De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Muziek, Nederland, Schilderkunst, Hidde Van Schie -

“Op zoek naar beeldende teksten in de muziek”

vrijdag 27 september 2013 16:45
Spread the love

Het komt wel eens voor dat muzikanten een penseel ter hand nemen of een zeldzame keer dat een schilder zich ook muzikaal wil uiten. De Nederlandse kunstenaar Hidde van Schie doet beide even intensief. In Nederland is hij vooral bekend als schilder, hoewel hij ook al jaren met muziek bezig is, maar nog weinig albums uitbracht.

Daar komt verandering in: enkele maanden geleden kwam er een dubbelalbum uit en volgend jaar brengt hij al weer een album uit. De uit Rotterdam afkomstige beeldend kunstenaar en muzikant woont sinds begin dit jaar in Brussel, de liefde achterna.

Het album kwam begin juni uit. Hoe waren de reacties?

Hidde van Schie: “Het album kreeg al enkele mooie recensies op websites en blogs: BelgiumMusic, Daan’s Musicblog en Kindamusic. Organisatie 3 voor 12 nam een video op en schreef er een stuk over, er kwam een interview in Glamcult, …”

“Ik heb de plaat in eigen beheer opgenomen en uitgebracht. Daardoor is de distributie heel lastig. Het album is online verkrijgbaar en ligt in winkels in Rotterdam en bij Doctor Vinyl in Brussel. Het is een limited edition van maar 500 exemplaren.”

Ben je al lang met muziek bezig?

“Ik heb altijd gitaar gespeeld en ook een instrumentale gitaarplaat opgenomen, maar wou ook allang een liedjesalbum maken. Ik begon eerst covers van anderen uit te vlooien. Op café is de klik gekomen. Daar speelde een bandje die telkens vroeg of iemand zin had om mee te spelen. De gekste mensen konden daar liedjes spelen en ik speelde al sinds mijn 16de gitaar, maar kon eigenlijk weinig spelen.”

“Vanaf toen heb ik me daar op toegelegd. Dat moet zo’n 3,5 jaar geleden zijn en was wel een spannende reis! Daarvan kwamen ook de eerste twee covers van Will Oldham en Dolly Parton. Ik ben blij dat ze ook op het album staan, omdat daar uiteindelijk alles mee begonnen is.”

Vanwaar de idee om je naast schilder ook als muzikant te profileren?

“De voornaamste reden is toch om meer contact te hebben met het publiek. Als schilder hangen je werken op een tentoonstelling of in een galerij, maar zie je de mensen helemaal niet. Toen ik jong was, speelde ik veel theater en in een muziekgroep. Ik treed ook graag op voor een publiek. Het laatste jaar speelde ik veel optredens, ook in voorprogramma’s of solo: veel in Nederland, maar in Brussel nog niet.”

Het werd zelfs een dubbelalbum met twee verschillende sferen. Vanwaar dat verschil?

“Ik had veel materiaal zelf al opgenomen, maar het wou maar geen geheel vormen. Toen besloot ik maar om het op te nemen met iemand anders. Zo kwam ik in contact met een producer, Simon Ackermans, die ik een aantal dingen doorstuurde. Hij kende mijn beeldende werk en was erg nieuwsgierig.”

“En na het beluisteren van wat liedjes, had hij al onmiddellijk een idee om met bepaalde liedjes wat anders te doen, een meer elektronisch geluid te creëren. Na drie dagen opnemen, met begeleiding van een drummer en extra gitarist was de plaat af. Een spannende plaat, vind ik zelf.”

Maar je had nog meer materiaal?

“Ik wilde niet gewoon een EP uitbrengen: mijn werk verdiende meer aandacht en meer volume! Ook miste ik een stuk in het album. Ik had al vaak solo-optredens gegeven en dingen eromheen georganiseerd. Ik miste dat vertellende, de pure akoestische muziek die zo dicht bij is.”

“Met Rik Korswagen heb ik dan de andere nummers op cassette opgenomen. Heel basic opnames. Ik probeerde er dan nog één geheel van te maken, maar dat liep niet zo goed. Finaal heb ik dan beslist om er twee aparte albums van te maken, met allebei een ander karakter. Een beetje mijn eigen ‘Use Your Illusion’, het dubbelalbum van Guns ‘n’ Roses, dat ik toen geweldig vond.”

“Het album ‘The Mirror & The Razorblade’ werd opgenomen in de Epic Unicorn Rainbow Studios in Kytopia te Utrecht door Simon Akkermans. De studio waar ook producer Jori Collignon, bekend van Skip&Die, een Nederlandse-Zuidafrikaanse hiphop-band, actief is. Dusty Diamond Eyes werd grotendeels opgenomen door Rikke Korswagen.”

Is er ook link tussen je schilderijen en je muziek?

“Poëzie roept makkelijk beelden op en mijn teksten zijn heel beeldend. Ik ga er ook doelbewust in op zoek naar beelden die tot de verbeelding spreken. Sommige teksten verwijzen naar christelijke beelden of symbolen. Of hedendaagse zaken, zoals ‘The Mirror and The Razorblade.’

“Dat gaat over een kapot zelfbeeld en de vraag wat het leven op aarde nu eigenlijk is: de spiegel die symbool staat voor het naar jezelf kijken en het scheermesje om je op te schonen, maar ook om in jezelf te snijden.”

Combineer je beide kunstvormen ook?

“Tijdens het schilderen pak ik weleens mijn gitaar vast. Het loopt dus door elkaar. Het boek, dat bij de CD zit, geeft een overzicht die gelijk loopt met de periode van het liedjesschrijven. De liedjesteksten zijn ook in het boek opgenomen. Ik werk aan alle twee tegelijk: zo werk ik nu bijvoorbeeld aan een nieuw muziekproject en een nieuwe tentoonstelling. Voor mij is dat heel natuurlijk allemaal. Ik treed niet veel op als muzikant, maar ik speel wel veel en maak wel redelijk wat nummers. Schilderen gaat alleen wat sneller.”

Zijn er artiesten die je werk beïnvloed hebben?

“Ik luister heel breed: van Jazz tot The Mars volta. Gedurende het proces van het schrijven van de liedjes luisterde ik meer naar singer/sonwriters als Bob Dylan, Lee Hazlewood, Arno, Stef Kamiel Carlens en Will Oldham, die echte verhalende zangers met hun eenvoud en gitaar. Van die laatste nam ik trouwens een cover op.”

Waarover gaan de teksten?

“Veelal over de liefde. Vele nummers kwamen tot stand in de periode dat ik een relatiebreuk moest verwerken. De liefde was toen een moeilijk moment, waarop ik mezelf moest heruitvinden. Ik heb daar toen veel over geschreven, dus dat is ook het onderwerp van de plaat. Het was toen de manier om daarover te reflecteren. Als je het meemaakt is het heel heftig, maar tegelijkertijd maakt iedereen dat wel eens mee. De plaat is daardoor ook heel herkenbaar voor veel mensen.”

Wat brengt de toekomst?

“Ik ben nu alweer bezig met een nieuw project: een nieuw album en een nieuwe tour ‘Offshore’, die een reflectie op de actualiteit zal zijn. Dat wordt dan weer een heel ander soort plaat. Ik vind dat kunstenaars vrij en onafhankelijk moeten zijn. Een kritische houding is een taak die bij een kunstenaar past, anders heb je het alleen maar over vermaak. Hoewel een bepaalde vorm van vermaak ook goed is om iets aan te klagen.”

“Ik vind niet dat een kunstenaar verplicht is om dat te doen. Hij moet dat uit zichzelf doen. Tegenwoordig is er veel opinie, maar vaak over onbelangrijke zaken. Daardoor is het moeilijk om zich in het debat te mengen. Ook omdat het vaak over oplossingen gaat!”

“Terwijl kunstenaars net goed zijn om bepaalde drijfveren naar boven te halen. Tegenwoordig leeft in het Westen nogal sterk de angst voor de verveling: als iets te lang duurt, dreigen mensen af te haken. Die angst staat een introspectie in de weg en is heel dominant! Als kunstenaar kan je een ander element, een ander gevoel dan tijd, daar tegen over stellen. Kwaliteit kan je nog vinden, maar niet meer op televisie, vind ik.”

Online is het dubbelalbum verkrijgbaar via Bandcamp of via www.hiddevanschie.nl. Op CD verkrijgbaar voor 25 euro. In de LP-hoes zit ook een boekje met een overzicht van zijn beeldende werken.

take down
the paywall
steun ons nu!