20 jaar.”
“Ik leerde dat hetgeen waarvan we getuige waren in 2020, het volwassen worden was van organisatie-inspanningen waar massaal veel mensen aan deelnamen voor decennialang. Ik denk dat wat oudere mensen kunnen bieden is: het gevoel van waarom het belangrijk is om door te blijven gaan.”
“Ongeacht hoe gefrustreerd je je voelt. Ongeacht hoeveel je voelt. Ongeacht dat je het werk hebt gedaan, maar je geen resultaten ziet. Ongeacht hoe burned-out je je voelt, je moet doorgaan. Je moet doorgaan met erover te spreken, met het organiseren en misschien, op één dag 50 jaar van nu, zie je de consequenties van het werk dat je doet.”
Het gesprek met Angela Davis was een project van Théâtre National Wallonie-Bruxelles, Bruxelles Laïque et PAC (Présence et Action Culturelles), in samenwerking met Tribunal Russell sur la Palestine, le cinéma Palace.
Lees meer:
Angela Davis in Brussel (Deel 2): “Glazen plafond-feminisme opereert vanuit verkeerd kader”
