De resolutie greep de dood van de Cubaanse gevangene Orlando Zapata Tamayo aan om Cuba de mantel uit te vegen over de mensenrechtensituatie en te pleiten voor de ‘vrijlating van alle politieke gevangenen’ en de ‘overgang naar een meerpartijendemocratie’.

Het initiatief voor de resolutie kwam van de Spaanse (rechtse) Partido Popular. Slechts 35 europarlementsleden stemden tegen.

“Deze resolutie is misplaatst en hypocriet”, vinden de actievoerders uit België, Spanje, Duitsland, Italië, Portugal en Frankrijk. Om drie redenen.

Ten eerste was Orlando Zapata Tamayo helemaal niet de ‘politieke dissident’ die onze media en politici ervan maken. “In werkelijkheid ging het om een crimineel van gemeen recht, veroordeeld voor onder andere slagen en verwondingen en vandalisme, die zich pas in de gevangenis tot de zogenaamde politieke dissidentie heeft bekeerd, nadat de VS beloofde zijn moeder geld te geven”, legt Katrien Demuynck (Iniciativa Cuba Socialista) uit.

Ten tweede is het totaal hypocriet om zijn tragische dood – na een hongerstaking – aan te grijpen om Cuba de les te lezen over de mensenrechten, in het bijzonder in de gevangenissen. “Hoe reageert het Europees Parlement op het feit dat er in Frankrijk in 2009 alleen al 122 gevangenen zelfmoord hebben gepleegd?”

“En wanneer engageert het Parlement zich massaal om de vrijlating te eisen van de ‘Cuban Five’, die al bijna 12 jaar onschuldig opgesloten zitten in de VS, ondanks de tussenkomsten van Amnesty International en de VN-werkgroep tegen Arbitraire Detenties”, vraagt Demuynck zich af.

Ze voegt er aan toe: “De grootste schending van de mensenrechten van de Cubanen blijft de VS-blokkade.”

Ten derde is het een misplaatste inmenging om vanuit Europa te zeggen dat Cuba een ‘meerpartijendemocratie’ moet worden.

“Wat voor achterhaalde, koloniale houding is me dat? Het is aan de Cubanen zélf om te beslissen hoe zij hun land willen organiseren”, aldus Katrien Demuynck.