In een open brief aan Brits eerste minister Boris Johnson eisen 161 huidige en voormalige presidenten, eerste ministers, ministers, diplomaten en parlementsleden uit Latijns-Amerika, de EU en Australië de onmiddellijke vrijlating van Julian Assange. De volledige brief vind je hier en de volledige lijst van ondertekenaars hier. De brief circuleert reeds voor ondertekening sinds 14 augustus 2020. Tot nu heeft de Britse regering geweigerd deze oproep te beantwoorden.

De rechtszittingen die moeten beslissen over de vraag voor uitlevering aan de VS gaan op dit ogenblik door in Londen (zie Brits gerecht oordeelt vanaf 7 september over voortbestaan onafhankelijke onderzoeksjournalistiek). De anomalieën en flagrante schendingen van het recht op verdediging stapelen zich op.

Het ziet er dus niet naar uit dat deze uitlevering zal worden geweigerd door het Britse gerecht. De gevolgde strategie bestaat er in het verzoek in eerste aanleg in te willigen, waarna Assange uitgeleverd wordt. Jaren later zal dat vonnis dan worden afgekeurd, zoals met zoveel dwalingen van het Britse gerecht in het verleden is gebeurd (o.a. meerdere zaken tegen vermeende Noord-Ierse terroristen en de stakingsleiders van de mijnstaking van 1982-1983). Dat zal Assange echter niet terugbrengen naar zijn vrijheid, wat de echte bedoeling is van deze rechtstravestie.

Het enige wat Assange nog kan redden is druk van de publieke opinie. Die kan zich echter alleen mobiliseren wanneer ze geïnformeerd wordt. De zaak wordt door de volledige mainstream media verzwegen of hoogstens minimaal (en dan nog dikwijls met verkeerde informatie) weergegeven. Verdraaiingen, halve en volledige leugens worden daarbij ingezet om de persoon van Assange te viseren zonder in te gaan op waar het hier echt over gaat. Alleen toegewijde steuncomités wereldwijd, advocaten en onafhankelijke journalisten en talrijke initiatieven op de sociale media gaan tegen dat stilzwijgen in.

De Brits-Ierse vakbond National Union of Journalists heeft in een persmededeling verklaard: “De beschuldigingen van de VS tegen Assange zijn een enorme bedreiging voor het kritische werk van onderzoeksjournalisten en voor hun mogelijkheden om hun bronnen te beschermen.”

Verontrust door deze gang van zaken richten nu 161 persoonlijkheden, waaronder de president en vice-presidente van Argentinië, voormalige presidenten van Bolivia, Ecuador en Colombia, zich tot de Britse regering om deze rechtszaak stop te zetten. Boris Johnson heeft wel degelijk de bevoegdheid om te verklaren dat het hier om een politieke vervolging gaat en de rechtszaak te annuleren, wat hij pertinent weigert te doen.

Deze staatshoofden hebben tevens eerste ministers, ministers, diplomaten en politici overtuigd om hun oproep mee te ondertekenen. De meerderheid zijn Latijns-Amerikanen, maar ook veel Europese politici uit Duitsland, Ierland, Spanje, Nederland, Slovenië en Griekenland hebben hen vervoegd, net als een aantal ondertekenaars uit Australië, thuisland van Assange.

In België hebben tot nu drie leden van het Europees Parlement deze open brief ondertekend: Marie Arena en Marc Tarabella van de PS en Marc Botenga van de PVDA. Hun collega’s Petra De Sutter (Groen), Cindy Franssen en Kris Peeters (CD&V), Hilde Vautmans en Guy Verhofstadt (Open VLD) en Kathleen Van Brempt (SP.a) hebben dat nog niet gedaan.