“De polarisatie tussen (kans)arm en (kans)rijk drijft een wig in onze samenleving”

“De polarisatie tussen (kans)arm en (kans)rijk drijft een wig in onze samenleving”

De verwachtingen van jongeren voor onze samenleving zijn gitzwart, stelt een onderzoek van Mark Elchardus (VUB). Al zijn het niet enkel jongeren die onze maatschappij zien verschuiven naar een genadeloze en onverbiddelijke gemeenschap

maandag 12 oktober 2015 16:18
Spread the love

In aflevering zes van De Nieuwe Start, spreekt Jos Vandikkelen, directeur bij fietsherstelbedrijf Vélo, zich uit over de veranderingen die hij waarneemt.

“We leven in een tijd die hoe langer, hoe meedogenlozer wordt, is mijn indruk. Mensen worden behandeld alsof ze instrumenten zijn, en moeten mee kunnen in deze samenleving. Maar er zijn een aantal mensen, die om zeer diverse redenen, minder makkelijk mee kunnen. De kansen die zij krijgen om toch aan te pikken, worden moeilijker. En het verwijt dat hun eigen fout is, wordt steeds maar luider als het hen niet lukt.”

“Het is op dat snijpunt, tussen een samenleving die heel hoge eisen stelt en mensen die stommiteiten doen of geen kansen gekregen hebben, dat Velo probeert mensen op te pikken en op een niveau te brengen dat ze toch kunnen participeren aan deze samenleving.”

Jos heeft gelijk.

Failliet gegaan? ’t Is enkel en alleen je eigen schuld. Je land moeten ontvluchten? Profiteur. Niet meer kunnen werken omdat je ziek bent? Pech. Niet dezelfde kansen gekregen als een medeburger? Eigen schuld, dikke bult.

De huidige politieke meerderheid toont weinig begrip voor mensen die om welke reden dan ook niet mee kunnen in deze maatschappij, die willens nillens niet kunnen voldoen aan de hoge eisen en verwachtingen die deze regering hen oplegt. Zoek het zelf uit, is de teneur. En die teneur besmet de burgers, de polarisatie tussen (kans)arm en (kans)rijk drijft een wig in onze samenleving.

Organisaties en bedrijven zoals Vélo, Wonen en Werken, het Spit of IGO richten zich net op die mensen die het moeilijker hebben. Om kansen te bieden aan de mensen zelf. Los van de individuele waarde dat de sociale economie biedt aan elk van die mensen, biedt het de maatschappij de kans om waardig en nuttig werk aan te reiken. Om te erkennen dat niet elke mens dezelfde kansen in het leven gekregen heeft, dat elke mens een tegenslag kan kennen. En dat de overheid, en bij uitbreiding de samenleving, er staat om te helpen. Het maakt me woedend dat de huidige regering dat stelselmatig afbouwt, volhardend in de doctrine van de eigen maakbaarheid, dat mensen hun eigen succes moeten creëren.

take down
the paywall
steun ons nu!