Burgerjournalistiek, powered by DeWereldMorgen.be

De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

2017 ziet er geföhnd en oranjekleurig uit

2016 zat vol verrassingen en is uiteindelijk een horrorjaar geweest. Assad lijkt de grote overwinnaar van de oorlog in Syrië te worden. De Brexit is een feit en het is een kwestie van tijd voor het hele Europese kaartenhuisje in elkaar stuikt.  De verschrikkelijke aanslagen in Maalbeek en Zavent...

Relatief is mijn geweldige uitstraling op een podium. En dan hebben jullie mij niet eens horen zingen. Relatief is dat jullie nu denken dat ik de uitstraling van een natte dweil heb. Waar je niet eens de moeite neemt om hem uit te wringen. Relatief is dat Antwerpen de drugshoofd...

Het is niet de vraag of er iemand een aanslag ging plegen, de vraag was wanneer er iemand zijn kop werd afgehakt. De consensus dat het een kwestie van tijd was voor de terreur weer in onze straten verscheen, bleek de algemene teneur. In het beste geval zouden de slachtoffers door h...

Ik ben gezegend met een goede gezondheid, ga elke avond fitnessen en als ik ’s morgens opsta en in de spiegel kijk, zie ik tanden die wit zijn, een neus die niet scheef staat, haar dat een gelleke nodig heeft en een huid die misschien  een zonnebankje kan gebruiken. E...

O Pionier. Jij oude man en rusteloze ziel die op zoek ging naar geluk. Uit onherbergzaam gebied vertrok je voor een spannend avontuur. Je benen, de ezel, de bus, de boot, de trein, niets hield je tegen, je had een doel. De onwetendheid over een onbekend land gaf je een vreemd gevoel...

N-VA is als reality-tv: je denkt dat het echt is en toch houden ze de nuchtere waarheid verborgen

De laatste keer dat ik in Marokko rondhing, zei mijn oom dat ik te Vlaams geworden ben. Hij fronste, begon met zijn vingers te knippen en zei: "Je lijkt een beetje op die Vlaming. Die met zijn strikje. Je bent even Vlaams als Di Rupo geworden."Ik had geen zin om hem te corrigeren, ma...

Soms is kannibalisme een gepast einde voor een boek

In de literatuur is er een schrijnend gebrek aan diversiteit en daarom kampt de literatuur met een geloofwaardigheidsprobleem. Het begint met kinderboeken en je kunt zeggen dat volwassenenliteratuur ook weinig soeps is. Maar die oudjes bewaren we wel voor een andere keer. Tegenwoord...

Nooit gedacht dat de paus en ik dezelfde hobby deelden

Zalig zijn de onwetenden, want ik heb het met eigen ogen gezien. Paus Franciscus is een exorcist. Een witte magiër die geesten bezweert. Op het Sint-Pietersplein dreef hij met een krachtige handoplegging de duivel uit het lichaam van een bezeten man. Ik zag hoe de zieke man ineengeza...

Ik wilde altijd al een blanke man zijn

Ik wilde altijd al een blanke man zijn. Een man ben ik al, over dat blank valt te discussiëren. Maar dat ik blank kan worden staat vast. Je vraagt je vast af waarom ik het licht heb gezien? Ik kon toch andere kleuren nemen? Dat komt omdat de blanke man de koning van de jungle is. Hi...

Vergeet de moskeeën en het internet, er is een ‘snackisering’ bezig

Het gaat slecht met de economie. Maar als er een ding is wat Vlaanderen kan rechthouden, dan zijn het wel snackbars. Deze keer ga ik het niet hebben over pitabars en Yilmaz van pita Yilmaz. Toen ik in een vorige column schreef dat Yilmaz op een extreemrechtse politicus leek, wilde hi...

Load More