Ondanks de voorspellingen is de zon al vroeg van de partij. Deze torent al vroeg hoog boven de bergen in het binnenland. Het uitzicht vanuit onze kamer is dan ook gewoonweg schitterend. Het lijkt wel een heel ander landschap in verhouding tot gisteren met de vele regenwolken. Maar deze zijn we alweer snel vergeten. We zijn ondertussen een week in dit land en we krijgen er maar niet genoeg van.

Na het ontbijt laden we onze tassen weer in de koffer van ons bakske. We hebben een flinke rit voor de boeg doorheen het binnenland. We trachten zoveel mogelijk grote banen te vermijden om volop te kunnen genieten van het landschap dat nogal snel wisselt van uitzicht.

Het zwarte monster.

Onderweg vragen we ons af wanneer we hem gaan zien. Lang kan het nu toch niet meer duren?
En dan plots, zonder dat je verwacht doemt hij op, recht voor ons. Als een gitzwarte kolenberg, maar dan één van 3300 meter hoog, met bovenop een toef scheerschuim, laat hij zijn ware gelaat zien. Voor het eerst maken we kennis met de Etna. De komende dagen zal deze hoogste actieve vulkaan van Europa ons niet meer loslaten. Maar daarover morgen meer.

Catania, Little Chicago of het Milaan van het Zuiden?

Het is de grootste stad van de oostkant en de tweede stad van Sicilië. In het verleden kreeg het de bijnaam van “Little Chicago” vanwege de criminialteit door rivaliserende maffiabendes. Tegenwoordig heerst er een bruisend leven en een bloeiende economie vandaar de nieuwe roepnaam “Milaan van het Zuiden”. Mogelijk wat overdreven maar iets mag het wel hebben. Sicilianen willen nu eenmaal niet onderdoen voor grote broer Italië.

De eerste indruk van de stad is er één van vervallen, vuil, druk en chaos. Maar na een paar uurtjes dolen door de verschillende wijken leer je de stad snel waarderen. De talrijke terrasjes nodigen ons uit om te relaxen en te kijken naar de mensen die flaneren of paraderen door de stad.

Doorheen onze ontdekkingstocht van het oude stadscentrum dat eigenlijk niet zo groot is valt het ons weer op hoeveel kerken hier wel zijn. In één bepaalde straat vinden we wel 6 kerken op 250 meter afstand.

Mercato Della Pescheria.

Daar we vanavond zelf kunnen koken begeven we ons naar de lokale markt. Luidschreeuwende verkopers prijzen hun verse vis, groenten, fruit en vlees aan. Het is een palet van kleuren en een mengeling van allerlei geuren die op ons afkomt. Dit is nog een markt zoals een markt moet zijn ook al is het niet overal even hygiënisch. We kopen verse groene aspreges voor een prikje. Bij één van de zoveel viskramen laten we ons verleiden tot een stuk zwaardvis. Dat wordt smullen.

De bezetting van Teatro Bellini.

Na de nodige aankopen verkennen we de oude stad. Het lijkt wel een kerkentocht ipv een kroegentocht. Het Romeinse Theater met Odeon kan ons wel bekoren. Achter de gevels van een aantal kleine winkeltjes vinden we gewoonweg een prachtig Romeinse Theater. Te midden van deze zwartgeblakerde stad van vulkaanstof en het roet van de vele auto’s, staat hier impossant het grootste Romeinse Theater van Sicilië. We dolen rond in de gangen en wanen ons te midden van een toneel van gladiatoren en slaven. Als we goed luisteren, horen we opzwepende massa die roept om bloed.

Na enige omzwervingen komen we toe op Plazza Bellini. Hier staat het Teatro genoemd naar de grootmeester van de Siciliaans klassieke muziek. Groot is onze verbazing als we bovenop het theater een stel spandoeken en vlaggen zien hangen. Er staan ook een vijftal brandweerwagens en voor de hoofdingang ligt een groot opgeblazen matras. Hier moeten we het fijne van weten.
We nemen plaats op een leuk terrasje op het plein en spreken een juffrouw aan die het tafletje naast ons in gebruik heeft. Zij legt ons uit dat er een bezetting aan de gang is van het onderhoudspersoneel van het theater. Deze vriendelijke dame tracht in haar beste Engels ons te vertellen dat er veel sociale onrust is in het land. De crisis treft blijkbaar ook veel Sicilianen en vooral de jongeren. De werkloosheid ligt enorm hoog en de lonen veel te laag om menswaardig te kunnen leven. Daardoor stijgt de criminaliteit en het druggebruik. Toch twijfelt onze buurvrouw dat dit soort acties iets kan veranderen. We gaan wijselijk niet in discussie maar hebben toch stiekem sympathie voor de actievoerders. Jammer genoeg zal de politie, straks geholpen door de aanwezig brandweerlieden, de bezetters trachten te ontruimen.

We bezoeken verder nog de Duomo en het Castello Ursino waarna we ook in kijkje nemen in de winkelstraat van deze toch wel verrassende stad.

We ploffen neer op een terrasje aan het universiteitsplein en genieten daar nog van het laatste streepje zon voor vandaag.

De zwaardvis en de groene asperges smaken ons heerlijk na een mooie dag in Catania. We verblijven twee overnachtingen in Residence Politi.

En morgen…

Morgen veroveren we het zwarte beest.