Enkele maanden terug maakte ik een blog-post, waarin ik klimaat-sceptici voor vanalles beledigde. ^[1] Dit was niet geheel netjes van mij. Hoewel de blog-post absoluut polemisch bedoeld was en niet te serieus hoefde te worden genomen, was wel duidelijk, dat ik het niet op ‘sceptici’ heb. Waarom niet, zal ik nu proberen te onderbouwen.

Er is minimaal 97% consensus onder wetenschappers dat er iets mis is met het klimaat en dat de mens de oorzaak daarvan is. ^[2] De problemen beginnen zich op te stapelen en de ‘veilige grens’ voor 2100 die politiek wordt gelegd bij 2C wordt zeer waarschijnlijk al tegen 2036 bereikt. ^[3] Dat is voordat nieuw beleid, dat op zijn vroegst in 2020 start, enig zichtbaar effect zal kunnen tonen. Dit zijn geen meningen, dit zijn feiten.

Maar uit verschillende polls blijkt, dat het publiek vaak niet op de hoogte is van deze wetenschappelijke consensus ^[4] en dat mensen geen urgentie voelen er iets aan te doen. Verschillende concepten die tot in den treure zijn bevestigd door de wetenschap – zoals de hockey-stick van Mann en de minimale invloed van variaties in de zonnesterkte, alsook de opslag van warmte in de oceanen die de klimaat-hiaat verklaart – worden nog breed betwijfeld. Er zijn weliswaar pogingen gedaan om deze wetenschap dichterbij het publiek te brengen, door ‘wetenschappelijke’ artikelen in lekentaal ^[5] of nog deze week een vraag-en-antwoord door een wetenschappelijke journal ^[6] – maar waar de interesse mist, is moeilijk interesse te wekken.

Een groot deel van de onzekerheid is nog het gevolg van het valselijk zo genoemde ‘Climategate’, waarbij mailboxen van wetenschappers werden gehackt door sceptici en mails werden geopenbaard waaruit zou blijken dat met informatie geknoeid was. Deze mails bleken massaal verkeerd geinterpreteerd en na verschillende onderzoeken bleek ‘Climategate’ vooral een non-gate. Deze sceptici hebben het desondanks voor elkaar gekregen de relatieve zekerheid die er na An Unconvenient Truth onder het publiek was, weg te vagen. ^[7] En nog regelmatig verschijnen er klimaat-‘sceptische’ berichten in de media, die een onzeker publiek laat dwellen in zijn onzekerheid.

‘Scepticus is een te mooi woord voor deze mensen’… dat is gewoonweg een feit. Ruim 90% van de publicaties door sceptici is gefinancierd geweest door conservatieve denktanks. ^[8] Het ‘scepticisme’ is dikwijls van dermate laag niveau, dat iedereen met enige kennis van zaken de onzin er direct in ziet – maar vaak van toch nog zo hoog niveau dat een leek aan het twijfelen wordt gebracht. Dit is geen ‘scepticisme’ in de ware zin van het woord, dit is geen gezond ‘scepticisme’ dat nodig is om een theorie tot in de perfectie te krijgen – dit is moedwillig een debat verzieken, een debat dat al complex is, aangezien het het leven van iedereen raakt en daarom bij voorbaat verhit geraakt.

‘Maar niet alle ‘sceptici’ worden betaald’, zult u zeggen. Dat is een feit. Ik ken er enkele die bij hoog en laag beweren dat er geen problemen zijn, dat het een complot is van de wetenschap en de beleidsmensen om zelf rijker te worden, maar die nooit een cent zullen zien voor hun nochtans grote verdiensten voor de olie-industrie.

Zijn deze mensen dan wel serieus te nemen? Nee, alsnog niet. Uit enkele studies bleek al, dat het niet geloven in de klimaat-veranderingen vanwege de mens sterk wordt gelinkt aan het geloof in andere complotten – zoals dat de NASA nooit op de maan is geweest, HIV en AIDS niets met elkaar te maken hebben en roken niet slecht is voor de mens. ^[9]

Een andere gemeenschappelijke deler onder ‘sceptici’? Het geloof in een volledig gedereguleerde vrije markt. Dat is ergens ook wel logisch, aangezien het erkennen van klimaat-veranderingen en het inherente besef dat deze een gevaar vormen, logischerwijs volgen tot regulering van grondstoffengebruik en uitstoot van CO2. Dat is onwenselijk natuurlijk, maar daarbij speelt dan toch blind idealisme mee. ^[10]

‘Sceptici’ zijn dus geen sceptici, maar ofwel blinde idealisten (en daarmee gek), ofwel complot-fanatici (en daarmee gek), ofwel helpen mee aan het verkloten van de aarde voor wat wisselgeld van conservatieve denktanks (en daarmee zo gek, dat je ze gerust ‘gevaarlijk’ mag noemen).

En daarom heb ik het niet zo op deze ‘sceptici’.

Voetnoten

• [1][https://www.dewereldmorgen.be/blogs/stein/2013/12/23/iedere-idioot-zijn-orkaan]
• [2][W. R. L. Anderegg, “Expert Credibility in Climate Change,” Proceedings of the National Academy of Sciences Vol. 107 No. 27, 12107-12109 (21 June 2010); P. T. Doran & M. K. Zimmerman, “Examining the Scientific Consensus on Climate Change,” Eos Transactions American Geophysical Union Vol. 90 Issue 3 (2009); N. Oreskes, “Beyond the Ivory Tower: The Scientific Consensus on Climate Change,” Science Vol. 306 no. 5702, p. 1686 (3 December 2004); Cook, Environ. Res. Letters 8 (2013) 024024]
• [3][https://www.dewereldmorgen.be/blogs/stein/2014/03/20/klimaat-doel-voor-2100-gefaald-tegen-2036]
• [4][https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/1901594_633179073385919_2135506503_n.png; from http://theconsensusproject.com/; http://www.skepticalscience.com/stringer-cnn-misrepresent-consensus.html]
• [5][http://nas-sites.org/americasclimatechoices/events/a-discussion-on-climate-change-evidence-and-causes/]
• [6][NPGjclub]
• [7][http://en.wikipedia.org/wiki/Climatic_Research_Unit_email_controversy]
• [8][The organisation of denial, Jacqeus et al, Enverinmental Politics 17 (2008) 349]
• [9][NASA faked the moonlanding – therefore, (climate) science is a hoax,Lewandowsky et al, Psychological science 24 (2012) 622; Recursive fury, Lewandowsky et al, Frontiers in Psychology 4 (2013) 73]
• [10][Organized climate change denial, Dunlap et al, Oxford Handbook of Climate Change and Society, p144, 2011, Oxford university press]