Een eerste maal werd onze aandacht erop getrokken hier op DWM in een commentaar van “hetrijkderzinnekes” over De Kleine Voetballer en het Grote Geld, twee dagen geleden…”Boussoufa, de Marokkaanse parel van Anderlecht verkast naar Grozny, de groezelige hoofdstad van een verscheurde Russische provincie. De president aldaar, Kadyrov, die het midden houdt tussen een maffioso en een bloederige dictator en daarbij ook nog fungeert als lakei van Poetin – is tevens voorzitter “.

Vandaag donderdag gaat Hugo Camps in De Morgen ook op het thema in. Eigenlijk is het ver gekomen als je sommige correcte analyses enkel nog kan lezen bij sommige schrijvers van cursiefjes. Dit is dus het geval met wat stond in het stukje van de schrijver van “hetrijkderzinnekes” op DWM, en met de analyse van Hugo Camps. Broodnuchter kan men niet anders dan vaststellen, dat onze topvoetbalclub Anderlecht zijn kapitaal laat aanzuiveren met financiële middelen van voetbalclub Terek Grozny. Iedereen weet (of zou moeten weten) dat dit een kapitaal is dat  met het bloed van heel veel mensen doordrenkt is en daarenboven opgefokt is met het geld van allerlei illegale handel: van mensen- over wapens – naar drugshandel, winsten via organisatie van illegale migraties…kortom de hele cluster waar in Oost-Europa zoveel “nouveaux riches” met hun Ferraris en hun excentrieke privé-jets uitgerust met de laatste snufjes voor vermaak, het mee gemaakt hebben. Doen alsof men dat niet weet bij Anderlecht, kan gewoon niet. Het excuus zal wel zijn: als wij dit geld niet nemen, nemen anderen het in onze plaats. Tja, en zo blijft de wereld natuurlijk zot draaien.

Blijkbaar is het zo, op vandaag, dat als het over sport- of andere vedettes gaat, niet meer over ethiek moet gesproken worden. Hier klopt iets niet. Het gaat er niet om dat we preutserig en overdreven moralistisch willen doen, maar er zijn grenzen die niet overschreden mogen worden. Zo niet moet men afhaken. Als plots in een godverloren landje een overrijke wielerploeg van de grond komt ergens in Oost-Europa, kan men zich niet van de domme houden, hoe graag men het wielrennen ook ziet. Als in een land als Tsjetsjenië een overrijke voetbalclub van de grond komt, klopt er iets niet. Zo simpel is het. De vraag die iedereen zich, welke ook zijn beroep is, moet stellen, is: waar komt dit geld vandaan? Is er stront, of erger nog: bloed aan de knikker? Wel, hier zijn beide aanwezig. En het Anderlechtmanagement moet dus weten dat het zijn financiële kas met dit soort geld aanvult. Bij elke goal die Mbark scoort moet hij weten dat zijn premie het resultaat zal zijn van afpersing op andere mensen.