De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Abou Jahjah is door de mand gevallen. Dat is toch wel jammer.

Abou Jahjah is door de mand gevallen. Dat is toch wel jammer.

dinsdag 10 januari 2017 01:38
Spread the love

Een persoonlijke Beschouwing bij het nieuws dat Abou Dyab Jahja nu ook hoofdredacteur Verhoeven van De Standaard onrechtstreeks zo in het nauw bracht, dat hij zijn vaste wekelijkse column bij die krant kwijt is. De reden is een onaanvaardbaar scherp gestelde Tweet waarin de Palestijnse Belg wel sympathie kon opbrengen voor een Palestijnse jongen die een moordende aanval/aanslag deed op Joodse/Israëlische militairen in gebied waar Palestijnen wonen in Israël, enkele dagen terug. Dat Twitter standpunt stoorde onder anderen staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken zeer, en die trachtte met eigen berichtjes Abou in diskrediet te brengen, wat nu gelukt is. (460 woorden).

 

Abou is door de mand gevallen. Zijn gedrag naar medemensen, waaronder mijzelf, was al een half jaar bijzonder voortvarend en wel eens over de schreef. Toch begrijp ik zijn redenering wel, dat die jonge man die behoort tot zijn volk van origine in feite tegen een gewapende militaire bezetter optrad. Dat de betrokken zone in feite “oorlogsgebied” is. En dat die daad dus verre staat van wat wij gewoonlijk verstaan onder een terroristische aanslag.

Begrip, zeker als je verdisconteerd dat hij zelf als vierjarig jongetje ternauwernood aan een doodseskader is ontsnapt met zijn familie. Bijna iedereen uit dat dorp is die dag over de kling gejaagd. Dat soort ervaringen tekent en vormt een mens en zijn kijk levenslang. Dat mag ik zeggen, toen ik die leeftijd had, is mij ook een en ander overkomen dat mijn leven ten diepste gewijzigd en lange tijd bemoeilijkt heeft. Dat ik wellicht niet zo vaak als betrokkene mensen voor de voeten loop, is zeker aan mijn door de jaren geoefende Zachtmoedigheid te danken, maar dat is ook, dat geef ik graag toe,  een stuk genade. De ontwikkeling van je persoon, dat heb je  niet altijd in de hand. Het lijden van een mens valt bovendien nooit duidelijk te meten of te peilen! Wellicht daarom ook juist dat figuren als de voorzitter van de N-VA het altijd moeilijk hebben gehad met Abou. Bart De Wever herhaalt geregeld het al te rationele adagium “Meten is weten!”….

 

Het wegvallen van de columns van Jahjah ervaar ik als een echt verlies. Daar was hij op zijn best. Ik vond zijn prestatie als schrijver ongelofelijk goed. Met ironie en goed gedoseerde branie, met inzichten die van een ruime belezenheid getuigden én van een waaier aan zelf meegemaakte ontmoetingen en gesprekken met allerlei mensen en van een groot vermogen tot pertinente reflectie.  Hij moet daar ook hebben van genoten, van die prestigieuze stek in het journalistieke wereldje, als van een aangename vorm van eerherstel vanwege onze gemeenschap. Na de brute, overmatige vernederingen en straffen die Guy Verhofstadt hem als eerste minister had laten ondergaan. Vaarwel, rijke maar gekwelde ziel. Pas goed op jezelf. Sans rancune, wat mij betreft.

take down
the paywall
steun ons nu!