Wouter heeft ongeveer 75 duiven en Arnaud en Stefaan hebben er samen zo’n 60. “Ik zou er graag mijn beroep van maken”, zegt Arnaud. Volgens zijn broer Stefaan is dat niet realistisch. “Er zijn weinig duivenmelkers die van de sport hun beroep kunnen maken. Dan moet je heel goede duiven hebben.”

Duiven vallen

In de winter kweken de duivenmelkers jonge duiven terwijl ze in de zomer wedstrijden spelen. “De zomer vinden we de plezantste periode. ’s Zondags heerst er dan een leuke spanning tussen de duivenmelkers omdat de duiven dan aankomen. Iedereen hoopt dan dat zijn duif als eerste aankomt.” Dat ‘vallen’ van de duiven vinden de drie jongens fantastisch. Ze vinden het spijtig dat de sport zo weinig jongeren kan bekoren.

Hulp van de papa’s

Wouter heeft zijn passie voor duivensport overgenomen van zijn vader Patrick. “In mijn kleuterjaren ging ik al met hem mee op het duivenhok om de duiven te voederen en om de hokken schoon te maken. Nu verzorgt papa de dieren ’s morgens, terwijl ik ze ’s avonds loslaat en voeder.”

De twee broers kregen de duivenmicrobe in 2005 te pakken. “Iemand uit de familie heeft ook duiven en op een keer mochten we eens een kijkje nemen in zijn duivenhok”, vertelt Arnaud. “Op een zondag in de zomer, wanneer de duiven aankomen van Quiévrain of Noyon, mochten we eens komen ‘letten’. We kregen van hem 6 duiven en zo ging de bal aan het rollen.”

“Als het nodig is kijkt papa of de buurman naar de duiven, omdat wij dan op school zitten. Maar voor en na school maken we er graag zelf tijd voor”, aldus Stefaan.

Duivenweekend

“Zaterdagavond ga ik naar het duivenlokaal en zondag komen de duiven aan. Mama vindt het niet fijn dat we dan op zondag amper dingen samen kunnen doen met ons gezin,” legt Wouter uit, “maar mijn schoolwerk lijdt er niet erg onder.”

© 2010 – StampMedia – Laure Van Gestel