Volgens Eurostat is onze staatschuld in het tweede kwartaal van dit jaar opgelopen tot 397,9 miljard € ofwel 105 % van het Bruto Binnenlands Product (DS 31.10.13). Dit betekent dat de door het Europees Begrotingsverdrag opgelegde afbouw van de staatschuld tot 60 % van het BPP op 20 jaar, in het eerste jaar 8, 5 miljard zou bedragen i.p.v. 7 miljard. Dit was het cijfer waar het Vlaams en het Federaal Parlement van uitgingen toen zij de ratificering van dit Verdrag goedkeurden. Voor de invoegetreding van dit verdrag is de goedkeuring van al onze Parlementen vereist en het Waals en het Brussels Parlement lijken momenteel rond de hete brij te draaien.

Het Europees Begrotingsverdrag in een notedop

• – het begrotingsdeficit moet onder 0,5% van het Bruto Binnenlands Product (BBP) blijven 

• – indien de staatsschuld 60% van het BPP overtreft, moet dit overschot met een twintigste per jaar afgebouwd worden.

• – bovenstaande bepalingen treden in voege binnen het jaar d.m.v. van dwingende en permanente bij voorkeur grondwettelijke bepalingen, die de strikte naleving ervan waarborgen. 
  Voor meer info zie Begrotingsbeleid en democratie – Alle hens aan dek!

Niet te verwonderen dus dat zowel het ABVV, het ACV als het Europees vakverbond, heftig protesteren tegen dit begrotingsverdrag. 
Zie vorige artikels op de site van LEF: Motie: ABVV zegt samen met het EVV resoluut ‘NEEN’ aan het Fiscal Compact en het “two pack”, Begrotingsverdrag: een bijzonder riskant avontuur (standpunt van het ACV) en Betoging tegen het Budgetair Pact aan het Waals Parlement.

Tijdens de actie aan het Waals Parlement eind mei, kreeg een delegatie van de vakbonden en van de franstalige studentenbeweging de toezegging dat er (in tegenstelling tot het Vlaams en het Federaal Parlement) hoorzittingen zouden plaats vinden, voor de behandeling van het voorstel van ratificering. Tot op heden hebben de vakbonden hiervoor nog geen uitnodiging gekregen. Na afloop van de actie in Namen zag Thierry Bodson, Algemeen Secretaris van het Waals ABVV, het als een lichtpuntje dat de stemming over de zomer getild werd, en koppelde er de bedenking aan dat verder uitstel, wie weet, tot afstel zou kunnen leiden. In een column in La Libre Belgique van 14 juni verwees hij naar een precedent: in 1998 werd de ratificering door België van het Multilateraal Akkoord inzake Investeringen, onder druk van een brede mobilisatie, geblokkeerd in het Waals Parlement en het Parlement van de Franstalige Gemeenschap.

Verraadt het uitstel van de bespreking van het verdrag in het Waalse en Brusselse Parlementen enige aarzeling van de betrokken politici om 6 maanden voor de verkiezingen, tegen de vakbonden en een groot deel van de publieke opinie in te gaan? De tijd zal het uitwijzen.

In Brussel en Wallonië blijven de vakbonden en hun bondgenoten gemobiliseerd. Op 21 oktober werd in Luik tegen het begrotingsverdrag betoogd door een breed samenwerkingsverband van vakbonden, partijen en bewegingen. 
Zie VERSLAG Actie tegen het Budgettair Pact in Luik.

In Brussel sluit de sector Lokale en Regionale Besturen van ACOD zich aan bij de oproep van Alliantie D19-20 (samenwerking van boeren, syndicalisten en allerlei activisten- zie gelijknamige site) om de Eurotop op 20 december te blokkeren. De actie is gericht tegen het Europees Begrotingsverdrag en het Europees soberheidsbeleid.

Ondertussen blijft het in Vlaanderen oorverdovend stil i.v.m. dit verdrag met verregaande consequenties. 
Zie Het Begrotingspact van Europa: catastrofaal, onbekend en vaak misbegrepen