Nieuws, Politiek, België, Antwerpen, Antwerpen, Al Ikram -

Al Ikram, de warmste plek van Antwerpen

Al Ikram is een organisatie uit Borgerhout die ten strijde trekt tegen armoede. Voor die vrijwillige inzet werd Al Ikram bekroond met een Diwan Award, de prijs van de Marokkaans-Belgische gemeenschap. Wij gingen een namiddagje in hun piepkleine kantoor zitten en raakten ontroerd door zoveel inzet.

maandag 24 december 2012 16:13
Spread the love

Farida Zarioh onthaalt me met koffie en koekjes. “Ik zal even mijn baas verwittigen dat je er bent. Allez, Nordin is niet echt mijn baas. Drie maanden geleden wandelde ik hier binnen om vrijwilligerswerk te doen en sindsdien zit ik hier bijna elke dag. De sfeer is hier goed en ik ben blij dat ik iets kan betekenen.”

Tien minuten later komt coördinator Nordin Cherkaoui er aan. Hij steekt meteen van wal. “Wij doen zoveel meer dan voedselbedeling, maar veel mensen weten dat niet. Op een nieuwe locatie willen we cursussen Nederlandse taal aanbieden. In samenwerking met Shelter 68 en De Biekorf vangen we dit jaar ook weer daklozen op. We hebben nu plaats voor 120 mensen. Veel te weinig nog.”

Iedereen kan een euro missen

Nordin Cherkaoui staat nooit stil. Zelfs tijdens ons gesprek blijft hij rondlopen, ontvangt hij mensen en beantwoordt hij de telefoon. We zitten in het volgestouwde kantoortje van Al Ikram. Op de bureau staat een bus waarop ‘Project 2013’ geprint werd. “Het is heel simpel. Iedereen kan een euro missen. Als alle mensen die hier binnenlopen een euro geven, hopen we binnen een jaar 2013 euro te hebben. Onze vrijwilligers gaan langs bij hun familie en vrienden om een euro te vragen”, vertelt Farida.

Ik doe ook snel een euro in het potje en vraag hoeveel gezinnen op Al Ikram beroep doen. Nordin loopt naar de kast en laat mij alle mappen zien. “Dit zijn ongeveer 350 gezinnen, maar dan tel ik deze map nog niet mee.” Hij haalt een map tevoorschijn waarin brieven zitten van verschillende organisaties die hulpbehoevende personen doorsturen naar Al Ikram. Kind en Gezin, PSC, CAW, Stad Antwerpen, JAC en nog vele anderen, als ze zelf geen raad meer weten, duwen ze de mensen gewoon het adres van Al Ikram in de hand.

Nordin: “Ik blijf het een samenwerking noemen, want ik vind het goed wat deze organisaties doen, maar soms vraag ik me af waar de samenwerking precies in zit, als deze organisaties alleen maar mensen naar ons doorsturen en het voor de rest daar bij laten.”

Volgens Farida is Nordin sinds 2005 geen dag gestopt met werken voor Al Ikram. Hij stampte de organisatie uit de grond met vrienden uit Borgerhout. Sinds 2 jaar krijgt hij hulp van zijn vrouw en sinds ongeveer een jaar zijn er ook vrijwilligers.

“Op maandag, dinsdag en woendag komen de vrouwen. Maandag doen we voedselbedeling, dinsdag sociale hulp, woensdag verdelen we kleding en op donderdag en vrijdag geven we hulp bij dossiers en afspraken. Soms zijn we in de avond ook nog open, omdat er nog weleens schaamte heerst en sommige mensen liever hulp vragen als niet de hele buurt hen kan zien”, zegt Farida.

Er stopt een busje met een aanhangwagen. Overgebleven fruit en groente van de markt wordt naar Al Ikram gebracht. Ik help de tomaten en sla naar binnen te brengen. Nordin heeft het moeilijk om toe te kijken. Hij is pas geopereerd aan zijn rug en mag niks tillen. “Normaal doe ik alles zelf, maar nu mag het niet. Eigenlijk doe ik al te veel.”

Het gesprek komt op de bekendheid van Al Ikram. “Ik woon hier al jaren om de hoek, maar ik wist helemaal niet dat hier een organisatie zat”, vertelt Farida. Twee vrouwen die ook in de buurt wonen bevestigen dat. “Pas sinds de videoreportage (van de Antwerpse documentairemaker Mohammed Ihkan, nvdr) weten mensen wat jij hier allemaal doet. Je zou meer reclame moeten maken”, sommeren ze Nordin.

Maar Nordin haalt zijn schouders op. “De website wacht al jaren op een update. Maar ondertussen wachten de ziekenhuisbezoeken en crematies. Als een oude man met kanker geen bezoek krijgt in het ziekenhuis, ga ik zelf langs. Anders komt er helemaal niemand. Dat kan toch niet? Begrafenissen kunnen wel 4000 euro kosten. Vliegtuigticket inbegrepen. In dat soort noodgevallen stuur ik alle 7000 nummers in mijn telefoon een sms met de vraag of ze een bijdrage kunnen geven. Zo bereik ik snel veel mensen. Voor dingen als een website of reclame maken blijft er dan weinig tijd over.”

Een van de vrouwen vraagt me wanneer het nu precies kerstavond is. Ze gaan met kerst voedsel uitdelen in Antwerpen en in Brussel. Op 27 januari organiseren ze een nieuwe benefiet. Al Ikram is volledig afhankelijk van donoren en vrijwilligers. Voordat ik vertrek brengen we nog een tafel bij een gezin in de buurt. “Ze zijn volledig afhankelijk van onze steun. Alle meubels die daar staan komen van bij ons.”

We stappen binnen door een rolluik en staan meteen in de woonkamer. Het is er koud, er staat alleen een kleine verwarming. Nordin: “Ze hebben 5 kinderen, waaronder een zoon met een mentale handicap. Ze hebben bijna geen inkomen en betalen 510 euro voor deze woning.”

Denk eerst aan de buren

Ik kijk om me heen en ben geschokt. De woning bestaat alleen uit een benedenverdieping. Overal zitten er vochtplekken op de muren. De vader ziet mij kijken en gebaart me mee te komen naar de slaapkamer. Daar zit een nog veel grotere schimmelplek. “Hij is ziek geworden door deze woning”, zegt Nordin, “Ze wonen hier al 2 jaar”.

Weer buiten zie ik dat Farida tranen in haar ogen heeft. Ik moet ook even slikken. “Dit was de eerst keer dat ik op huisbezoek ging, maar ik weet niet of ik dit nog eens wil doen.” Nordin zegt dat je beter niet je medelijden kan laten zien aan mensen in nood. Daar help je ze niet mee. Het motto van Al Ikram is hier volledig op zijn plaats: ‘Denk eerst aan je buren en dan pas aan de wereld’.

In Antwerpen leven 80.000 tot 100.000 mensen onder de armoedegrens. Dat is één op vijf Antwerpenaren. De coalitie die de komende zes jaar Antwerpen bestuurt, zal daar weinig aan veranderen. Nordin Cherkaoui antwoordt ontwijkend als het over politiek gaat. Hij heeft wel wat contacten met politici uit verschillende partijen. “Maar als je iets via de politiek wil veranderen, moet je vaak wachten en wachten.” Dus doen hij en de vrijwilligers het maar via Al Ikram. Zonder toeters en bellen, zonder megafoon en zonder camera’s in de buurt brengen ze in die vele kille huiskamers een beetje warmte.

take down
the paywall
steun ons nu!