Terug van nooit weggeweest, zo ziet Develtere deze wending in zijn carrière. Hij werkte eerder voor Wereldsolidariteit en was hoofdredacteur van de Gids op Maatschappelijk Gebied, het maandblad van het ACW. De voorbije jaren was hij directeur van het HIVA, het Onderzoeksinstituut voor Arbeid en Samenleving dat een samenwerking is tussen de KU Leuven en de christelijke arbeidersbeweging.

Develtere nam de uitdaging aan omdat hij gelooft in het belang van een maatschappelijk middenveld, zo klinkt het. “Het ACW heeft een groot draagvlak en kan daardoor een politieke en sociaal-economische vertaling geven van wat er leeft bij de bevolking”, aldus Develtere.

Develtere wijst er op dat hij voorzitter wordt van een beweging met 250.000 actieve vrijwilligers. “Mensen die zich langdurig inzetten, zoals de 80.000 vakbondsmilitanten en de vrijwilligers van Okra die elke maand 170.000 gepensioneerden bezoeken.”

De voorbije 50 jaar kende de welvaart een ongeziene groei. “We zijn nu vier keer rijker dan in de jaren ’60. Maar een groot deel van de bevolking neemt niet deel aan die welvaart. 15 tot 20 procent van de bevolking kampt met de stress van het niet genoeg hebben. De ongelijkheid neemt toe”, aldus Develtere.

Volgens Develtere hebben veel goedbedoelde maatregelen last van het Mattheüs-effect. “Dienstencheques, isolatiepremies of Erasmus-beurzen bereiken niet de mensen die dat echt nodig hebben. Die problemen moet je daarom structureel aanpakken.”

Onder de noemer ‘Iedereen mee’ gaat het ACW de komende twee jaar werken rond bestaansonzekerheid en armoede. “We gaan daarbij ook in eigen huis onderzoeken of er nog drempels zijn die verhinderen dat mensen bij ons terechtkunnen”, aldus Develtere.