Reportage -

‘Regering, draai de klok geen 30 jaar terug’

De werknemers van de zorgsector vinden dat de regering en de werkgevers de klok 30 jaar terugdraaien. Met een kleine 2000 betogers trokken ze langs de werkgeversorganisatie en het kabinet van Vlaams minister-president Geert Bourgeois.

vrijdag 10 juni 2016 14:09
Spread the love



(foto’s Frederik Sadones)

‘De klok 30 jaar terugdraaien? No way.’ Het klonk uit vele kelen op de protestactie van de Vlaamse zorgsector. Er ligt nogal wat op de maag van de werknemers uit die sector. ‘De Vlaamse regering en de werkgeversorganisaties katapulteren de gehandicaptenzorg 30 jaar terug in de tijd’, klinkt het vanop de geluidswagen tussen de aanstekelijke nummers door.

De vakbonden van de witte woede houden een traditie hoog. Al drie decennia proberen ze de werkomstandigheden voor alle werknemers te verbeteren wat uiteindelijk ook de kwaliteit van de zorg ten goede komt. Maar de regering en de werkgevers zetten de werknemers onder druk.

Zo is er het dossier van de ‘zorgvernieuwing’, mensen die zorg nodig hebben krijgen voortaan de middelen om hun eigen zorg te betalen. “Daar zijn wij niet tegen. Dat is nu eenmaal de evolutie van de sector. Autonomie wordt belangrijker. Maar dat kan geen argument zijn om alle garanties over kwaliteit en leefbare werkomstandigheden te doen sneuvelen”, zegt Mark Selleslach van de christelijke bediendecentrale LBC-NVK. “De ervaring leert dat zonder spelregels de werkgevers doen wat ze willen.”

De vakbonden vrezen ook de opsplitsing in vergunde en niet-vergunde zorg. Selleslach: “Dat ouders of familieleden initiatief nemen, moedigen wij aan. Maar ook nier zijn spelregels nodig. Om een supermarkt te openen, moet je ook voldoen aan voorwaarden. Ik heb nooit vermoed dat men zou durven te overwegen om initiatieven toe te laten waar geen loon- en arbeidsvoorwaarden gelden. Het is ook vreemd want in de sector van de kinderopvang maakt minister Vandeurzen net de omgekeerde beweging. Hij beseft dat die versnippering en concurrentie niet goed is.”

De vakbonden vrezen ook dat het niet zal blijven bij de gehandicaptensector. “Als we dit laten passeren, zullen ze het ook proberen in de ouderenzorg. Dat weet je zo”, zegt Jan Piet Bauwens van de socialistische vakbond BBTK.

Wendbaar werk

Volgens de vakbonden treedt de regering ook afspraken uit 2000 met de voeten. “In plaats van meer loon hebben we toen gekozen voor landingsbanen. Dankzij een premie konden oudere werknemers wat minder werken en het langer volhouden. We hadden het toen al over werkbaar werk. De regering maakt daar nu ‘wendbaar werk’ van door de premie in te perken”, zegt Bauwens.

“Bovendien komt er een lijst met zogenaamde zorgfuncties. Alleen wie op die lijst staat, komt nog in aanmerking van de premie. Dat is tegen het advies van vakbonden en werkgevers. Totaal onwerkbaar omdat je mensen op de werkvloer tegen elkaar opzet. De lijst klopt ook niet. Alsof een er zo’n scherpe lijn te trekken is tussen de taken in de zorgsector”, zegt Selleslach.

De vakbonden werken ook een nieuwe eisenbundel uit voor de onderhandelingen over een nieuw sectorakkoord. “We gaan ook eisen stellen voor vooruitgang. We moeten toch niet alleen afbraakmaatregelen slikken?”, zegt Selleslach. “Zo’n eisenbundel brengt alle werknemers samen. Dat is al jaren de traditie en de sterkte van deze sector. Moeilijk? Ook moeilijke dingen moeten kunnen”, zegt Bauwens.

Getuigenissen

Erik Cattrysse van voorziening Levensvreugde Verblijven vzw uit Aalst is vandaag op straat gekomen om te betogen tegen het onderscheid tussen vergunde- en niet-vergunde zorgaanbieders, maar ook tegen de geplande schrapping van personeelsnormen. “Deze normen moeten gemoderniseerd, niet afgeschaft worden”, stelt Cattrysse. “Deze maatregel zou als gevolg hebben dat de verhouding tussen personeel een individuele keuze van de werkgever wordt. Deze beslissing zal in de meeste gevallen tot een personeelstekort en dus een zorgverlening van mindere kwaliteit leiden”, legt Cattrysse uit.

Katrien van opvoedingsinstelling Sint-Oda uit Overpelt klaagt dan weer de mogelijke afschaffing van personeelsgraden aan. “Op dit moment bestaat er een kader dat voor elke afzonderlijke zorginstelling bepaalt hoeveel psychologen, verplegers, kinesisten en zo voort er nodig zijn”, zegt ze. “Dit kader staat nu zwaar op de helling, waardoor er binnen de personeelsgroep verkeerde verhoudingen zullen ontstaan. Dit willen we tegenhouden. In de eerste plaats voor de mensen die we begeleiden, niet voor onszelf”, voegt Katrien toe.

Rita en Marie-Thérèse van Landelijke Gezinszorg zijn samen naar Brussel gekomen om de hervorming van het tijdskrediet voor mensen aan het einde van hun loopbaan, de zogenaamde landingsbaan, aan te kaarten. “De landingsbaan is er destijds net gekomen zodat mensen in de zorg hun job langer zouden kunnen uitoefenen, maar hier dreigt nu een einde aan te komen”, zegt Rita. “Daarbij wordt onze job steeds drukker en complexer. Zo begeleiden we steeds meer gezinnen, waar steeds meer mensen met psychiatrische problemen zijn. Ook van brugpensioen komt niets meer in huis”, voegt Marie-Thérèse toe.

Roel van het Centrum voor Algemeen Welzijn (CAW) is er bij om de commercialisering van de zorgsector aan te klagen. “Onze prioriteiten liggen bij het begeleiden van mensen, niet bij het maken van winst. Door de geplande hervormingen kunnen nu ook mensen zonder het juiste diploma, die goedkoper zijn voor de werkgever, ingezet worden in de zorg. Dit kan absoluut niet”, stelt hij.

De werknemers van het Koninklijk Orthopedagogisch Centrum Antwerpen (KOCA) klagen vandaag het aangekondigde puntensysteem aan. “Met dit systeem wil de regering de lange wachtlijsten bij zorginstellingen oplossen. Het klinkt misschien wel als een goede oplossing, maar zal in de praktijk enkel voor minder personeel en meer werk zorgen. Hierdoor zal de situatie in de zorgsector onhoudbaar worden”, klinkt het.

take down
the paywall
steun ons nu!