Ludo de Brabander van Vrede vzw
 

"We steunen de eis voor erkenning van de Palestijnse staat, maar het is voor ons niet het eindpunt van het proces. Het gaat voor ons ook om een belangrijke stap in de verwezenlijking van de Palestijnse rechten. Er moet onder andere ook werk gemaakt worden van het recht op terugkeer van de Palestijnse vluchtelingen."

"Het interessantste is dat door deze demarche, verschillende landen kleur moeten bekennen. De hypocrisie, zeker van de VS maar toch ook van Europa en België, worden heel duidelijk. Zij zeggen dat er moet blijven onderhandeld worden, maar hoe kan je blijven onderhandelen met iemand die voortdurend je gebied afneemt?"

"België moet volgens ons onvoorwaardelijk achter het idee van een Palestijnse staat staan. De vraag is ook om de Palestijnse staat te erkennen op de grenzen van de Groene Lijn (1967). Dat wil zeggen dat dan ook duidelijk wordt waar de grenzen van Israël precies liggen. Dat is ook de reden waarom Israel zo hard in het verweer gaat."

"Europa is verdeeld en dat maakt het ook moeilijk. Er zijn bijvoorbeeld landen zoals Tsjechië, Nederland, Duitsland die gekant zijn tegen de erkenning. Zij zitten op de Amerikaanse positie. Ze vinden dat er verder moet onderhandeld worden. En er zijn andere landen zoals Spanje die helemaal akkoord gaan met de Palestijnse vraag. En verder een heleboel landen die er tussenin hangen. Die de vraag van de Palestijns staat steunen, maar ook vragen dat er onderhandeld wordt."

"Ik denk dat het één het ander niet wegneemt. Je kan de Palestijnse staat erkennen en dan verder onderhandelen over de verwezenlijking van dat idee van een Palestijnse staat. Dat gaat dan over de ontmanteling van de kolonies in de bezette gebieden. Die zijn al illegaal verklaard. Dus het is logisch dat die ontmanteld worden of dat er minstens aan de Palestijnen gevraagd wordt of ze bereid zijn om één of ander statuut te geven aan die kolonies."

"Het ziet er naar uit dat het in de Veiligheidsraad niets zal worden. Dat de Amerikanen minstens een veto gaan stellen, dat Groot Brittannië en Frankrijk blijkbaar overwegen om zich te onthouden. Maar een veto van één van de leden betekent dat het niet doorgaat. En dus wordt het dossier iets voor de Algemene Vergadering van de VN.  Daar  kunnen de Palestijnen wel gemakkelijk een meerderheid halen. Maar natuurlijk is dat een veel minder krachtige organisatie. Het heeft wel het voordeel  dat, als er positief gestemd wordt in de Algemene Vergadering, de Palestijnen dan ook een partij kunnen zijn bij het Internationaal Gerechtshof. Ze kunnen dan als entiteit een vraag of procedure starten bij het Internationaal Gerechtshof. Met bijvoorbeeld een eis tot ontmanteling van de nederzettingen."

"De Palestijnse vraag is misschien een symbolische demarche maar het heeft ook juridische consequenties. Het krachtigste zou zijn als ze gewoon erkend kunnen worden als 194ste land."