In een opiniestuk in de krant ‘De Tijd’ van 23 mei jl. roept mevr. Arteel (CEO van Arteel Group) de politieke Goden Van Overtveldt en De Block aan. Respectievelijk te aanbidden, de eerste indien je maagzweren begint te krijgen omdat je je rekeningen niet meer kan betalen, de tweede indien je de maagzweren kwijt wil. Ze houden elkaar dus perfect in balans. Mevr. Arteel meent ze te moeten aanbidden omdat ze momenteel hun banbliksems kunnen laten vloeien over het gepeupel dat zich volgens haar ongelukkig voelt en op de rand van een burn-out staan. Daar wil zij vanuit haar ondernemershart iets aan doen. Belangeloos maar toch vooral belastingvrij en dus toch een beetje op kosten van het gepeupel én naar willekeur, uiteraard.Je deelt tenslotte nog altijd beloningen uit aan wie je zelf wil.

 Verder is een overheid uiteraard totaal overbodig en moet ze afgeslankt worden tenzij je ze nodig hebt natuurlijk. Dan kan ze blijkbaar niet dik genoeg zijn. Het is natuurlijk niet echt de overheid die hier wordt aangeroepen maar zijn vazalen die resorteren binnen het politieke en economische heelal van de elite.

• Een studie van Tempo Team wijst uit dat af en toe een hapje toewerpen aan je medewerkers hen veel gelukkiger maakt dan gewoon maar wat meer geld geven.

Om deze aanbidding te verantwoorden in tijden waarin de linkse sociale gedachte weer wat aandikt bij de bevolking moet je echter met meer dan met het gewouwel van de laatste 40 jaar tevoorschijn komen. Daarom blijkt nu uit een studie van Tempo Team dat af en toe een hapje toewerpen aan je medewerkers hen veel gelukkiger maakt. Alleen staat de overheid het in dit land niet zomaar toe om hapjes uit te delen. Als het hapje te groot is moet je daar belasting op betalen en dan blijft er niets meer over van het hapje. De studie wijst ook nog uit dat hier snel verandering moet in komen willen we niet een epidemie aan burn-outs over onze hoofden krijgen. Kijk, laat ons niet flauw doen, we beseffen al lang dat goede loonvoorwaarden niet tot meer bevlogenheid op de werkvloer leiden. Non-cash is tweemaal zo effectief, dat bewees volgens mevr. Arteel ene Amerikaanse professor in organisatiemanagement Scott Jeffrey. Ging het nu over het geluk van de werknemer of over de bevlogenheid die het bedrijf enige winst kan opleveren?

Dat is even wennen moet ik toegeven. Mijn leven lang al denk ik dat wanneer sommigen wat meer zouden verdienen zij een pak gelukkiger zou zijn.

Nu dat is even wennen moet ik toegeven. Mijn leven lang al denk ik dat wanneer de minst gerespecteerde werknemers, dezen die ook doorgaans het hardst werken, een degelijk lonen zouden krijgen ipv het armoedig bedrag dat hen vandaag wordt toebedeeld een pak gelukkiger zouden zijn. Er is nl. de huurprijs die stilaan de pan uit swingt terwijl je met een iets hoger loon gemakkelijk 30% kan recupereren voor de eigen woning, de kinderen die stilaan echt gaan geloven dat het onderwijs een voorbereiding is op het bedrijfsleven en niet op het samenleven. Er is de gedachte dat op één of ander slachtoffer van de wraakzucht na niemand uit het bankwezen direct naar de gevangenis heeft gemoeten voor de directe overval op onze samenleving. Er is de onwennige gedachte dat er meer geld op de leaks-eilanden ligt dan alle staatsschuld van de wereld samen. Er is de gedachte dat wanneer je je maandelijks niet moet afvragen of de electriciteit, de gas, het water zal betaald geraken je een pak vrolijker door het leven zou kunnen gaan. Er is de gedachte dat een klein appeltje voor de dorst bij een gerespecteerde bankinstelling met een gerespecteerde intrest de last van de schouders zou wegnemen die velen soms overvalt. Kortom er is de last.

Komt iemand die dagelijks de remsporen verwijderd van deze die zich te bevlogen voelt om ze zelf te verwijderen niet aardig in de buurt voor een extra beloning?

 Om dan maar even terug bij die studie van Tempo Team te hervallen, mevr. Arteel wil dus mensen belonen voor knap werk. Niet door cash of equivalente cheques, maar door echte waardering, vanuit het hart geschonken. Precies daarom mag het blijkbaar niets kosten en moet de overheid dus een onbelast percentage toestaan dat de werkgever aan deze goede intenties kan besteden. Moeten we snel nog even over overleggen wat nu precies knap werk is. Iemand die dagelijks de remsporen verwijderd van deze die zich te verheven voelen om ze zelf even te verwijderen? Dat komt aardig in de buurt denk ik. Toegegeven, een bevlogen ingeving is het niet maar het is wel knap werk.

Als extra beloning niet voor extra bevlogenheid zorgt waarom strijken CEO’s dan zo een vette bonus op?

Nu is er, om ook maar weer eens op die last terug te komen, de last van de gedachte dat hiervan door de bedrijven massaal gebruik zal gemaakt worden maar dat we uiteraard nooit zullen weten of dit nu echt het paardemiddel was om onze economie een duwtje in de rug te geven dan wel de aandeelhouder en duwtje op zijn rekening.

Een laatste bedenking mevr. Arteel, maar die voelde u wel al aankomen neem ik aan is waarom CEO’s alsnog zo fel gewaardeerd worden door cash en vette cheques die bovendien via de eigen opgezette verloningsvenootschappen iets te vaak van de aardbol verdwijnen. U zal er niet bevlogener door worden zegt u zelf.

Een dikke vette merci, recht uit mijn hart, voor alle CEO’s voor hun bevlogen prestaties in het bedrijfsleven.

Daarom wil ik alle CEO’s die de opinie van mevr. Arteel onderschreven vandaag eens extra belonen en krijgen zij van mij, recht uit mijn hart, een vette merci voor al wat ze in het bedrijfsleven al hebben verzet en mochten ze straks nog één of andere bevlieging hebben waarmee ze menen nog maar eens een stukje onbelast te kunnen uitdelen onder het voorwendsel dat ik er gelukkiger zou van worden bedenkt dan, het is niet jullie bonus dat u bevlogener maakt. En wat mij betreft, mij maak je alleen maar gelukkiger met geld, geen massa’s, geen gestolen, ontdoken of ontweken, maar eerlijk verdient geld. Niet zoveel dat ik er in verzuip of al mijn menselijkheid erdoor verlies maar genoeg om niet te moeten kankeren, niet elke dag de angstige gedachte te moeten dragen of mijn vrouw en kinderen het na mij wel zullen redden en uiteraard na afhouding van een ruime belasting die onze samenleving toekomt.