In 2008 vertrok ze wegens het politieke klimaat uit Azerbeidzjan en kwam ze naar België. Toen ze in 2012 haar definitieve verblijfsvergunning kreeg, wilde Suzana (31) ook professioneel een stapje verder zetten. “Maar bijna niemand wou me helpen.”

Uitzonderlijk verloopt ons interview met Suzana (31) via e-mail, want na haar werkuren wil ze er zijn voor haar kinderen. Maar zelfs zwart op wit is het duidelijk dat we te maken hebben met een ambitieuze dame. Wegens het toenmalige politieke klimaat in 2008 moest ze haar geboorteland Azerbeidzjan verlaten. Suzana pakte haar universitair diploma in en kwam naar België. Ze spreekt perfect Duits, maar startte toch meteen met een zelfstudie Nederlands, waardoor ze aan het Centrum Voor Volwassenenonderwijs (CVO) op het vierde niveau kon instromen.

Bezige bij

Suzana is iemand die niet graag stilzit en al zeker niet bij de pakken blijft zitten. Zodra het nieuwe schooljaar begon – september 2009 – ging ze wekelijks naar het CVO in Vilvoorde voor de Nederlandse les. Ze nam er meteen ook lessen over Word en Excel bij. “Ondertussen had ik al mijn asielaanvraagdocumenten waarmee ik kon gaan werken”, vertelt ze. “In 2009 ging ik aan de slag bij een schoenenwinkel.”

Toen ze in 2012 haar definitieve verblijfsvergunning gekregen had, wilde Suzana ook professioneel verder reiken. “Die vergunning opende meteen heel wat mogelijkheden, die ik voordien niet had”, klinkt het. “Ik wilde ander werk, dus schreef ik me in bij alle interimkantoren in Vilvoorde, maar daar ving ik bot, omdat ik geen ervaring had in de administratieve sector. Dus begon ik maar op eigen houtje te zoeken.”

Belofte

“Via VDAB vond ik een vacature voor een administratief bediende”, aldus Suzana. “Ik stuurde m’n CV op en niet veel later kreeg ik telefoon van Hays. De vacature was jammer genoeg niet meer beschikbaar, maar ik mocht wel langsgaan voor een gesprek. Toen kreeg ik de belofte dat ze me zouden helpen.”

Ik ben nog steeds dankbaar voor deze kans, die een belangrijke rol speelt voor m’n toekomst

Met die belofte ging Suzana naar huis, verder zoekend naar een leuke baan. “Een week later kreeg ik telefoon van de Hays-consultant in verband met een vacature bij een bedrijf in Zaventem”, vertelt ze, nog steeds gelukkig. “Ik kon dezelfde dag op gesprek, wat amper 20 minuten geduurd heeft. Nadien was ik nog maar bij de bushalte toen ik telefoon kreeg van Hays: ik was aangenomen. Een maand na mijn definitieve verblijfsvergunning had ik nieuw werk.”

Alle kantoren

Tot op vandaag werkt Suzana voor het bedrijf dat haar in 2012 een kans gaf, eerst als administratief bediende, nu op de afdeling verkoop. “Ik hou ook echt van m’n job”, vertelt ze. “Ik ben de consultant nog steeds dankbaar voor deze kans, die een belangrijke rol speelt voor m’n toekomst. Nadat ik aangenomen was, kwam ik er overigens achter dat de bewuste vacature naar alle interimkantoren in Vilvoorde was gestuurd. Maar geen enkele onder hen heeft me ook maar één keer gebeld.”