De christelijke arbeidersbeweging is momenteel bezig aan een herbronning die door de basis gedragen wordt. Het gaat hem vooral over de interne werking en organisatie , inhoudelijk is het duidelijk dat ze blijft geloven in een warme en solidaire samenleving ,de keuzes zullen volgens mij   scherper en duidelijker zijn.

Nu ik als basismilitant verneem dat de structurele band met de christendemocratie versterkt wordt door een talrijke ACW- aanwezigheid in de CD&V-G7 stel ik mij vragen over het verscherpen van het sociaal profiel van de beweging. Het ACW blijft zich, verwijzend naar vergeelde congresbesluiten uit vorige eeuw ,verbinden met een partij die een sterk communautair profiel heeft en daarenboven economisch steeds neoliberaler wordt. Ik denk dat dit een keuze is die de beweging muilkorft en misschien zelfs haaks staat op de verzuchtingen van haar basis.

Zelf ben ik lid van sterk geëngageerde ACW-ers die zich verenigen in BEWEGING, een kritische groep die opkomt voor een partijonafhankelijke beweging. Volgens deze groter wordende denktank moeten we partners kiezen naargelang het thema , we zeggen niet dat er met linkse christendemocraten niet kan samengewerkt worden ,ZEKER NIET,maar een goede samenwerking  met GROEN, SP-a en PVDA+ moet zeker even goed kunnen. Nu kan het ACW zich onvoldoende profileren want er moet steeds met de partij (CD&V) rekening gehouden worden.