(1)
De nacht is zo eng
Als een foetus in zijn moeders baarmoeder
Hij beweegt.
Als ze op haar linker zijde slaapt,
is ze ongerust.
Als ze op haar rechter zijde slaapt,
is ze ongerust.
O Nacht, hoeveel liefde verbergt ge.

(2)
Noch de taal in zijn ontstaan
De inkt van de aarde en de hemel
De bergketen
De foetus gedurende negen maanden in de baarmoeder hebben en een kus
De afstand van hier naar God afleggen
De oogst van mensen in hemel en hel
De organisatie van bijenkorven
De geboorte van dromen door de fluit
De ellende van het werk van goede mensen
Noch de waslijn met verlangens van geliefden
Is zoals jij.
Niets is zoals jij wanneer je langzaam komt, mijn algehele moeheid.

(3)
Jij bent de foltering van God
Jij bent de pijn
Jij bent het roepen van mijn lichaam
Jij bent alle mooie vrouwen in het heelal
Jij bent het begin en het einde
De smaak van je lippen is licht van de sterren
Mijn mooie vrouw, jij maakt mijn kleren met je handen
En je breit onze aangezichten aan mekaar samen met het zonlicht.
Alsjeblieft, wees me genadig.

(4)
“Kom naar mij toe, mij liefste
Om je gewaad van moeheid uit te trekken en het gewaad van liefde aan te trekken
Zodat we één kunnen worden, geen lucht of afwezigheid ons kan scheiden.
Kom naar mij toe, kalm, licht en aangenaam,
En we zullen je nieuwe naam optekenen
En van jou zingen tot de nacht voorbij is.
Kom naar mij toe zoals je bent
Zonder spraak om je te dragen
Kom met liefde en ik zal naar jou toe komen
Met lucht in mijn handen om je te dragen.
Mijn ramen zijn open voor jou.
O God, hoe kon dit heelal haar hart doen slaan?”
Zei ik terwijl ik de tijd doodde al wachten.

(5)
“Kom naar mij toe, mijn liefste
Om je een geheim te vertellen
een prachtig en zoet geheim
Het is als niets anders op de aarde en in de hemel.
Nog één keer; want niets houdt me bezig voor ik slaap
Tenzij jij,
Ik zal je nog meer lief hebben”
Zie ik terwijl ik liefde tussen haar lippen draaide.

Mohamad Alsaftawi