Volgens het Zwitserse Le Temps wist de Centrale Bank van Libanon al sinds 2016 dat het land afstevende op een bankroet. Gevoelige informatie werd door het Internationaal Monetair Fonds (IMF) op verzoek van Riad Salameh in de doofpot gestopt. Zo kwam, onverbiddelijk, de voorspelde ramp tot stand.
Op 9 april 2016 overhandigde de IMF-vertegenwoordiger voor Libanon, de Spanjaard Alvaro Piris, een tussentijds rapport aan de gouverneur van de Libanese Centrale Bank, Riad Salameh.
Dit document luidde de noodklok. Op aandringen van de heer Salameh redigeerde het IMF echter de 14 meest cruciale pagina’s.
Het IMF stond destijds onder leiding van de in Frankrijk geboren Lagarde, tegenwoordig president van de Europese Centrale Bank.
Het faillissement van Libanon had dus kunnen worden vermeden, maar is er gekomen door de collusie tussen Riad Salameh en Lagarde van het IMF. Het is niet gewoon een kwestie van wanbeheer en corruptie; het faillissement van Libanon kwam tot stand als gevolg van een samenzwering waarbij de leiders van het IMF betrokken waren en waar slechts een paar insiders buiten wisten te blijven.
Artikel met licentie onder Creative Commons Voltaire Network (licentie CC BY-NC-ND).
Bron: “Libanon’s faillissement doelbewust veroorzaakt door IMF onder toeziend oog van Christine Lagarde”, Voltaire Network, 8 oktober 2021, www.voltairenet.org/article214350.html
fotos: By European Parliament CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=96224562
By MTV Lebanon – https://www.youtube.com/watch?v=jEmXrlBwoZk, CC BY 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=102310507
