Allegorische scènes uit de oorlog tegen de terreur in België
Opinie, Nieuws, Politiek, België -

Allegorische scènes uit de oorlog tegen de terreur in België

Kan het donkere decennium na 9/11 definitief afgesloten worden, zonder dat licht wordt geworpen op één van de zwarte bladzijden uit de strijd tegen terreur in België?

vrijdag 9 september 2011 23:36
Spread the love

Naar aanleiding van 9/11 (en ook naar aanleiding van de publicatie van mijn boek De Alledaagse Apocalyps), wil ik het heel graag hebben over de foto van Bahar met bazooka, als komische sequens, en vooral ook over de geheime vergadering van zowat alle geledingen van de staat, van de staatsveiligheid, het ministerie van Justitie over de federaal procureur (als sleutelfiguur) en de politie, de dato van 26 april 2006, waarin men beslist heeft om te proberen Bahar Kimyongür, toen beschuldigd van leiderschap van een terroristische organisatie, via Nederland uit te leveren aan Turkije.

Een tragische scène. Heel de oorlog tegen de terreur als uitzonderingtoestand in België komt (voor mij), en dus heel het post-nineleventijdperk in zijn lokale versie, in die twee feiten samen. Het zijn allegorische scènes. 

Begin ik met de eerste tragische scène, het complot tegen Bahar Kimyongür, in het kader van de befaamde DHKP-C processen, beter bekend als de zaak Ferye Erdal.

Hier een sequens uit een ongepubliceerde open brief aan de federaal procureur over zijn integriteit, die hij had geroemd in een interview:

“Maar hoe rijmt u die integriteit met een deelname aan een geheime vergadering waarin beslist werd om Bahar Kimyongür, een geboren en getogen Belg, via Nederland uit te leveren aan Turkije, een land dat zijn politieke tegenstanders martelt of liquideert? Dat is zowel tegen de geest als de letter van de wet. Erg integer zouden we dat niet noemen. Het kan geen toeval zijn dat de rapporten van de comites P en I over deze affaire tot op heden geheim zijn gebleven. Dit is en blijft onaanvaardbaar. Door een gunstige wind beschikken wij over het proces verbaal van die vergadering en het is een schandelijke vertoning. Een echte samenzwering om een Belgisch staatsburger, die geen enkele gewelddaad laat staan terroristische daad heeft gepleegd en alleen opkomt tegen martelingen in Turkije, uit te leveren via Nederland. Heeft de integriteit, het rechtvaardigheids- en eergevoel [ja, hij had zich ook daarop beroemd] u even verlaten en heeft u niet beseft dat Bahar gemarteld zou worden?” 

Ik ben dus in het bezit van het  nog steeds verboden proces verbaal. Verboden want zelfs het verslag over dit incident door de comités P. en I., was alleen voor een tiental parlementairen ter inzage, onder de clausule for your eyes only. Maar als lid van het platform voor vrije meningsuiting kreeg ik dat document via via in handen.

Hallucinant. Dus hier een paar cruciale citaten, iemand moest het ooit eens doen – hier komt het, o.k. dan maar meer dan een paar, alle cruciale citaten:

Vergadering DHKP-C-Bahar Kimyongür (26/04/06)
“Deze vergadering wordt georganiseerd in het kader van een probleem die ruime implicatie kan teweeg brengen. … Het proces in beroep DHKP-C start te Gent op 08/05/2006 en de mogelijkheid bestaat dat Kimyongür zich op deze datum niet aanbiedt op de zitting …De Staatsveiligheid beschikt over informatie dat Kimyongür Belgie zou kunnen verlaten. Voor de publieke opinie zou het slecht overkomen als Kimyongür zich zou onttrekken aan de Belgische justitie…. – De Minister van Justitie wil niet de juridische regels forceren in het kader van deze zaak, maar wil een correcte analyse van de mogelijkheden… ) de persoon aan te houden, indien hij het grondgebied verlaat en zich naar het buitenland begeeft ? … – Onrustwekkende informatie (geloofwaardig en komende van een derde dienst)werd verkregen en is nog steeds geclassifieerd. Deze informatie is nog niet door andere kanalen bevestigd en de Staatsveiligheid tracht de informatie te declassifiëren. Kimyongür zou zich niet aanbieden op het proces in beroep te Gent en zou de intentie hebben om België te verlaten. … – Er is geen informatie dat Kimyongür Erdal zou vervoegen.
– Kimyongür heeft schrik om in de gevangenis te belanden. -Er is een verschil tussen de symboliek van Erdal en Kimyongür. Erdal is een symbool in Tukije en Kimyongür heeft niet dezelfde weerklank in Turkije. Voor België, is Kimyongür evenwel een uithangbord voor DHKP-C. (woordvoerder van het bureau) en is hij een persoon die heel veel reist in het kader van dit bureau en kent veel mensen. Hij heeft in tegenstelling met Erdal geen bloed aan zijn handen. Hij heeft kennis van verschillende talen en hij is de persoon die de pamfletten opstelt. -Informatie dat Kimyongür zaterdag 29/04/2006 zich zou begeven naar Nederland (’s Hertogenbosch) in het kader van de 12e verjaardag oprichting DHKP-C.
Deze bijeenkomst heeft jaarlijks plaats en is Europees georiënteerd (deelnemers komende o.a. van Skandinavië, Duitsland, België, Nederland).
Er nemen 4 à 5.000 personen aan deel. Het festival gaat door van 15 tot 23 uur.
-Kimyongür is bekend met schaduwtechnieken. … Kimyongür heeft sinds 1994 de Belgische nationaliteit. …Een internationaal aanhoudingsmandaat werd door Turkije uitgevaardigd waarin sprake  is dat  hij de Turkse nationaliteit  heeft. Het internationaal aanhoudingsbevel omvat dat hij lid is van een terroristische  organisatie (DHKP-C) en dat hij buiten Turkije inbreuken heeft gepleegd (feit 28/11/2000 waar hij tijdens de toespraak in het EU-parlement te Brussel van de ex-minister van buitenlandse zaken van Turkije ISAMIN de vlag van DHKP-C getoond heeft en dit samen met 2 andere personen Substituut Pdk Lindemans heeft gemeld dat België geen Belgische onderdanen uitlevert. Op het Kabinet Justitie is er actueel  nog geen officiële aanvraag voor uitlevering toegkomen.Wat betreft de feiten op 28/11/2000 is er geen dossier in België en indien er een gerechtelijk dossier opgesteld wordt, voor de feiten waarvoor Turkije een internationaal aanhoudingsbevel uitgevaardigd heeft, ziet het Federaal Parket niet in dat hiervoor een aanhoudingsbevel zou afgeleverd worden…. .In het kader van dit onderzoek zijn er niet genoeg elementen om een aanhoudingsbevel tegen Kimyongür uit te vaardigen… en blijft de vraag dat dit feit zich kan keren tegen het OM bij het proces zelf.teneinde een verbod om het land te verlaten te omvatten weerlegt het Federaal Parket deze mogelijkheid met het antwoord dat deze regel enkel kan worden bevolen in het kader van een vrijlating onder voorwaarden overeenkomstig de wet op de voorlopige hechtenis, waartoe op dit ogenblik onvoldoende grond bestaat…. Het Federaal Parket stelt vast dat de situatie  Kimyongür verschilt van de situatie Erdal. Kimyongür heeft de Belgische nationaliteit en de vraag tot onmiddellijke aanhouding bij het proces in Brugge werd door de rechtbank verworpen. Kimyongür is actueel een vrij man….-De Federale Procureur besluit dat er actueel op gerechtelijk gebied geen mogelijkheid is om Kimyongür aan te houden. Het Federaal Parket meldt bijvoeging: in afwachting van de uitspraak van het Hof van Beroep , dat er geen mogelijkheden zijn om de beslissing van het vonnis van de rechtbank van 1e aanleg te veranderen….De kans dat Kimyongür zich zaterdag naar het festival in’s Hertogenbosch (Nederland) begeeft is groot. Tijdens dit festival zal Kimyongür mensen ontmoeten die misschien nieuwe informatie nopens Erdal kunnen verschaffen. Eveneens is het zo dat de vrouw van Kimyongür een goede vriendin was van Erdal. – -Er zal door OA3 en het Federaal Parket contact opgenomen worden met de Nederlandse autoriteiten, teneinde hen te wijzen op de eventuele aanwezigheid van Kimyongür in Nederland en de mogelijkheid betrokkene aan te houden op basis van de interpolseining van de Turkse autoriteiten ter fine van voorlopige aanhouding met het oog op zijn uitlevering naar Turkije. Op het moment dat Kimyongür op       de afspraak verschijnt wordt hij door Staatsveilligheid binnen hun bevoegheden geschaduwd.  De lokale politie onthoudt zich van acties indien Kimyongür zich naar Nederland begeeft, bij gebrek aan enig dwangmiddel. … Indien Kimyongür zich op zaterdag niet naar Nederland begeeft, dienen de PZ 5339 en 5340 ingelicht te worden zodat zij in het kader van MFO-3 gerichte informatie kunnen inwinnen betreffende zijn mogelijk vertrek uit België. …
Een iemand slaat alarm: ‘De Korpschef van de zone 5339 vraagt om een vergadering met alle betrokken partijen onder voorzitterschap van het Comité P. De voorzitster antwoordt dat Comité P en I niet tot de bevoegdheid van de Minister van Binnenlandse Zaken, noch tot de bevoegdheid van de Minister van Justitie ressorteren en dat de Korpschef zich dient te richten naar de Voorzitter van het Parlement (..).’

Dat spreekt voor zich:  zo ziet een complot er dus uit, ja ik bedoel een samenzwering, want in technische termen heet dit ‘een samenzwering van ambtenaren tegen een staatsburger’ – weet ik van een specialist ter zake.

In Vlaanderen is dit incident nog altijd onbekend, wat ook wijst op de uitzonderingstoestand (en nog geen klein beetje): niet alleen gebeuren er volstrekt ontoelaatbare zaken die flagrant in strijd zijn met de grondwet, maar die schendingen worden ook nog eens met de mantel der liefde en opgelegde onwetendheid toegedekt, met een officieel raison d’etat. Zoals de clausule for your eyes only. Ik zou de federaal Johan Delmulle eigenlijk bij deze persoonlijk verantwoordelijk willen stellen, maar alle aanwezigen dragen boter op het hoofd (behalve dus die ene).

J’accuse. Of ik kan ook hopen dat hij/zij, na de bovenstaande publicatie van de verboden P.V, klacht neerleggen. Ja, ik werp de handschoen: sue me!

En dan nu, om af te koelen, de komedie. Bahar met Bazooka. Alarm in de media van 13 september 2007: “Er is nieuw bewijsmateriaal opgedoken tegen Bahar Kimyongür, de jongeman die terecht staat in de zaak rond de Turkse organisatie DHKP-C82. Dat moest toch blijken uit het verslag in de nieuwsuitzendingen van de VRT en ook uit een artikel in De Standaard. Beide media verwijzen naar een foto waarop Bahar staat met een bazooka op zijn schouder. De VRT toonde de foto zelfs in alle avondjournaals.

Alleen kreeg de kijker geen achtergrond bij de foto. “Het openbaar ministerie noemt de DHKP-C een terreurorganisatie die de Turkse staat wil omverwerpen. Dat moet ook blijken uit een foto van de woordvoerder van de organisatie in België met een bazooka.” Zo klonk het op het VRT-journaal. In De Standaard ging het zo: “Hij [Bahar Kimyongür] beweert dat hij zelf nooit geweld gebruikte. Het openbaar ministerie liet wel nog een aantal rapporten van de Staatsveiligheid aan het dossier toevoegen. Die rapporten toonden onder meer hoe DHKP/C-woordvoerder Bahar Kimyongur een bazooka op de schouder torst.”

De media laten uitschijnen dat het gerecht eindelijk een ‘smoking gun’ gevonden heeft. Een foto van actievoerder Bahar die klaar staat om een aanslag te plegen. Alleen blijkt het hier om een manipulatie van de federaal procureur te gaan. De foto werd in september 2002 genomen tijdens een bezoek aan Libanon naar aanleiding van de twintigste verjaardag van de slachtpartij in Sabra en Shatilla. Kimyongür bezocht een familie in het kamp Ayn al Hilwe. “Voor de grap heb ik daar een bazooka, een verroest museumstuk dat daar aan de muur hing in een huiskamer even vastgenomen”, reageert Kimyongür die zich ergert aan de manier waarop de VRT de foto kritiekloos overnam. De foto zegt hoogstens iets over de humor van Kimyongür, maar niets over de concrete plannen die hij zou hebben om deel te nemen aan de gewapende strijd” (Indymedia, 14 september 2007).

We hebben deze foto vakkundig ontzenuwd. In De Morgen en op Indymedia verscheen ’s anderendaags de foto opnieuw maar nu geflankeerd met een andere foto, Indymedia berichtte daarover: “Bij wijze van grap stuurt cultuurfilosoof Lieven De Cauter een andere foto van Bahar en zijn twee jaar jongere broer rond, beiden gewapend. De broer van Bahar is momenteel humanitair werker op missie in Haïti voor Artsen zonder grenzen. De foto werd genomen in … Walibi op 18 juli 1982”.

Van dat bewijsstuk is nooit meer iets vernomen. Ook dit incident met het van de pot gerukte bewijsstuk – door de staatsveiligheid op de computer van Bahar gevonden – is voor mij allegorisch voor het post-9/11 tijdperk. Hoever gaat men in manipulatie en theatrale trucs die openlijk proberen het rechtssysteem te transformeren tot schijnprocessen.

Trouwens de gevangenen werden blootgesteld aan een vernederende en onmenselijke behandeling. Nog één citaat uit mijn open brief aan de Federaal procureur, om u te tonen hoe ver dit ‘theater’ ging: “Zelfs op de cassatieprocessen waren sommige verdachten aan handen en voeten geketend, ook tijdens de zitting – dat is ‘Guantanamootje’ spelen.

De ‘zachte’, onzichtbare martelingen van aan en uitknipperende licht gedurende 24 uur, de totale isolatie van de gevangenen tijdens hun gevangenschap in Brugge en in Gent, worden zo voor het oog van het publiek voortgezet in een enscenering van staatsgevaarlijke, beestachtige individuen die ook in de rechtszaal aan handen en voeten moeten worden geketend. Waar was uw eergevoel toen u dit liet gebeuren?” Ja, ik wou het komisch houden, maar dat is duidelijk niet gelukt. 
  
Laat ik beide scènes van deze allegorie over het antiterrorismeklimaat dat heerste sinds 11 september 2001 (het ergste is nu hopelijks voorbij) met elkaar verbinden in een naspel, dat hopelijk toch echt een komedie wordt.

Toen we in het najaar van 2006 met een aantal personaliteiten (zoals Anne Teresa De Keersmaeker en Kristien Hemmerechts) naar de gevangenis van Nijvel trokken om Bahar te bezoeken en een protestactie te houden voor de gevangenis, en zowel de pers als de politie schitterden door afwezigheid, viel mij weer eens op dat de zus van Bahar onvoorstelbaar mooie ogen heeft. Echt hypnotisch grote, verraderlijk blauwe ogen om in te verdrinken.

Ik nam afscheid en toen ik dit bedacht gaf ik haar een kus en zei: for your eyes only. Een compaan van toen, Stephan Galon, de stichter van het platform voor vrije meningsuiting, die er ook bij was toen we tot diep in de nacht bezig waren met onze walibifoto-actie, moet nog altijd schaterlachen als hij het in compagnie naverteld. Samen met ‘bahar met bazooka’ is dit een van de heldere, grappige herinneringen aan tien jaar activisme in een donker tijdperk, een sinister decennium. Ik hoop dat mijn allegorische scènes u overtuigd hebben hoe donker en sinister het wel was.

Online: https://www.dewereldmorgen.be/artikels/2011/09/02/de-alledaagse-apocalyps-van-nine-eleven-tot-de-arabische-lente-nieuw-boek-nu-onl

Lieven De Cauter is cultuurfilosoof, schrijver en activist.

[post scriptum:]
De integriteit van de federaal procureur
laattijdige open Brief aan Johan Delmulle
(19 mei 2006, ongepubliceerd)

Ik vond bij de afwerking van dit stuk, [zoals u gemerkt hebt] ook nog een lange open brief aan de toenmalige federaal procureur, John Demulle. Het liefst zou ik hem hier als bijlage, integraal publiceren omdat hij het tijdsbeeld misschien nog meer vat in een momentopname. Het is één lang j’accuse. Hij dateert van  15 mei 2007. Ik begrijp niet dat ik die brief nooit verstuurd heb. Wellicht om de beschuldigden niet te schaden in hun proces. Maar omdat het volgens mij (en ik denk ook het evangelie) nooit te laat is om goed te doen, zal ik hem toevoegen aan de tweede druk van De alledaagse Apocalyps en hier alvast vestuur ik de volledige versie van die open brief. Bij deze. 

Hoewel (of misschien omdat) door verschillende instanties is gewaarschuwd dat de antiterrorismewet een slechte en gevaarlijk wet is, wil men geen tijd verliezen met het nieuwe proces tegen de DHKP-C. Dat gaat, tegen de normale gang van zaken, al in september van start. Dus tijd voor een gewetensonderzoek van de hoofdrolspeler: federaal procureur Johan Delmulle. Vandaar deze open brief.

In een interview met De Tijd zegt u: ‘Ik ga recht in mij schoenen en kan iedereen in de ogen kijken. Integriteit, rechtvaardigheids- en eergevoel zijn voor mij zeer belangrijke waarden”. Dat horen we graag, want toevallig zijn dat ook onze drijfveren. Maar hoe rijmt u die integriteit met een deelname aan een geheime vergadering waarin beslist werd om Bahar Kimyongür, een geboren en getogen Belg, via Nederland uit te leveren aan Turkije, een land dat zijn politieke tegenstanders martelt of liquideert? Dat is zowel tegen de geest als de letter van de wet. Erg integer zouden we dat niet noemen.

Het kan geen toeval zijn dat de rapporten van de comites P en I over deze affaire tot op heden geheim zijn gebleven. Dit is en blijft onaanvaardbaar. Door een gunstige wind beschikken wij over het proces verbaal van die vergadering en het is een schandelijke vertoning. Een echte samenzwering om een Belgisch staatsburger, die geen enkele gewelddaad laat staan terroristische daad heeft gepleegd en alleen opkomt tegen martelingen in Turkije, uit te leveren via Nederland. Heeft de integriteit, het rechtvaardigheids- en eergevoel u even verlaten en heeft u niet beseft dat Bahar gemarteld zou worden? 

Moeten wij echt geloven dat het een vrouwelijke rechter was die vroeg om bijstand van een mannelijke meer ervaren rechter? En dat u daar niets mee te maken had? Waar is uw eerlijkheidsgevoel. Kunt u ons even in de ogen kijken daarover? Hoe komt het dat het negatief advies over die detachering pas zo laat aan de verdediging is gegeven? U hebt de cassatie aan uzelf te danken. 

Op 28 april [2006] zegt u dat u weet heeft van trainingskampen met de suggestie dat die van het DHPC zijn. Dat blijkt een kwakkel van jewelste te zijn. Het gaat om vakantiekampen voor kinderen in Stavelot. Het wordt duidelijk dat u vooral stemmakerij wilt gebruiken om de DHKP_C in een kwaad daglicht te stellen.

Ook over de timing van uw uitlating durven wij vragen stellen. Dat was toevallig de dag dat het Platform voor Vrije Meningsuiting ism met Clea een solidariteitsmanifestatie met Bahar organiseerde in de Beursschouwburg. Vreemde timing.

Ergens in het interview met de Tijd zegt u : “Onze foutenmarge moet nihil zijn”, dat is ook de titel van het artikel. U bedoelt natuurlijk: bij het verijdelen van een terroristisch complot. Maar zou het niet wenselijk zijn als ook de foutenmarge bij verspreiden van aantijgingen nihil is? Het zou uw zelfverklaarde integriteit en eerlijkheid geloofwaardiger maken.

Als u zo integer bent, zult u het verder met ons eens zijn dat de behandeling van de gevangenen absoluut niet door de beugel kon. Het viel van begin tot eind onder ‘vernederende en onmenselijke behandeling van gevangenen’. Zelfs op de cassatieprocessen waren sommige verdachten aan handen en voeten geketend, ook tijdens de zitting, dat is ‘Guantanamootje’ spelen.

De ‘zachte’, onzichtbare martelingen van aan en uitknipperende licht gedurende 24 uur, de totale isolatie van de gevangenen tijdens hun gevangenschap in Brugge en in Gent, worden zo voor het oog van het publiek voortgezet in een enscenering van staatsgevaarlijke, beestachtige individuen die ook in de rechtszaal aan handen en voeten moeten worden geketend. Waar was uw eergevoel toen u dit liet gebeuren (en nu niet zeggen dat u daar niets kon aan doen)?

Het is zeer vreemd dat het proces in Antwerpen er zo snel komt, normaal wordt dat volgens wel ingelichte bronnen alleen zo snel gedaan als er mensen in de gevangenis zitten. Quod non. Onze indruk is dat u koste wat het kost wil vermijden dat er eerst een politieke discussie komt over de antiterrorismewet, waar verschillende organisaties en personaliteiten (zoals de liga voor de rechten van de mens, de voorzitter van de vlaamse balies, het abvv, het platform voor vrije meningsuiting en talloze personaliteiten (professoren, schrijvers en intellectuelen) al maanden om vragen. Als u zo eerlijk bent, waarom dan geen plaats maken voor die discussie?

U zegt aan het eind van het interview: ‘Niet zonder reden wordt ik al een half jaar dag en nacht bewaakt. Niet toevallig voert men net voor het nieuwe proces in Antwerpen een intentieproces tegen de openbare aanklager. Ook criminele organisaties gebruiken zulke ‘contrastrategieën’ om hun tegenstanders bij de politie en het gerecht weg te werken. Dat verdient trouwens een parlementair debat. Onze democratische rechtsstaat moet zich daar goed van bewust zijn en mag dat niet toelaten.’

U beweert dat u door de DHKP-C met de dood wordt bedreigd. Wij nodigen u bij deze beleefd edoch dringend uit om bewijzen voor te leggen van uw aantijgingen. Niet dat wij nu of op enig ander moment de gewapende vleugel van de DHKP-C omarmen – wij blijven ons formeel distancëren van alle geweld –  maar dit soort loze beschuldigingen zaaien angst. U met de dood bedreigen zou voor de DHKP-C de meest idiote zet zijn omdat ze daarmee alle krediet zouden verspelen en u een gigantisch propagandawapen geven buiten de rechtszaal. Zoals blijkt.

Over intentieprocessen gesproken. U vecht de laatste tijd meer buiten dan binnen de rechtszaal. En dan die ‘ook crimenele organisaties die contra-strategieën gebruiken’, wel u gebruikt kennelijk ook contra-strategieën, want het platform voor vrije meningsuiting en le Cléa, die er in alle integriteit en eergevoel van overtuigd zijn dat u een belangrijke en niet zo heel koosjere rol speelt in dit hele dossier, vergelijken met criminele organisaties is beneden alle peil. [dat vind ik bij herlezing nu eens echt een understatement]

U wil een Parlementair debat? Daar zijn we het roerend over eens. Maar dan ten gronde. Over de gevaren van de antiterrorismewet en de uitzonderingsrechtspraak die de laatste tijd om zich heen grijpt: Green Peace is in vervolging gesteld wegens bendevorming, journalist Douglas de Coninck is beschuldigd als bendeleider, Luikse andersglobalisten worden afgeluisterd (en misschien ook ikzelf) en, vooral: men probeert een Belgische staatsburger uit te leveren aan een land dat martelt, men detacheert rechters. En men komt ermee weg. Dat kan een democratische rechtstaat inderdaad niet toelaten. Redenen genoeg dus om het nieuwe proces even uit te stellen en te wachten op dat parlementair debat.

Lieven De Cauter,
stichtend lid van het platform voor vrije meningsuiting

take down
the paywall
steun ons nu!