De FAO vraagt aandacht voor de uitdaging om de biodiversiteit op aarde in stand te houden. “Bij de cultuur van inheemse volken hoort natuurbeheer. Zij kunnen zich eenvoudigweg geen leven voorstellen los van de natuur, en hun interesse in duurzaam gebruik van de natuur is groot”, zegt Eva Müller, directeur Bosbouwbeleid bij de FAO. “Deze groepen versterken, in combinatie met hun kennis van de natuur en langetermijnplanning, is essentieel voor het overleven van toekomstige generaties dieren én mensen.”

Kenia

Volgens de FAO blijkt in verschillende landen hoe succesvol inheemse volken zijn in het optimaliseren van de relatie tussen de mens en de natuur. Dat werkt echter alleen als ze het recht hebben zelf te beslissen over het gebied waar ze leven.

In het noorden van nationaal park Mount Kenya bijvoorbeeld, beheren Il-Laikipia-Masai een neushoornterritorium. Ze wisten de conflicten tussen de dieren en mensen, die ontstonden als de dieren op zoek gingen naar water en voedsel tijdens droogte, te verminderen. Dat werd bereikt door minder struiken te kappen, zodat er meer voedsel voor de dieren overbleef in hun eigen gebied.

Schade aan voedselgewassen

Conflicten tussen mens en dieren komen steeds vaker voor, vooral in Afrika en in gebieden die voorheen onbewoond waren door mensen. Door bevolkingsgroei en een groeiende vraag naar grondstoffen, dringt de mens deze gebieden steeds verder binnen.

Verschillende soorten wilde dieren richten grote schade aan aan voedselgewassen, wat gevolgen heeft voor de voedselzekerheid. In extreme gevallen leiden confrontaties met bijvoorbeeld olifanten en krokodillen zelfs tot doden en gewonden. Wilde dieren vernielen soms volledige oogsten, tot frustratie van de boeren, die niet mogen jagen op beschermde soorten.

De FAO stelt dat er een aantal relatief eenvoudige maatregelen te nemen zijn om schade aan gewassen te voorkomen, zoals het omheinen van plantages, of het maken van vuur of geluid om de dieren af te schrikken.