Zeer geachte heer minister, beste Jo,
Antwerpen was aangenaam verrast op 19 maart via de media te vernemen dat u waarschuwt voor de gezondheidsrisico’s van wonen onder hoogspanningslijnen, vooral voor kinderen. Wij citeren: “Wetenschappers houden rekening met de mogelijkheid van één tot twee kinderen met leukemie in een periode van twee jaar in Vlaanderen”. U toont hiervoor uw bezorgdheid hoewel u opmerkt dat er geen bewezen oorzakelijk verband bestaat.
Wij zijn verheugd dat u als minister van o.m. Volksgezondheid en Gezin blijkt belang te hechten aan het voorzorgsprincipe. Wij durven op deze basis een beroep op u doen dat u ook in de beslissing rond de Antwerpse mobiliteit, waarin uw naam ten onrechte nooit genoemd wordt, de belangen van alle inwoners van deze stad zou willen vertegenwoordigen.
Wat stellen we vast? De beslissing over het Oosterweeltracé dateert van begin van deze eeuw.Toen waren er reeds langdurige studies bezig over de relatie tussen fijn stof, lawaai en vele vormen van ziekte en menselijk lijden en sterven. Maar deze werden pas gepubliceerd in bladen als The Lancet in juli 2007 (Glauderman et al) en in The Journal of Medecine, en vele anderen. Ook Europa deed grootschalig onderzoek, o.m. in de CAFE-studie van 2004. Daarin staat dat er in Europa door verkeersgebonden fijn stof meer dan 300.000 ‘vroegdoden’ per jaar te betreuren zijn, waarvan ca. 13.000 in België. Of, dat de gemiddelde Belg een klein jaar korter leeft als gevolg van verkeersgebonden luchtverontreiniging. Wat geluid betreft, stelde Europa vast dat er ca. 250.000 hartinfarcten per jaar zijn als gevolg van verkeersgebonden lawaai. Waarvan 50.000 dodelijk. En de geluidskaarten van Antwerpen tonen aan dat 1 op de 2 Antwerpenaren leeft en slaapt met overdreven verkeerslawaai.
Zeer geachte heer minister, beste Jo, wat Antwerpen betreft hebben we het dus niet over rekening houden met één kind dat per jaar wellicht een levensbedreigende ziekte krijgt, maar over wetenschappelijke zekerheden. Het staat nl. wetenschappelijk vast dat bepaalde levensbedreigende ziektes op significante wijze veelvuldiger voorkomen naarmate meer mensen dichter bij intensief autoverkeer wonen. Prof. Tim Nawrot (UHasselt), Prof. Benoit Nemery (KULeuven), Prof. Dirk Avonts (UA en Ugent), Dr. Mark Goethals e.v.a. zullen dit gaarne bevestigen.
In Vlaanderen woont bijna iedereen altijd te dicht bij verkeer. Maar nergens zoals in Antwerpen. Door een historisch falen takken er binnen Antwerpen maar liefst 6 drukke, overvolle autosnelwegen aan op de stedelijke halve ringweg. Hierover rijden 150 tot 200.000 voertuigen per dag. 5 werkdagen per week. Nergens in Vlaanderen lopen overdrukke autosnelwegen zo pal door de stad dan in Antwerpen. Dit laat zich bewijzen door volgende cijfers: van alle Vlamingen die dichter dan 1,500 meter bij een autosnelweg wonen woont ca. de helft in Antwerpen: ca. 250.000. (1 op de 2 Antwerpenaren!). 89 procent van alle Anwterpenaren slaapt bij 55 db en meer.
Beste Jo, erger nog: meer dan de helft van alle ziekenhuizen staan binnen de 500 meter van autosnelwegen in Antwerpen. Hierin staan ca. 75 procent van alle ziekenhuisbedden. Meer dan 55 scholen staan op minder dan 500 meter van drukke autosnelwegen. Meer dan de helft van alle sociale en maatschappelijke instellingen en kinderdagverblijven staan te dicht bij drukke autosnelwegen. En daarbij komt dat de binnenstad een totaal gebrek heeft aan groen en parken. De Antwerpenaren lijden onder de slechtste lucht en het meeste lawaai.
Het onwaarschijnlijke doet zich voor, geachte heer minister, daar waar u terecht bezorgd bent over dat ene Vlaamse kind dat wellicht per jaar leukemie krijgt van te dicht bij hoogspanningskabels te wonen, dat uw collega’s weigeren de gegevens omtrent de verkeersgebonden problematiek van Antwerpen ernstig te nemen. Geen enkel argument kan uw naaste collega’s tot het inzicht brengen dat het beter is van mening te veranderen dan zich op te sluiten in het eigen ongelijk. “They walk and refuse to look back”.
Wij verzoeken u dan ook namens deze bedreigde stad zitting te nemen in het comité van ministers dat deze noodlottige beslissing dreigt te nemen om Antwerpen een Lange Wapper-light door de strot te duwen. Hoewel uw minister-president talloze malen gezegd heeft dit niet te zullen doen. U hebt in het verleden bewezen dat voor u een gegeven woord ernstig was, ja bijna heilig. Wij doen dan ook een dringend beroep op u, als stad in nood, “Gelieve onze stad te vertegenwoordigen in het comité van de Oosterweel, waak over onze gezondheid en maak een einde aan dit schuldig verzuim. Door dit te doen zult u bijdragen tot het broodnodige herstel van vertrouwen tussen politiek en publiek.
Namens het bestuur van Ademloos:
Dr. Guido Verbeke, secretaris,
Marcel Peeters, penningmeester,
Wim van Hees, voorzitter
