Waarheidscommissie in de Belgische Senaat in Brussel (2018). Foto: Kurt Van Der Elst, www.kvde.be

Het wordt tijd de boel weer eens echt op zijn kop te zetten. We hebben nu een aantal wereldwijde problemen en niet een politicus die de problemen buiten zijn of haar eigen voortuintje wil aanspreken. Daarom is het hoog tijd het hele politieke systeem van een kleine minderheid die de overgrote meerderheid controleert overboord te gooien. Het is niet rijkdom of bezit dat moet bepalen of een persoon ook een leider kan zijn. Ook politieke ideeën, waar partijen op gebaseerd zijn, zijn geen goede reden om iemand tot leider te benoemen, behalve binnen die bepaalde partij of richting.

Leiders moeten verkozen worden om hun leidinggevende capaciteiten, om hun probleemoplossende gaven en hun vakkennis, niet om hun politieke gedachtegoed of om hun kapitale bezit. Helaas vallen dan ook de leiders van de politieke partijen in Nederland en Europa buiten de boot, net als de leiders in de Amerika’s. Eigenlijk kunnen de meeste politieke leiders niet echt goed functioneren bij een ramp, juist vanwege de politiek blinde vlekken die ze hebben, door de begrenzingen van partij politiek.

We moeten allemaal op zoek naar mensen die we nodig hebben om de huidige problemen het hoofd te bieden. Mensen met kennis van zaken en een grondige scholing op hun eigen vakgebied De heer Rutte is een musicus die toch maar besloot historicus te worden, maar hij is geen arts. In deze pandemie gecombineerd met een val in het vertrouwen op politie en justitie, is het noodzakelijk dat mensen als Mark Rutte opzij stappen en we op zoek gaan naar personen als de Duitse Bondskanselier, Angela Merkel, die wel een aangepast scholing heeft genoten.

Ook de ministers van Volksgezondheid, Sociale Zaken en Justitie zouden een stapje opzij moeten doen en specialisten aan het woord laten. Of er een zakenkabinet moet komen is een vraag voor wets- en rechtsdeskundigen die de Grondwetten goed kennen. Mijn bescheiden mening is ja, er moeten wereldwijd zakenkabinetten worden benoemd die deze wereldwijde problemen kunnen aanpakken zonder te struikelen en steeds weer te vallen over politieke en partijpolitieke verschillen.

De richting van een politieke partij is nu niet belangrijk meer, het menselijk overleven is in het geding. Hou eens op met dat aanhikken tegen elkaars muren en laat zien dat jullie politici ook mensen zijn! Doen jullie dat niet dan zal de hele wereld instorten en dan zullen dystopische boeken, eens geschreven als Science Fiction, de nieuwe ‘religie’ gaan vormen.

Het economische verlies is wereldwijd al heel groot. De tekorten aan medische materialen en andere goederen als gevolg van de COVID-19-pandemie werden al snel een groot probleem van de pandemie. De kwestie van het aan de pandemie gerelateerde tekort is in het verleden bestudeerd en in recente gebeurtenissen gedocumenteerd. Aan de medische kant wordt het tekort aan persoonlijke beschermingsmiddelen, zoals medische maskers, handschoenen, gelaatsschermen, uitrusting, ontsmettingsproducten, aangevuld met een potentieel tekort aan meer geavanceerde hulpmiddelen zoals ziekenhuisbedden, ic-bedden, zuurstoftherapie, ventilatoren en ECMO-apparaten. De menselijke hulpbronnen, vooral in termen van medisch personeel, zullen worden uitgeput door de overweldigende omvang van de pandemie en de daarmee gepaard gaande werklast, samen met verliezen door besmetting, isolatie, ziekte of sterfte onder gezondheidswerkers. De waardering voor het werk van dat personeel blijft ver achter bij de werkelijke noden. Ook hier is een ander aanpak nodig.

Het steeds weer proberen da maatschappij weer open te gooien, geeft een beeld van te grote macht bij een te kleine groep mensen, alleen de rijken en super-rijken worden er beter van. Wanneer diezelfde mensen ook nog een de macht over de militairen en de politie hebben zijn de grenzen van normaal en fatsoen opeens verdwenen. Er is een tekort aan medische uitrustingen, personeel en goederen, maar de politie heeft de beschikking over militair oorlogsmateriaal en militaire wapens.

Dat kan alleen wanneer de leiding van een land onvoldoende voorbereidt is op de pandemie, en ook niet probeert de situatie te verbeteren. Alle plannen om het Coronavirus te bestrijden worden weer losgelaten, ondanks de feitelijke verslagen uit diverse landen dat het opengooien niet werkt, die de politiek gewoon niet wil geloven.

Moeten we dan allemaal de Verenigde Staten achterna? Waar een politieke leider aan het hoofd staat van een atoom-supergrootmacht, waarvan iedereen zeker weet dat de man niet goed functioneert. Een man waarvan zelfs psychologen en psychiaters zeggen dat hij ongeschikt is voor een dergelijke positie.

We hebben de kans gehad om uit deze opeenhoping van rampen beter tevoorschijn te komen, maar die kans lijkt nu verkeken. We hadden een wereld kunnen opbouwen gebaseerd op gelijkheid, eenheid en vriendschap, maar we concentreren ons alleen maar op verschillen. Verschillen in ras en in rijkdom. Het virus dat deze Aarde in gevaar brengt is niet het Coronavirus het is de mensheid!

De politiek wil koste wat het kost weer terug naar het oude model van machtsverdeling gebaseerd op monetaire rijkdom. Op een systeem van werken voor te weinig geld en schulden-slavernij voor iedereen, en heel extreem bezit voor een paar individuen. En het blijkt steeds meer dat die extreme bezittingen, die extreem grote rijkdommen het gevolg zijn van diefstal, misleiding en bedrog, niet van eerlijk, hard werk.

De politiek lijkt er alleen maar op gericht het status quo te bewaren. Veranderingen en verbeteringen voor de mensheid in het algemeen zijn uit den boze, dat kunnen we niet betalen, is het argument. De militaire uitrusting van de politie is wel te betalen, maar een goede en adequate uitrusting voor medisch en verzorgend personeel, daar hebben we geen geld voor.

Dat moet veranderen! We moeten afdwingen dat we weer zelfbeschikking krijgen. De afstand tussen centrale regeringen en de burgers moet weer groter worden, zodat de invloed van regeringen en de ambtenarij weer indirect wordt. Dat kan alleen als we de politiek als geheel op een vrijwillige basis stoelen. Politici met een tijdelijk contract, die in deeltijd werken voor een minimale vergoeding. Dan kunnen de idealisten aan het werk om voor de mensen te zorgen. Niet de beroepspolitici die alleen maar in hun zetel willen blijven zitten, en die daar alles voor over hebben.

Natuurlijk is er in een dergelijk politiek systeem geen ruimte voor mensen als Donald Trump, maar ook niet voor Mark Rutte, Emanuel Macron of Boris Johnson. Maar zoals ik al eerder naar voren bracht, bijna alle politici zullen op moeten stappen of opzij moeten gaan.