Wanneer Johan Van Overtveldt, als voormalig minister van Financiën, stelt dat Vlaanderen een tewerkstellingsgraad heeft van 75%, Wallonië van 64%, en Brussel van 61% waardoor de federale begroting nooit, jamais, een evenwicht kan halen, knikt Geert Noels heftig. Zo lezen we in De Morgen van 6 april 2019.
In datzelfde interview stelt Geert Noels dat hij niet zo maar een adept is van het confederalisme, maar de steden centraal wil stellen.

Zou het de onafhankelijkheid van expert Geert Noels zijn, of zou diens deskundigheid die hem parten spelen : de werkloosheidscijfers van het hoofdstedelijk gewest zijn best vergelijkbaar met de Antwerpse metropool. Ditzelfde Brussels gewest zorgt met haar nationale en internationale dienstenfuncties voor evenveel arbeidsplaatsen voor pendelaars uit het Vlaamse Gewest als het aantal arbeidsplaatsen in Antwerpen. Maar Brussel heeft inderdaad geen nationale haven waarvan het profiel van de arbeiders een geschenk is voor de Antwerpse regio. Toch boekt de vernieuwde ACTIRIS sedert jaar en dag vooruitgang.

Het lijkt me dat de Vlaming niet gebaat is bij de herhaalde vergelijking van N-VA die geen sterkte-zwakte analyse inhoudt, maar wel ideologische profilering toelaat.
Of was het er bij Johan Van Overtveldt toch vooral om te doen om een reden te vinden voor het federaal structureel overheidstekort en de evolutie van de overheidsschuld na een periode van internationale hoogconjunctuur en van verlaagde rente op de schuld ?