De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Als jonge vrouw gelauwerd door het MIT, als vreemde allochtone eend ontvangen in Vlaanderen?

Als jonge vrouw gelauwerd door het MIT, als vreemde allochtone eend ontvangen in Vlaanderen?

maandag 12 februari 2018 07:14
Spread the love

Onlangs was het “Internationale dag voor Vrouwen in de Wetenschap”.

Vlaanderen heeft een reden om trots te zijn; bij ons woont en werkt mevrouw Talhaoui. (De schrijfwijze van de naam, daar heb ik het gissen naar, want zoals verder blijkt, de Vlaamse media op het internet kennen haar (nog) niet.) Rolmodel voor jonge mensen van Oostende tot Los Angeles. Jonge professor bio-ingenieur en zeer succesvol in de strijd tegen kanker. Vanuit een slimme invalshoek is zij met de strijd tegen de woekerende cellen bezig: zij wil meer gebruik maken van de natuurlijke stoffen die celgroei tegengaan, niet zonder meer met chemische exogene stoffen.

Met grote aandacht en belangstelling heb ik het interview beluisterd op Radio Eén. De naam van de journaliste die het interview voerde, kan ik mij niet herinneren. De toon van haar stem des te meer. Die bezat een aantal kenmerken. Zoals verwondering, verbazing, maar vooral ook vervreemding, aliënatie een lichte afkeer, een hoorbare jaloezie, lichte afgunst. En dan kan je zeggen, de toon van een stem interpreteren, dat is altijd subjectief. Maar ook objectief vast te stellen gedrag is voorhanden: op het einde van het interview, wanneer de journalist gewoonlijk de bezoeker dankt en groet, heeft de journaliste van dienst zelfs niet de moeite gedaan de hele naam van de jonge Belgisch-Marokkaanse duidelijk uit te spreken. Talhaoui, zo klonk het in het persoverzicht op maandagmorgen, dat was blijkbaar te moeilijk. Ook al hebben wij in onze vlakte ook Fauzaya Talhaoui, die al sinds de jaren negentig politica is geweest, eerst voor Agalev, dan voor de SP-A. Misschien een tip voor een jonge onderzoeker politieke wetenschappen: de oorzaken uitzoeken waarom deze verstandige dame geen mooie carrière heeft uitgebouwd in de politiek.

Ik vond het frappant. In de toon van de stem van deze ene intellectuele vrouw (dat mogen wij van een journaliste van een toonaangevende nieuwszender toch zeggen) van hier, die de andere, een jonge vrouw met hoogstaande talenten en genie in wereldcontext, kon ik horen…

 

 

… de houding waarvoor ons land in Europese context bekend is: afkeer naar studerende mensen die stammen uit andere streken. Discriminatie in onderwijs (bijna systematisch doorsturen naar afdelingen waar jongeren met de handen leren werken door de betrokken diensten zoals CLB), en barre discriminatie op de werkvloer.

 

Dit is geen apenland. Geen bananenrepubliek.

Dit is een klein volkje dat een geest onderhoudt die atavistisch is.

Een geest die provinciaal is in het kwadraat.

 

Een volkje dat het nog altijd moeilijk heeft met diepgaande interesse in wetenschap, in menselijke excellentie. “Hardwerkende Vlamingen” of anderen, het blijken ook mensen die nog altijd ergens diep in het hart aan de beruchte soort apen denkt als het even een persoon met Marokkaanse culturele wortels bij zich mag hebben. Het aantal Margots Vanderstraeten in deze populatie, die in het bijzijn van “de andere” tot eerbied en echte interesse in staat is, het is blijkbaar nog gering.

Als klap op de vuurpijl is Vlaanderen verwonderd als het van deze superslimme Belgische van Marokkaanse roots verneemt dat en waarom er veel minder jonge vrouwen zijn die tot niveau professor doorstoten.

“Meisjes zijn meer onzeker”, “Positieve Wetenschap, dat is toch iets voor jongens?, denken wij”. “Ingenieur… ga ik dat wel kunnen?”

 

Grote geesten zijn hun tijd ver vooruit. Bij seksuoloog en psychiater-psycholoog Piet Nijs leerden wij in de colleges Seksuele Psychologie in 1995 al dat uit grootschalig internationaal onderzoek blijkt dat “vrouwen en meisjes door een kwetsbaarder zelfconcept worden gekenmerkt”.

In de colleges over transgenders werd in die lijn als illustratie aangehaald dat personen die de lastige rit van de omvorming beginnen als man, vaker vol houden tot op het einde, dan wie als meisje is geboren.

Mannen zijn meer monomaan, gaan meer doelgericht te werk. En zij worden zelden afgeleid door kindergeschrei, of door een echtgenoot die, bewust of onbewust, de jonge, veelbelovende wetenschapster in korte tijd tot zijn keukenprinses omtovert…

Dat is wetenschap waarop door de toonaangevende genderkenners zoals de filosofe die tweewekelijks in De Standaard schrijft, vandaag nog vaak op wordt neergekeken. Maar met hoeveel recht?

 

Op het gebied van de geest van man en vrouw, het zal de zaken niet vooruit helpen als wij als denkende mensen de kop in het zand steken en de natuurlijke verschillen niet willen zien of benoemen. Diepe Waarheid werkt bevrijdend. Gender ideologie zoals zij vandaag bedreven wordt, zij is met haar ‘inzichten’ vaak ver van de waarheid.

 

De hele kwestie is weer actueel, met Valentijn in aantocht. U kunt mijn stukjes eens herlezen. Dat van dertien maart vorig jaar bijvoorbeeld,

http://community.dewereldmorgen.be/blog/stefaanhublou/2017/03/13/bange-blanke-vrouwen-over-de-foute-orientatie-van-het-genderachtig-feminisme

Of u kunt u buigen over het stukje dat nu bij VRT news online staat, van de katholieke jurist Fernand Keuleneer dat gelukkig ook in staat is echt van nieuwerwetse onzin te onderscheiden. Recent is juridisch mogelijk gemaakt dat een man van een echtpaar zich als vrouw gaat opgeven aan de burgerlijke stand. Zonder veel controle of belemmeringen. Die libertaire liberalen, ze halen de eeuwigdurende pilaren onder ons mensbeeld, ons wereldbeeld, onder onze samenleving uit, als het ware altijd met  onnozele, zelfgenoegzame glimlach op het gelaat:

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/02/10/opinie-fernand-keuleneer-gender/

En passant nog een stukje ‘goed nieuws’, dat bewijst wat een feeling voor goede toekomst de Vlaamse media vertonen: op maandagmorgen is noch op de sites van de kranten die ik bezocht, noch op die van de VRT er nog/al een spoor te vinden van de interessante jonge dame die als geen ander volgens het Massachusetts Insitute of Technology aan betere geneeskunde gaat bijdragen. Wel veel artikels met verwijzingen naar de baser instincts, zoals eten en vrijen. Toch een apenlandje?

 

 ———————————————————————————————————-

Toemaatje.  Nieuws over ware vooruitgang is er ook: op het niveau van de kinderen groeit de realiteitszin, kan pragmatisme het halen van schroom en gêne: vanaf nu gaat de medische screening van scholieren zich meer op de zorg voor de geestelijke gezondheid toeleggen. Nu valt te hopen dat binnen afzienbare tijd ook de Wetstraat haar schaamte overwint, en moedig grondig gaat debatteren en inzetten op een gezonde, innerlijk vrije en van innerlijke vrede voorziene bevolking. Een land dat de wereldklas aanvoert in zelfdoding zou daar beter werk van maken, toch?

 

 

take down
the paywall
steun ons nu!