De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Een dagje Gentse Feesten

Een dagje Gentse Feesten

zondag 16 juli 2017 11:06
Spread the love

Ik slaap in Drongen, in het bed van mijn dochter (en haar man). Trek de volets op en voed de kleine dierentuin (pluimvee, konijnen, vissen en kat). De hond is mee op vakantie, een must voor de kinderen. 

Ik kom van Holland waar het heerlijk (elektrisch) fietsen is langs het water in Zeeland. De mosselen zijn er even duur, maar er is daar niet zo veel volk als bij ons om de zomercommerce te laten draaien.  Toch vraag ik mij af wat zoveel mensen (vooral Duitsers daar) aan al die drukte hebben. Maar goed, ik ben er toch ook maar. Zon en zee dus, voor wie het kan betalen.

Ik heb een dagje Gentse Feesten in mekaar geknutseld. Net als met Aalst Carnaval ben ik niet echt verslaafd aan de Gentse Feesten, maar het zou wat gek zijn om te doen of ze niet bestaan, vind ik. Er is immers heel wat te doen. Vandaag is het er dag één.

Lang leve het openbaar vervoer. Op de ochtendbus zeg ik aan de jonge, Gentse Turkchauffeur dat ik gratis mag rijden : het theaterticket “geldt als vervoerbewijs bij De Lijn op de dag van de voorstelling”. Hij bemerkt dat de voorstelling pas om 20 uur is, maar knikt begrijpend. Deze dag duurt lang in Gent.  

Elf uur, het centrum maakt zich op voor de start van De Feesten. Een arbeider van ’t stad spuit het laatste vuil van het asfalt, medewerkers van Polé Polé lopen druk te walkietalken. Een paar daklozen en hun honden eten wat op hun deken in een kerkportaal en op de terrasjes zitten de eerste bezoekers met koek en koffie. Het wordt een dag zonder regen.

Het voorgerecht : in de Sint-Niklaaskerk is er de fototentoonstelling Lunik IX, ingericht door Amnesty International. Ieder jaar kaarten zij tijdens de Gentse Feesten een mensenrechtenthema aan. Dit jaar is de precaire positie van Roma in Slovakije het onderwerp. Burgemeester Termont deed er donderdag de opening en er was een lezing van Pascal Debruyne. Het is een kleine, interessante kennismaking met het Roma-getto in Kosice, met foto’s van Sammy Van Cauteren.

Hij brengt in beeld hoe mensen er leven in bouwvallige omstandigheden, hoe sommigen opgaan in het verval en hoe anderen ertegen vechten. Op informatieborden wordt ook de moeilijke leefomstandigheden van Roma in Gent, in Europa uitgelegd. In kranten komt men immers meestal niet veel verder dan wat sensationele krakersverhalen. Ik teken een solidariteitsbrief.

Lang leve het openbaar vervoer. Ik ben mijn hoorapparaat vergeten. Heen en terug naar Drongen kan gerust. Voor sommigen is de bus ook altijd een beetje reizen. Uit eerlijke schaamte betaal ik de rit terug naar Drongen. De Gentse Turk vindt het allemaal ok. Als ik terug in het centrum kom zitten de terrassen al aardig vol. Kano’s en bootjes kiezen het water. De eerste muziek komt uit de straten. Het ruikt naar alle soorten eten.

Het hoofdgerecht : om twee uur begint het eerste Gentse Feestendebat. ‘Is God almachtig en de mens barmhartig’ ? Het is niet mijn meest favoriete debatthema, maar het past in het dagmenu, vandaar.  Ik zal zelfs Etienne Vermeersch trotseren.

Er staan bekende namen op het programma, maar de vrouwen laten het allen afweten. “Not done” zegt moderator Eric Goeman in zijn inleiding. Die inleiding doet hij nu al 28 jaar.

De zaal zit afgeladen vol. “Dat komt ervan als je God op de affiche plaatst” zeg ik aan Goeman. Hij twijfelt en zegt in zijn voorwoord zelfs dat voor sommigen Vermeersch belangrijker is dan God. Er mag al eens gelachen worden. 

Ik vraag mij af hoe de confrontatie tussen Dirk Van Duppen (PVDA dokter) en Etienne zal aflopen. Het wordt een interessante namiddag. Natuurlijk dreigt het thema (over God, als hij al bestaat, en over goedheid en kwaadheid van de mens) wat te verzeilen in een oeverloze discussie. Zeker als Joël De Ceulaer (De Morgen) zijn rol als panellid wijzigt, meer vragen stelt dan hij antwoorden geeft.  

Goeman, de echte moderator, waakt : na het lezen van het boek ‘De supersamenwerker’ van Dirk Van Duppen en Johan Hoebeke is de kernvraag immers of solidariteit en barmhartigheid geloofwaardige menselijke eigenschappen zijn. En of God een stoorzender is of een inspirator.

Op ’t eind wordt het een ideologische kwestie. Vinnig, wat Vermeersch noodzaakt de rol te lossen (daar is wel wat voor nodig) door het spervuur van de jongere turken. Dirk Draulans (Knack) probeert te scoren op zijn biologische terrein. Van Duppen komt er goed uit en pareert de aanvallen van Knack en De Morgen. Conclusie : media loeren altijd om het hoekje.

Toch opwindend die Gentse Feestendebatten. Maar na vier uur is wat frisse lucht welkom. Gent is in die tijd bezet geraakt door de massa. De optredens zijn volop aan de gang. Licht en geluid en mensen (en politie ? Ik zie ze nauwelijks. Onopvallend, of bewaking vooral met technologie ?) hebben nu de ruimte van pleinen en straten ingenomen.

De vraag naar overdaad is niet veraf.  Ik baan mij een weg naar de frituur om het hoekje : grote puntzak, met mayonaise en stoofvlees. Eeuwige jeugdzonde.

Hop naar een uitgebreid nagerecht : de try-out van “Amnes(t)ie” in de Sint Widostraat, waar NTGent Arca is gehuisvest. Theatergezelschap Action Zoo Humain waagt zich aan een talkshow-format met als gastheer Bert Gabriëls. De broers Chokri en Zouzou Ben Chikha testen hun uniek concept uit, de gasten van de talkshow zijn de dochter van een Oostfrontstrijder en de moeder van een IS-strijder.

Terug een goedgevulde zaal. Nogal wat gekende gezichten (de culturele sector kreeg vrijkaarten). Een verrassende avond, met belofte voor later. Ik krijg warempel een gastrolletje als Marijke Pinoy mij uit de zaal pikt.

Drieëntwintig uur. Aan De Poel ben ik net op tijd voor mijn vierde busrit van die dag. Terug richting Drongen, met een gevulde lading en een andere chauffeur. Iedereen lijkt moe en tevreden. Lang leve het openbaar vervoer. Morgen haal ik Agnes op in het station, na een weekje Oostenrijk. Ik doe de volets terug af.

take down
the paywall
steun ons nu!