Ik zou hier een kleine bijdrage willen leveren aan het mediadebat, na een opiniestuk van PEN Vlaanderen te hebben gelezen. Ik wil een korte maar veelzeggende anekdote uit de doeken doen. Het betreft een ontmoeting die ik jaren geleden had met een journalist van Het Belang van Limburg (HbvL). Hoelang dat geleden was kan ik niet meer zeggen, mijn geheugen laat me in de steek. Nu goed, we hadden het over de kwaliteit van voornoemde krant. De journalist zei dat uit opinieonderzoeken aan lezers van HbvL telkenmale bleek dat zij meer buitenlands nieuws wensten te lezen in hun krant. Nu moet u weten dat HbvL slechts een halve tot één krantenpagina wijdt aan buitenlands nieuws. Dat was toen zo, dat is nu nog zo. Telkenmale ook ging HbvL niet in op die vraag van de lezers. De reden die de journalist gaf was de volgende: “Tja, de mensen lezen dat toch niet, hè.” Die reactie zegt alles, lijkt mij. Steek het maar op de lezers, op de klanten, op de kopers. Dan hoef je vooral zelf niks te veranderen, als redactie. Waar is nu die “kracht van verandering”?