Vandaag zou mijn geluksdag worden, want na vanavond had ik een rustdag voorzien. Toen ik ‘s morgens het parcours bekeek, dan moest ik wel even slikken. Na de oevers van de Rho^ne volgden nog behoorlijk wat hoogtemeters richting centrum Ardèche. Naast de oevers van de rivier ligt een prachtig fietspad, in een bijna rechte lijn, waar je behoorlijk wat snelheid kan maken. Helaas begint mijn zitvlak behoorlijk last te krijgen van de combinatie warmte, zweet en zadel. Je bent op zoek naar een goede zithouding, maar helaas lukt dat niet zo goed. Komt er nog bij dat je zelfs op uitstekend asfalt toch opnieuw pech kan hebben. Dus voor de tweede maal liet mijn achterband het afweten. In een gloeiend hete vallei een band vervangen valt niet écht mee, maar het lukt wel. Beetje drinken en opnieuw weg. Nog 3 behoorlijke hellingen te gaan en dan zou ik aankomen in Antraigues sur Volane. Een prachtig dorp, ik was er al eerder, woonplaats van Jean Ferrat, geplakt tegen de helling. Dus nog 2 hellingen  te gaan. Mijn hoogtemeter zegt dat de top zo ongeveer op 650 meter moet liggen. Maar een controle, na een gevoel van eindeloos klimmen na 140km fietsen geeft aan dat … ik al ongeveer op een 1000 meter hoogte zit. Klopt trouwens want ik zie zowat alles in de vallei liggen. Boven aangekomen vraag ik nog even de weg (gelukkig kom je in die kleine dorpjes af en toe een levende ziel tegen …). Meneer, dat is hier niet Nonières maar wel Nozières …. Een verschil van zo’n 400 hoogtemeters en 20 km. Dus terug naar het stadje Lamastre in de vallei en daar een overnachting zoeken. De laatste 50 km zullen voor morgen zijn.