Interview met Angela Godfrey-Goldstein, beleidsmedewerker bij het Israeli Committee Against House Demolitions

De betrokkenheid van Dexia bij de financiering van Israëlische kolonies op Palestijns gebied is al langer bekend. Maar kolonies zijn meer dan nieuwbouw op bezette grond. Kolonies betekenen ook het leegmaken van land, het verdrijven van Palestijnen en de sloop van hun huizen. Het Israeli Committee Against House Demolitions (ICAHD) vecht al jaren tegen deze praktijken.

Stel. Op een ochtend valt er een officiële brief in de bus. Daarin staat botweg dat het huis waarin jij en je familie woont illegaal is en zal worden afgebroken. Vreemd, want je woont er al tientallen jaren. Bovendien is de grond waarop het gebouwd is al generaties familiebezit. Wanneer de sloop eraan komt staat niet in de brief. Misschien morgen, misschien binnen tien jaar. Wat later volgt een tweede brief. Die is concreter. Je huis wordt gesloopt, morgen. De volgende ochtend staat er een indrukwekkende politiemacht voor de deur. Die biedt je aan om je huis te helpen leegmaken, wat zoveel betekent als alles buitensmijten en je arresteren als je je verzet. Tegen de avond staan jij en je familie op straat met al jullie spullen. Van je huis blijft enkel puin over. Onmenselijk? Dat zeker, maar dagelijkse realiteit in Palestina.

Angela Goldstein: “Er zijn nauwkeurige cijfers over het aantal huizen die onder dwang gesloopt werden. Maar achter elke afbraak schuilt een immens menselijk drama. Voor een persoon, voor een familie is een huis het centrum van hun bestaan. Vernietig dat, en je vernietigt het persoonlijk leven van mensen. Een huis zit ook vol met herinneringen, met verhalen. Het is een plek van veiligheid. Dat alles wordt mee vernietigd. De impact van een gedwongen sloop op een familie is enorm. Ik ken gevallen waar de vrouw of de kinderen maandenlang geen woord meer spraken. Of waar de vader tijdens de sloop een hartaanval kreeg en stierf.”

“Door mensenlevens zo fundamenteel te kraken creëert Israël de wil tot verzet. We scheppen zelf de voorwaarden voor terreur. Maar weinig Israëli’s zien zulke dingen gebeuren, of willen het niet zien. Israël is bezig een monster te worden. De bezetting heeft ons diep gecorrumpeerd.”

“Zonder Oost-Jeruzalem kan er geen sprake zijn van een leefbare Palestijnse staat”

De cijfers spreken klare taal. Sinds 1967 werden zo’n 24.000 Palestijnse huizen verwoest. De laatste jaren vindt de gedwongen afbraak van Palestijnse huizen vooral plaats in de zogenaamde Zone C, Palestijns gebied dat nog volledig onder Israëlisch militair bewind valt. En in Oost-Jeruzalem, waar nog 270.000 Palestijnen wonen.

“Ooit geloofde Israël dat de Palestijnen vanzelf zouden verdwijnen. Dat is niet gebeurd, dus stampte Israël een regelrecht apartheidssysteem uit de grond. De toekomstige Palestijnse staat waar Israëlische politici het over hebben is niet meer dan een verzameling van kleine eilandjes. Zonder Oost-Jeruzalem kan er geen sprake zijn van een leefbare Palestijnse staat. Zonder vrij te kunnen bewegen tussen Ramallah, Jeruzalem en Bethlehem kunnen de Palestijnen nooit een leefbare economie opbouwen.”

Het gaat om meer dan huizen

“In Oost-Jeruzalem hoor je vaak het excuus dat de sloop van Palestijnse huizen enkel een kwestie is van bouwovertredingen. Alsof het enkel om een administratieve maatregel gaat. Maar onder internationaal recht is Oost-Jeruzalem bezet gebied waar Israël geen zeggenschap over heeft. Bovendien is het voor Palestijnen onmogelijk om een bouwvergunning te krijgen. En het gaat om meer dan huizen. Palestijnse kinderen in Jeruzalem krijgen les in shiften omdat er een ernstig tekort aan klaslokalen is. In al die jaren werd slechts één enkele school gebouwd voor Palestijnen. Palestijnse ngo’s krijgen het almaar moeilijker om in Jeruzalem aanwezig te blijven. Op alle mogelijke manieren geeft Israël hen de boodschap ‘Jullie horen hier niet. Ga weg’.”

“Heel het beleid van de bouw van kolonies en de sloop van Palestijnse huizen in Oost-Jeruzalem is bedoeld om de stad een Joodse meerderheid te geven. De ring van kolonies in en rond Oost-Jeruzalem verstikt de Palestijnen langzaam en maakt iedere ontwikkeling onmogelijk. Israël voert een demografische oorlog om de stad. Langzaam maar zeker probeert het de Palestijnen uit de stad te verdrijven. Niet met al te veel bruut geweld maar vooral door een normaal leven totaal onmogelijk te maken. Dat is wat met de silent transfer bedoeld wordt. Een beleid dat er in zijn geheel op gericht is de Palestijnen uit Jeruzalem te krijgen.”

In verband met Oost-Jeruzalem volgt Dexia het standpunt van de Israëlische regering die de hele stad als Israëlisch territorium claimt. De bank ziet er dus geen probleem in om kolonies in Oost-Jeruzalem te financieren. Daarmee is Dexia medeplichtig aan de praktijk van gedwongen huisafbraken. Bovendien is het internationaal recht duidelijk over de status van Oost-Jeruzalem. Het is en blijft bezet gebied, en kolonies zijn er even illegaal als in de rest van Palestina.

Angela Godfrey-Goldstein bracht een bezoek aan België naar aanleiding van de actiedag van het platform ‘Israël koloniseert – Dexia financiert’ die plaatsvond op 12 mei 2010. Een verslag van deze actie vind je hier.

Meer info over het Israeli Committee Against House Demolitions:
http://www.icahd.org/eng

Bron : Intal – Toon Lambrechts