Zaterdag 28 juni waren er twee manifestaties gepland. In de voormiddag verzamelden zich een paar duizend manifestanten voor een mars georganiseerd door het ‘Comitê Popular da Copa e Olimpíadas’. Verschillende sociale bewegingen, artiesten en activisten verenigden zich een kleurrijke parade langsheen Copacabana.
De manifestatie kreeg heel wat steun van de LGBT-gemeenschap (lesbiennes, homo’s, biseksuelen en transgenders). Elk jaar worden op 28 juni de protesten herdacht, die 45 jaar geleden plaatsvonden in New York na een raid op een populaire homoclub. Deze protesten vormden een belangrijk moment in het ontstaan van hedendaagse organisaties die strijden voor meer rechten voor LGBT.
In een bijna carnavaleske sfeer trokken de actievoerders tot aan het FIFA Fan Fest, waar duizenden voetbalfans bijeen waren gekomen om Brazilië naar de overwinning te schreeuwen tegen Chili.
Granaat
In de vooravond verzamelden zich zo’n driehonderd actievoerders voor een mars georganiseerd door het ‘Frente Independente Popular’. De actie vond plaats op een boogscheut van het Maracanã-stadion, waar op dat moment Colombia-Uruguay aan de gang was. De massaal aanwezige politie, een veelvoud van het aantal manifestanten, creëerde van bij aanvang een bijzonder gespannen sfeer. Rugzakken van verschillende personen (journalisten en manifestanten) werden doorzocht en de groep actievoerders werd ingesloten op de het Saens Penaplein.
Uiteindelijk werd de barricade opgeheven en probeerden de betogers zo dicht mogelijk bij Maracanã te raken. De massaal aanwezige ordediensten blokkeerden echter alle toegangswegen. Op het moment dat er even twijfel heerste bij de manifestanten over de te volgen route, viel de politie hen aan. Nadien vond een aantal aanhoudingen plaats en fotomateriaal van een Braziliaanse journalist werd kapot geslagen.
Een kleine groep manifestanten, nog altijd vergezeld van een veelvoud aan stevig uitgeruste ordetroepen, keerde terug richting het Saens Penaplein waar de politie, zonder aanwijsbare aanleiding, besloot om een granaat te werpen die tot ontploffing kwam tussen enkele journalisten. De intimidatie leek effect te hebben, want niet veel later werd de manifestatie ontbonden.
Kabaal
De vraagt rijst of hardnekkige protesten, die telkens minder aanwezigen kennen en steeds meer ordetroepen die steeds repressiever optreden, nog enig enig doel of effect hebben. De slogan ‘Nao vai ter copa‘ (er komt geen wereldbeker) is intussen ingeruild voor ‘Nao vai ter final‘ (er komt geen finale). Ook kan niet worden genegeerd dat de wereldkampioenschappen, tegen wil en dank van veel manifesten, een succes zijn. De ordetroepen lijken er bovendien op voorbereid om kleine manifestaties ‘uiteen te kloppen’ en bijzonder repressief en intimiderend op te treden.
Er zijn verse en positieve krachten in de protesten gekomen, die zich op een ludieke manier trachten te manifesteren en zich lijken af te keren van de confrontaties met ordetroepen. Misschien wordt het tijd voor de ‘hardnekkige’ betogers om zich te herbronnen. Die nieuwe wind die zaterdag merkbaar was, is misschien een nieuwe start om de doorsnee-Braziliaan terug op straat te krijgen. Kleurrijk kabaal lijkt tegenwoordig meer aan te spreken dan retorische slogans die al sinds juni vorig jaar weerklinken in de straten van Rio.
