Zijn: eenheid, onvoorwaardelijke liefde, vergeving, algemeen belang
IK: individueel, eigenbelang, behoeftig, egoïsme, begeerte,
pijn, kwetsuur, schaamte, woede, haat, wraak, geweld.
onbewust, onvolmaakt, gespleten, onwetend.
De daden, gevoelens, gedachten, woorden komen terug naar de eigenaar, de dader.
Het is belangrijk om te proberen het standpunt en de belangen van anderen te kennen zodat bij een mogelijk geschil de belangen van de beide partijen kunnen gerespecteerd worden.
Machtige meesters plegen terreur tegen de zwakke slaven.
De machtigen misbruiken hun overmacht ten dienste van eigenbelang, egoïsme.
De machtigen tonen misprijzen, kijken neer op de zwakkeren die ze zien als minderwaardig.
De machtigen ontkennen nog steeds hun wrede misdaden tegen de zwakkeren.
De machtigen moeten nog genezen van hun blinde vlekken. Ooit moeten ze de naakte waarheid onder ogen zien, hun misdaden toegeven en hun genocides erkennen.
De weg vooruit voor de onbewuste, onvolmaakte mens is de bewustwording van zijn gevoelens en innerlijkheid, vergeving vragen, vergeving geven en zichzelf vergeven.
Het pad is groeien in zelfkennis, kennis van Grote Geest (intelligente energie die het universum draagt) en ontspannen in vreugde.
De dans tussen Ik en Zijn, een bewustwordingspad waardoor het Ik elke keer meer het Zijn kan integreren en uitdrukken.
Het Eén/Zijn in mij.
De ontmoeting en wisselwerking tussen de kwetsuren schudt het ‘gekwetste kind/onbewuste mens’ wakker, brengt scheuren in het masker.
Geeft het authentieke zelf kansen om uit de kerker bevrijd te worden.
In ons volwassen leven is de Ander een spiegel, een leraar. De geleerde les brengt meer Zijn in het Ik.
Het leven is een psychodrama school. De werkelijke oogst van een leven is waarheid, wijsheid, eerlijkheid, de capaciteit tot onvoorwaardelijke liefde, tot empathie, de Ander zien als iemand met dezelfde rechten en belangen als jezelf. Meer Licht, een groter aandeel van Zijn dat we door bewustwording hebben kunnen integreren in het Ik, is ook het waardevolle dat de mens kan meenemen naar de volgende minder stoffelijke (geestelijke) werelden.
De mens is een bewustzijn met ongeveer 7 lichamen. Bij de dood laat de mens het stoffelijke en het energetische lichaam achter en blijft leven in een andere minder stoffelijke wereld met de overige lichamen: de gevoelens, het denken, de ‘onvoorwaardelijke liefde’, de ‘wil van de schepper ‘, ‘het wonder’. Bij elk lichaam bestaat er een overeenkomstige wereld van grofstoffelijke naar fijnstoffelijke.
Een engel is een wezen zonder stoffelijk lichaam die zijn gevoels- en denklichaam gezuiverd heeft en leeft in een minder stoffelijke wereld. In elke dimensie heeft het ‘bewustzijn-wezen’ waarschijnlijk een andere naam.
De grofstoffelijke wereld is een leslokaal, een werkterrein waar de aard van de lagere driedelige lichamen in het vuur van de ervaring gelouterd wordt, zodat het geestelijke licht en liefde kunnen doorstralen. Dit bewustwordingsproces gaat verder door de kringloop doorheen de twee volgende, minder stoffelijke werelden, die van de gevoelens en het denken. Dit “bewustzijns-wezen” blijft steeds opnieuw reïncarneren in de stoffelijke wereld totdat de doelstelling bereikt is, de zuivering van de gevoelens en het denken, zodat het Zijn tot volle uitdrukking kan komen.
http://community.dewereldmorgen.be/blog/janu/2010/09/10/spirituele-psychologie
http://community.dewereldmorgen.be/blogs/janu/2012/07/22/de-gespleten-mens
http://community.dewereldmorgen.be/blog/janu/2010/08/24/genezend-gebed
