Vuilnisophalers – migranten uit Sub-Sahara Afrika – duwen hun kar door de straten van het oude Tripoli (Karlos Zurutuza/IPS)

Afrikaanse migranten naar EU mishandeld in Libië

Bij ontstentenis van een functionerende rechtstaat komen tienduizenden Afrikanen op vlucht naar Europa in Libië vast te zitten. Daar worden ze in erbarmelijke omstandigheden sociaal uitgebuit of mishandeld in overvolle ongeschikte opvangcentra.

vrijdag 19 december 2014 16:47
Spread the love

De
Libische hoofdstad Tripoli is voor veel immigranten die vanuit
Sub-Sahara Afrika naar Europa willen reizen noodgedwongen een thuis
geworden. Ze doen daar de eenvoudigste klussen voor een minimumloon
en vaak zelfs minder.

De
23-jarige vuilnisman Saani Bukabar is gemakkelijk te herkennen in het
oude stadsgedeelte van Tripoli: hij draagt een oranje overall en
gebruikt een stootkar. “Ik ben afkomstig uit een arm Nigerees
dorpje waar zelfs geen stromend water is.” Bukabar is naar Libië
getrokken op aanraden van een buurman.

Hij
verdient veel minder dan het officiële minimumloon, slechts 250
Libanese dinar (125 euro) per maand. Daarmee moet hij met 50
collega’s in één appartement wonen. De helft van zijn loon stuurt
hij naar zijn familie in Niger. Desondanks wil de man binnenkort
terug naar zijn thuisland. Het zijn niet de slechte
werkomstandigheden maar de politieke instabiliteit die hem doen
vluchten, zegt hij zelf.

Libië
bezit momenteel twee overheden en twee parlementen: één in Tripoli
en een andere, die internationaal erkend is, in de oostelijke
havenstad Tobroek. Het land is ook verdeeld door twee milities,
terwijl de bevolking en de gastarbeiders in het kruisvuur zitten. “Ik
ben bang om ‘s nachts te werken. Het vechten in Tripoli begint
meestal na zonsondergang”, legt één van Saani Bukabars
collega’s uit.

Misbruik

De
Libische minister van Werk Mohamed Bilkhaire is niet verbaasd dat
de vuilnisophaling in Tripoli volledig door gastarbeiders wordt
uitgevoerd ondanks de torenhoge werkloosheid in het land – 35 procent
volgens zijn cijfers.

“Arabieren
doen niet graag zulk werk vanwege socioculturele factoren. We hebben
daarvoor buitenlanders nodig”, verklaart hij. Gastarbeiders
worden ook vaak slachtoffer van illegale onderaanneming, waarbij ze
veel minder loon ontvangen. Vaak worden hun paspoorten afgenomen.
“Die worden hen afgenomen omdat veel gastarbeiders naar Europa
willen trekken”, aldus Bilkhaire.

De
Libanese mensenrechtenadvocaat Shokri Agmar meent dat de immigranten
in Libië “hulpeloos” zijn. “Hun grootste probleem is
niet alleen dat hun werkgevers ongestraft hun zin kunnen doen, maar
dat ze geen militie hebben die ze beschermt.” HRW-onderzoeker
Hanan Salah spreekt van een rechtsvacuüm in verschillende delen van
Libië, waardoor werkgevers ongestraft hun zin kunnen doen. “Een
handtekening of een contract is niets meer waard in sommige regio’s”,
vertelt hij.

Mishandeling

Volgens
cijfers van het Europese douaneagentschap Frontex zijn van de meer
dan 42.000 immigranten die in Italië belanden ruim 27.000 via Libië
naar Europa gekomen. Wie deze oversteek naar het Europese vasteland
niet kan maken, belandt in een Libisch opvangcentrum. Daar worden ze
vaak slachtoffer van mishandeling.

In
een rapport van Human Rights Watch (HRW) van afgelopen zomer staat te
lezen dat er momenteel duizenden migranten gevangen zitten in zulke
opvangcentra, waar ze gefolterd worden met zweepslagen, vuistslagen
en elektrische schokken. “Enkele opgesloten migranten hebben ons
verteld hoe mannelijke bewakers het volledige lichaam van vrouwen en
meisjes fouilleerden en mannen brutaal aanvielen”, getuigt
HRW-onderzoeker Gerry Simpson.

Bron: Europe
Dream Swept Away in Tripoli

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!