Berlusconi is klaar om af te treden. Tijdens de stemronde van vandaag is hij er niet in geslaagd meer dan 308 stemmen bijeen te sprokkelen. Dat zijn er acht minder dan de 316 die nodig zijn om over een meerderheid te kunnen spreken.

Na een onderhoud met de Italiaanse president Napolitano maakte Berlusconi bekend dat hij ontslag zou nemen zodra er gestemd is over de besparingsplannen. Il Cavaliere beloofde eerder een beslissing binnen de vierentwintig uur. Nu ook de cijfers duidelijk maken dat Berlusconi zijn meerderheid kwijt is, leek hij geen andere keuze te hebben dan op te stappen. In de regering werd er alvast druk gespeculeerd over zijn opvolger. Vast staat dat Berlusconi alle grond onder de voeten kwijt is. De beurzen reageerden positief op de steeds sterkere signalen van Silvio’s vrije val.

De stemronde die plaatsvond in het Italiaanse parlement, beloofde vrij snel een moeilijke opdracht te worden voor Berlusconi. Enorme leemtes in de meerderheid en de oppositie die zich onthield.  Partijleden verlieten het zinkende schip, collega’s bij de Lega Nord riepen om zijn ontslag en de oppositie schoof vastberaden vervangers naar voren. “Ik zal beslissen wat ik zal doen, na de stemronde”, was Berlusconi’s reactie. Terwijl al zijn bondgenoten de hoop hadden opgegeven en zijn tegenstanders de champagne al koel zetten, bleef il Cavaliere zich vastklampen aan zijn positie.

Voor de stemronde van start ging, leek de meerderheid al ver zoek. Oppositie en coalitiepartners koppelden het verlies van de meerderheid meteen aan het ontslag van Berlusconi. Geen meerderheid, geen Berlusconi. Umberto Bossi (Lega Nord) vroeg zijn eerste minister nogmaals ontslag te nemen en stelde Angelino Alfano (Popolo della Libertà) voor als zijn opvolger. Die keuze is niet toevallig, aangezien Alfano door Berlusconi zelf opgeleid is en in de partij gebracht werd. Door die machtswissel zouden zowel het volk als de EU tevreden zijn, maar zou de huidige beleidslijn behouden kunnen worden.

Het Berlusconi-tijdperk lijkt nu voorbij, maar dan blijft het nog steeds uitkijken naar zijn opvolger. Zal de toekomstige regering daadkrachtig genoeg zijn om de verantwoordelijkheden te dragen die de Europese Unie Italië oplegt? De toekomst van Italië hangt nauw samen met die van de EU, en dus onrechtstreeks met die van alle andere Europese landen. Het einde van Berlusconi is nog niet het einde van de economische crisis, maar het is alvast een begin.