Aïcha, de mama van Moad, was net na de feiten zo boos dat ze via Facebook een oproep had gelanceerd om op straat te protesteren tegen het politiegeweld in Brussel. Die betoging kwam er uiteindelijk niet. Er werd beslist om mee te stappen in de betoging op 15 maart, de internationale dag tegen politiegeweld.

Het gebeurde op een vrijdagavond rond 18u in de buurt Ossegem in Molenbeek. Moad rent naar huis om zijn sporttas op te halen zodat hij nog wat kan gaan trainen in de fitnesszaal. Plots ziet hij een zwarte wagen met loeiende sirenes. Een achtervolging, denkt hij. Maar de wagen stopt en plots stappen vijf agenten uit die zich op hem gooien.

Terwijl hij op de grond ligt, wordt hij geslagen met een wapenstok. Eén van de agenten roept ‘sale arabe’. Een andere agent schopt in zijn gezicht. Gehandboeid wordt hij meegenomen naar het politiecommissariaat. Daar wordt hij tegen een deur gekwakt alvorens opgesloten te worden. Anderhalf uur later wordt hij vrijgelaten. Zijn moeder neemt foto’s van zijn verwondingen.

De politie wast de handen in onschuld. Ze waren op zoek naar tassendieven, Moad was op de vlucht en zou zich (met zijn 1 meter 50 en 45 kilo) verzet hebben tijdens de arrestatie. 

De ouders dienen klacht in en worden twee maanden later ontvangen door de korpschef van de politiezone. Ze krijgen er te horen dat het onderzoek niets heeft opgeleverd. Er kon niet vastgesteld worden dat de vijf agenten iets verkeerd deden. Zij blijven dus gewoon aan het werk. Ook Moad deed niets verkeerd. Hem wordt niets verweten. Klein detail: bij het onderzoek werd Moad zelf niet eens gehoord.

En nog een detail: de advocaat van de familie kon de beelden bekijken van de aankomst in het commissariaat. Die beelden maken een sprong van 18u29 naar 18u42. Er ontbreken dus twaalf cruciale minuten. Uitleg van de politie: er is gewoon een technisch probleem met de tijdsmeting.

Burgemeester van Molenbeek Françoise Schepmans (MR) die in januari Philippe Moureaux verving, vroeg ondertussen om de volledige opname vrij te geven. Ze wil ook dat Moad alsnog gehoord wordt. De PS die als grootste partij toch in de oppositie werd gedrukt, klaagt de toenemende repressie aan onder de nieuwe centrumrechtse coalitie.

Zoals Moad zijn er vele slachtoffers van politiegeweld. Ricardo hield een gebroken kaak en enkele gebroken tanden over aan een confrontatie met de politie. Hij kreeg bij een controle een wapenstok vol in het gezicht. De betrokken agenten werden niet verontrust. “Ze hadden een andere versie”, klonk het droogweg.

Ook de agent die indignado Nikki in het gezicht trapte terwijl ze geboeid op de grond zat, kon na een weekje schorsing gewoon weer aan de slag. Heel binnenkort zou er wel een uitspraak komen in de rechtszaak die het slachtoffer aanspande.