Woensdag verzamelden de ziekenfondsen en Noord-Zuidorganisaties van de christelijke en socialistische koepels aan het kabinet van minister van Ontwikkelingssamenwerking Paul Magnette (PS) met zo’n 74.000 individuele handtekeningen en die van 181 organisaties, voor wereldwijde toegang tot gezondheidszorg. Het mediamoment vormde het sluitstuk van een tweejarige campagne van de ngo’s Wereldsolidariteit en fos-socialistische solidariteit en hun campagnepartners.

“Toegang tot gezondheidszorg is een mensenrecht waarvan nog steeds 2,5 miljard mensen niet genieten”, zei algemeen secretaris van Wereldsolidariteit Andre Kiekens. “Gezondheid moet absoluut een prioriteit blijven.” Ook minister Magnette zei dat gezondheid steeds een prioriteit is geweest voor het departement Ontwikkelingssamenwerking. “Socio-economische ontwikkeling is immers pas mogelijk als mensen niet ziek zijn”, aldus Magnette.

Toch betreuren de ngo’s dat gezondheid naar de achtergrond is verdwenen in Congo, met 111 miljoen van de 1,4 miljard euro Belgische ontwikkelingssteun de belangrijkste begunstigde van Belgische ontwikkelingssamenwerking. “Vooral gezien de expertise van België op dat vlak, is dat heel spijtig”, aldus Kiekens. In alle partnerlanden van België is gezondheid inderdaad een prioriteit, behalve in Congo. Het kabinet van minister Magnette laat weten dat bij de vorige bilaterale akkoorden Congo specifiek gevraagd had om minder geld voor gezondheid, gezien de populariteit van gezondheid bij andere donorlanden actief in het land. Drie van de acht millenniumdoelstellingen gaan over gezondheid. Hoe Congo die gaat realiseren, is niet duidelijk.

Een belangrijke eis van de campagne is ten slotte de sociale omkadering van gezondheidszorg. “Naast directe gezondsheidszorg, moet er meer gewerkt worden aan de omkadering en de sociale systemen rond gezondheid, zoals mutualiteiten”, zei Annuschka Vandewalle, algemeen secretaris van fos-socialistische solidariteit. “Op die manier kunnen lokale mensen via sociale organisaties en mutualiteiten hun eigen gezondheidszorg organiseren. Want een gezondheidsbeleid moet in dialoog met de civiele samenleving. Omdat dit duurzaam is.”