Op weg naar een Europese Islam?

Tijdens de afgelopen vier decennia heeft zich in Europa, Belgie? en Vlaanderen in het bijzonder een islam ontwikkeld die zich tot op heden transformeert, niet enkel op sociaal­-maatschappelijk vlak maar ook op religieus en organisatorisch vlak, mede door nationale en internationale gebeurtenissen.
De introductie van de islam in Europa of zeg maar de ontmoeting van de Europeanen met de moslims gebeurde via vijf hoofdwegen: arbeidsmigratie, gezinsmigratie, studentenmigratie, asielmigratie, be­keringen.
Herleiden tot e?e?n factor, de asielmigratie, is dus helemaal niet correct.

De tot standkoming van een Europese islam is iets wat zowel vanuit islamitische als vanuit islamkritische hoek onmogelijk en zelfs onwenselijk wordt geacht.
Vanuit islamitische hoek wordt er geregeld betoogd dat er maar e?e?n islam is, en dat het niet wenselijk is dat die zich aanpast aan een cultuur.
Vanuit islamkritische hoek wordt vaak beweerd dat de islam en Europese waarden niet samen kunnen gaan, omdat ze fundamenteel met elkaar botsen.
Nochtans beweren islamkenners dat het ontstaan van een Europese islam een ontwikkeling is die al een poosje plaatsvindt en die, hopelijk, niet meer te stoppen is. Want net als elke andere religie moet de islam zich, willens nillens, aanpassen aan de context waarin zij beleden wordt. En dat gebeurt over de gehele wereld.

Op dit moment zou de islam, die vooral naar West-Europa is meegebracht door migranten, zich aan het vermengen zijn met de Europese culturen en waarden. Met name bij jonge moslims die hier geboren zijn.
Ze is een islam in haar progressieve, liberale variant, die vrijzinnige interpretaties van de geloofsregels erop nahoudt, inclusief is ten opzichte van minderheden binnen de eigen gelederen en staat voor de gelijkwaardigheid van man en vrouw.
Zelfs de meer conservatieve en zelfs orthodoxe stromingen zijn in zekere mate aan inkleuring door de Europese culturen onderhevig, ook al ontkent men dit in deze kringen ten stelligste.
Toch heb ik over die laatste beweringen mijn twijfels, vooral als je ziet dat momenteel precies jonge moslims aangesproken worden door het radicale islam-gedachtengoed.

Ook het integratie-aspect wordt anders benaderd. Waar vroeger vooral de etnische en lingui?stische identiteitsvorming werd benadrukt, is dat nu langzaam maar zeker opgeschoven naar religie. Op die manier wordt de relatie van migranten tot hun godsdienst de? graadmeter voor het al dan niet gei?ntegreerd zijn.
We hebben nood aan een modern en Europees islamitisch referentiekader. Maar dat ontbreekt vooralsnog, betoogt Brahim Laytouss.
Ja, maar we hebben toch al een prachtig voorbeeld. Razim C?olic?, rechterhand van de Grootmoefti van Bosnie?-Herzegovina, een Europees land waar de autochtone moslimgemeenschap al 105 jaar onafhankelijk en gestructureerd is, kan ons en de EU heel zinvolle raad geven. Gek dat Brahim Laytouss, toch een gezaghebbend persoon binnen de moslimgemeenschap, hierover in alle talen zwijgt!

Maar hetgeen Bosniê-Herzegovina verwezenlijkte zal in België weerom heel moeilijk liggen!
Ten eerste: de islam inbedden in de Vlaamse/Belgische/Europese context van de seculiere staat. M.a.w. de wetten van de seculiere staat moeten gevolgd worden en gaan voor de godsdienstwetten. Dat is voor de radicale islam (salafisme/wahabisme) niet aanvaardbaar!
Ten  tweede: alle moslimgemeenschappen moeten zich organiseren binnen e?e?n islamitische gemeenschap. Ja, Marokkanen en Turken moeten samenwerken. Ze kunnen zich niet blijven opsluiten in hun gemeenschap, want als Belgische staatsburgers moeten zij hun verantwoordelijkheid in de Belgische samenleving opnemen. Het kan niet dat de ene groep Mekka volgt, de andere groep al-Azhar in Egypte, nog een andere Istanboel of Ankara, enzovoort. Neen. Zij zijn nu Belgische moslims en volgen dus een Belgische moefti. Dat zal de Turkse Erdogan en de Saoedies absoluut niet zinnen!
Ten derde: de buitenlandse geldstromen moeten volledig afgesneden worden. Noch de Saoedies, noch de Turken zullen hiermee kunnen lachen! Hun invloed en spionage-activiteiten vallen weg.
Ten vierde: de imams moeten opgeleid zijn in eigen land en aanvullend in Europa, ze moeten ‘gekeurd’ worden door de ‘Belgische islamitische raad’ en benoemd door de Grootmoefti. Imans importeren die nog de taal noch de cultuur kennen, kan dus niet meer. De Grootmoefti zelf kan hoogstens 2 ambstermijnen aan het hoofd van de Belgische islamitische gemeenschap staan. Een duidelijk, transparant en evenwichtig systeem!
Ten vijfde: de belangen en de rechten van de moslims moeten behartigd worden. Uiteraard zou ik zeggen. Als bovenstaande 4 punten uitgevoerd worden, zal geen enkel niet-moslim-burger nog twijfelen om moslims met open armen te ontvangen.

In elke samenleving vloeien rechten voort uit verantwoordelijkheden en plichten. Het is de wet die burgers laat samenleven in orde en harmonie. Stem een wet zoals de ‘Islamgesetz’ in Oostenrijk. Bepaal hoe moslims zich moeten organiseren. En als ze dat niet doen, kan de staatsveiligheid zich ermee gaan bemoeien.
Maar onze Vlaamse/Belgische politici kennende … ik vrees ervoor dat ze zo’n wet ooit zullen willen doordrukken! Ze hebben daarvoor geen globale visie en zijn hiervoor veel te laf! Enkel electoraal gewin op korte termijn interesseert hen. Onze onzinnige en onlogische staatshervormingen zijn hiervan het sprekende voorbeeld.
Islamcriticus Wim van Rooy beweerde in Knack dat een Europese islam gedoemd is te mislukken. Waarschijnlijk zal dat wel eens zo kunnen zijn voor België om redenen hierboven vernoemd. Maar in andere Europese landen zie ik dat wel met succes lukken.

“Europa is het eeuwenoude hart van de wereld. Er is geen continent op deze planeet zoals Europa, vol vrije mensen van zulke diverse achtergronden die allemaal samenleven. Wij moslims hebben hier meer rechten dan waar ook ter wereld. We moeten er alles aan doen om ervoor te zorgen dat Europa vrij blijft. We moeten extreemrechts onder controle krijgen door samen met moslims, niet-moslims, gelovigen en niet-gelovigen te strijden tegen haat.” Dixit Razim C?olic?.

De schrik voor de islam, zit er na de recente gebeurtenissen, heel erg in!

“Het is geen aangename vaststelling, maar voor behoorlijk wat deelnemers aan vele maatschappelijke debatten vormt de islam he?t criterium. Het woord staat bij de ene voor al wat slecht en kwaad is; de andere reduceert alles graag tot een aanval erop. Pro of contra, bedreigend of bedreigd, maar de islam zou de maatstaf zijn”. Zo verwoordt Peter De Roover (N-VA) het.

Het recht om standpunten in te nemen zonder daarvoor als xenofoob, islamofoob of racistisch gekwalificeerd te worden, moeten we actief blijven opeisen.
Moslims, net zo min als joden, andere gelovigen of niet-gelovigen zijn geen tweederangsburgers. Daarom verbiedt onze wetgeving discriminatie op basis van het geloof. Wie een maatschappelijk debat wil misbruiken om moslims de duvel aan te doen, verdient afkeuring. Wie de koran gebruikt om aan de samenleving een regeling op te leggen eveneens.
Ik denk dat elkeen hier wel mee akkoord kan gaan.

De problemen situeren zich nogal vaak na sharia-uitspraken die onze seculiere wetgeving onderuit willen halen. In feite is de sharia echter meer een set van normen en waarden die voortvloeien uit eeuwen van islamitische leer. De sharia is dus eerder een ethische codex dan een juridische.
Ee?n van de zaken, bijvoorbeeld, waar serieuze islamitische geleerden het door de eeuwen heen vrij algemeen over eens waren, was het idee dat moslims zich moeten houden aan de wetten van het gebied waar men woont. Toch zolang die wetten niet onderdrukkend, discriminerend en despotisch zijn. Kortom: het feit dat moslims zich aan de wet moeten houden, valt zonder problemen vanuit de traditionele visies op de sharia te beargumenteren.
Vrij duidelijk lijkt mij! Waarom beamen de meeste islamgroepen dit standpunt dan niet in hun officiële communicatie? Omdat ze hiermee niet akkoord willen gaan of omdat imams foute info geven?

Het overgrote deel van de moslims kent niet meer dan een paar verzen uit de Koran. Die mensen gaan dus bij anderen vragen hoe het allemaal moet. Mensen gaan op zoek naar hetgeen ze willen geloven. Ook binnen de islam, net als bij andere levensbeschouwingen, wordt aan spirituele shopping gedaan.
De islam geeft de moslims alvast deze ‘regels’ mee:

• wie zich laat leiden door de vrees van het laatste oordeel is een lafaard met een slavenziel;
• wie zich laat leiden door het verlangen naar het paradijs is een huurling en dus een potentiële afvallige;
• wie zich echter laat leiden door het verlangen de nabijheid van Allah te ervaren, is een ware gelovige.

Als je in dit licht de beweegredenen van radicaliserende moslims of organisaties als IS bekijkt, dan weet je dat zij allesbehalve ware moslims zijn.

Buitenlandse politiek-religieuze inmenging in Vlaanderen en België

Er zijn in België zo’n 380 moskeeën. En het ontbreken van een degelijke imamopleiding leidt ertoe dat steeds meer moskeee?n het ofwel zonder imam moeten stellen, ofwel op zoek gaan naar personen, hier en in het buitenland, die de functie van de imam kunnen overnemen met alle excessieve gevolgen van ideologie vandien.

Turkije
Eind 2016 waren er al achtentwintig moskeee?n erkend in Vlaanderen. Hiervan behoren er dertien tot het Turkse Diyanetnetwerk, in geheel België is dat zo’n 65. Deze vallen dus rechtstreeks onder het gelijknamige ministerie van ‘Religieuze Zaken’ van de Turkse Republiek, inclusief de recrutering en de aanstelling van de imams in deze moskeee?n.
Het is aan deze Diyanet-moskeee?n dat gevraagd werd en wordt om landgenoten, meer specifiek  aanhangers of sympathisanten van de Gülenbeweging te bespioneren en te verklikken. Maar uiteraard moesten ook andere Vlamingen die president Recep Tayyip Erdogan en zijn theocratisch beleid niet genegen zijn, in het oog gehouden worden. Officieel wordt dit natuurlijk ontkend, maar er zijn concrete schriftelijke bewijzen gevonden door journalisten van Knack.
Hola, wie onder de modale Vlamingen wist/weet dat Turkije hier in Vlaanderen zijn vinger in de pap heeft? Aangezien islam en politiek niet gescheiden zijn, betekent dit politieke inmenging van Turkije in Vlaanderen en bij uitbreiding België. M.a.w. wij subsidiëren het beleid van president Recep Tayyip Erdogan en importeren dan nog eens Turkse conflicten!
Maar het is feitelijk al veel erger:

• In zijn pogingen het aantal geboortes (overal) te doen stijgen, verklaarde Erdogan dat “het aantal nakomelingen moet stijgen”, dat “geen enkele moslimfamilie een mentaliteit van anticonceptie en gezinsplanning mag accepteren,” en dat “moeders in die context de eerste verantwoordelijkheid dragen”.
• En hij haalde zich de woede van feministen op de hals door te verklaren dat vrouwen niet gelijk zijn aan mannen.
• Erdogan schrapt de evolutieleer uit het onderwijsprogramma ondanks fel protest van Turkse academici. De theorie van Darwin zou betwistbaar, controversieel en veel te ingewikkeld zijn voor leerlingen in de lagere en middelbare school.

En dat vind de Vlaamse/Belgische politieke klasse maar normaal!?
Alleen Vlaams minister van Binnenlands Bestuur Liesbeth Homans (N-VA) heeft zich al durven roeren …

Saoedi-Arabië
Het salafisme is een puriteinse variant op de soennitische islam. Salafisten streven naar een terugkeer naar de begintijd van de islam, de tijd van Mohammed en zijn metgezellen. Hiervoor zijn ‘morele heropvoeding’ en ‘zuivering’ van de islamitische geloofsgemeenschap, de Ummah, nodig.
Met de term wahabisme wordt verwezen naar de Saoedische school binnen het salafisme. Wahabisme duidt de Saoedische rechtsschool aan die gebaseerd is op de leer van de islamitische geleerde Ibn Abd al-Wahhab uit de 18de eeuw. Ibn Abd al-Wahhab zelf greep terug naar bijvoorbeeld de middeleeuwse salafistische geleerden Ibn Hanbal en Ibn Taymiyya, en bovenal naar de Koran.
Salafisten verwerpen in grote mate eeuwen van islamitische jurisprudentie maar putten direct uit de Koran en de Hadith, de uitspraken en handelingen van Mohammed. Het salafisme kent dus haar eigen geleerden met hun eigen jurisprudentie.
Het salafisme valt dus te classificeren als een vorm van religieus extreemrechts. Het is een antidemocratische, intolerante en zelfs haatdragende ideologie. Salafisten verwerpen de democratie, stellen zich intolerant op tegen grote delen van de samenleving en zaaien haat tegen groepen als sjiitische moslims, ex-moslims, joden en homoseksuelen.
Door hun financiële slagkracht wordt de invloed van salafistische organisaties binnen de verschillende Europese moslimgemeenschappen echter steeds groter, en vormt zij een bedreiging voor de tolerante islamitische orde. Ze is dan uiteraard ook een serieuze bedreiging voor de democratische rechtsorde en de openbare veiligheid in Europa.

Wat doen de Belgische islam-verantwoordelijken?

Ja, we hebben een Moslimexecutieve. Dus volgen we de raad die Razim C?olic? ons gaf. Was dat maar waar! De structuur is op z’n Belgisch: onduidelijk, niet-transparant, nooit eenduidig en zonder een goede communicatie!

Onder huidig voorzitter Salah Echallaoui vaart de Executieve van de Moslims in Belgie? (EMB) eindelijk een nieuwere koers. De EMB heeft eindelijk ingezien dat het anders moet, dat niet alleen de gesprekken met de overheden belangrijk zijn maar ook de dialoog met de diverse moslimgemeenschappen aan de basis, willen we komen tot een institutionele islam in Belgie?.
Begin 2016 kreeg de EMB alvast een nieuwe vierdelige structuur, met een administratieve commissie, een theologische commissie, een communicatiecommissie en een arbitragecommissie. Alleen, de bestaande moslimgemeenschappen zijn hiertegen. Ze willen gewoonweg niet vernieuwen of hervormen. Logisch toch, de belangen van o.a. de Turkse Erdogan en de Saoedische Wahabisten staan op het spel! De door hen ingevoerde imams zullen dat dus nooit toelaten!

Met haar ‘Infolijn Islam’ wil de Moslimexecutieve de strijd aanbinden tegen radicalisering. Een goede zaak als het correct aangepakt wordt. Maar daar wringt het schoentje!
Peter Calluy, woordvoerder van de Beweging Ex-moslims van België en voormalig straathoekwerker in Boom heeft er geen hoge pet op van hetgeen in hun officiële teksten staat over de relatie tussen de islam en de mensenrechten. Natuurlijk werd het zo verwoord dat je die regelgeving bezwaarlijk als anti-westers kon bestempelen. Maar de bewijsvoering is een reuzegroot probleem: enkel door excerpties uit de koranverzen te halen kon men tot die conclusies komen. Wie het gehele koranvers las, kwam tot een heel andere conclusie.

Maar er is meer, veel meer aan de hand! De Belgische moslimexecutieve stelt dat voor de islam de mensenrechten 1400 jaar geleden door de Profeet Mohammed vastgelegd werden. Men vertelt er echter niet bij dat deze islamitische mensenrechten op een aantal vlakken regelrecht in strijd zijn met de “Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM)”.
Dat dit het geval is, hebben 45 ministers van Buitenlandse Zaken van de lidstaten van de OIC (Organisation of Islamic Cooperation) bewezen door op 5 augustus 1990 de ‘Caïro-verklaring van de Rechten van de Mens in de Islam’ te ondertekenen. Daarin wordt letterlijk gesteld dat de mensenrechten moeten gezien worden binnen de limieten van de Shariah.
Indien de mensenrechten in de islam zouden overeenstemmen met de UVRM, dan was de Caïro-verklaring niet nodig geweest. De OIC heeft dus zelf bewezen dat er een probleem is met de islam door die verklaring überhaupt op te stellen. Het feit dat het ministers van Buitenlandse Zaken zijn die een uitspraak over de islam doen, bewijst dat de islam een politieke godsdienst is en dat islam en politiek niet te scheiden zijn.

Peter Calluy haalt enkele duidelijke stellingen in de punten van de Belgische moslimexecutieve aan. Het resultaat is allesbehalve fraai!

• Wie de islam(isering) tegen wil gaan (oorlog tegen Allah), mag gedood worden of kan een hand en een voet aan weerskanten afgehakt worden of in het beste geval wordt hij verbannen.
• Volgens de Shariah zijn volgende regels rechtvaardig:
  • Vrouwen hebben andere rechten dan mannen; lees: minder rechten
  • Afvalligen moeten gedood worden
  • De islam moet over de hele wereld verspreid worden en als het niet geweldloos gaat, mag er geweld gebruikt worden.
  • Niet-moslims hebben minder rechten dan moslims
• Er kwam definitief een einde aan de aanwezigheid van niet-moslims in de Hijaz (het Westelijk deel van Saoedi-Arabië waar de islam ontstaan is), niet na de komst van het Wahabisme, maar nadat Mohammed zelf op het einde van zijn leven opdracht gaf om alle joden en christenen die nog overgebleven waren te deporteren. De anderen waren al dood of bekeerd.
• De redenering die in het hoofdstuk over slavernij gevolgd wordt, klopt voor de helft, namelijk dat Mohammed het vrijlaten van slaven aanmoedigde. De andere helft die niet vermeld wordt, is dat Mohammed duizenden mensen tot slaaf gemaakt heeft. Een bloederig voorbeeld wordt beschreven door Ibn Ishaq in zijn biografie van Mohammed. En Mohammed zelf hield er (seks-)slavin(nen) op na. Niet bepaald een voorbeeld voor een profeet.
• In het hoofdstuk over het recht op eigendom staat niets opmerkelijks en in de discussie over mensenrechten en islam bestaat hierover niet echt een controverse.

Waarom wordt door de Belgische moslimexecutieve, een officiële instantie, op dit vlak geen klare wijn geschonken? Deze islam staat mijlenver af van hetgeen Razim C?olic? als islam voorstelt!
En wat is het commentaar van Brahim Laihouss hierop?

En als dan ook nog wat hieronder staat klopt en niet tegengesproken kan worden, dan is er iets heel ernstigs aan de hand.
Ik mag aannemen dat wie in de moslimexecutieve zetelt, niet de eerste de beste moslim is. En ik neem aan dat men er geen moslima’s duldt, wat op zich al discriminerend is ten opzichte van de vrouw. En dit in een officieel overlegorgaan opgericht door de Belgische staat. En ja, ook de katholieke kerk in België blundert op dit punt!
Als wat Fouad Belkacem van Shariah4Belgium en islamcriticus Wim Van Rooy beweren klopt, dan is de moslimexecutieve bevolkt door leugenaars en bedriegers! Want zij liegen over de inhoud en de ware intenties van hun godsdienst. En doen dit om buitenstaanders te paaien en hun godsdienst te promoten.
Als dan ook nog blijkt dat in hun ‘koran-scholen’ de echte integrale verzen gepropageerd worden, dan zijn de leden van de moslimexecutieve zelfs schuldig aan opruiing tot terrorisme, zoniet rechtstreeks dan toch door hun gedoogbeleid.

De imams betichten regelmatig Vlaams Belang en inzonderheid Filip Dewinter van intolerantie en ‘hate speech’, maar zijn blijkbaar in hetzelfde bedje ziek. De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet!
Indien bovenstaande zo is, dan moet de islam geweerd worden van de lijst van officiële erkende godsdiensten zowel in Vlaanderen, België en Europa. Dan behoren zij tot een terroristische beweging die nauwgezet en met gepaste middelen moet bestreden worden.

De enigste echt positieve noot over de moslimexecutieve tot nu toe is dat vlak nadat Brusselse scholen gemeld hadden (2016) dat ook kinderen aan de ramadan wilden deelnemen, de Infolijn Islam van de Vlaamse overheid prompt reageerde. Ze maakte meteen duidelijk dat kinderen nooit verplicht mogen worden om te vasten en dat ze hun nachtrust nodig hebben.
Maar op welke gronden en complete Koran-verzen zij dit verklaarden, is mij niet onmiddellijk duidelijk.

Even een Vlaams-Belgisch lichtpuntje !?

Brahim Laytouss, theoloog en woordvoerder Europese organisatie van geleerden, imams en theologen én directeur IDARA (Islamic Development And Research Academy) schreef enkele heel opmerkelijke gedachten over hoe moslims zich dienen te gedragen. Hij is tevens imam in Gent en onderzoeker aan de Universiteit Antwerpen.
Zijn basisstelling is deze: “Wie de islam nog steeds niet ziet als een flexibele en adaptieve religie heeft hem dan volgens mij nog niet begrepen en heeft een grondige cursus islamverdieping nodig.” Wel dat is alvast een heel positieve noot!
Hiertoe haalt hij een drietal punten aan:
Ten eerste mag je niet klakkeloos of blindelings vasthouden aan een specifieke opinie of stroming uit loutere koppigheid of willekeur en het vervolgens islamitisch blijven noemen.
Ten tweede blijft de islamitische humane en holistische benadering het vertrekpunt en de juiste afweging in het toepassen van het jihadprincipe en in het nemen van beslissingen in het belang van de mens en de maatschappij in haar totaliteit. Zelfs bij de informatie over bovennatuurlijke zaken die niet meteen empirisch bewezen kunnen worden (bv. een expliciete openbaring), zullen de mogelijke tegenstrijdigheden met de ratio en niet met de impliciete tekst moeten weggewerkt worden.
Ten derde verkondigde de profeet zelf ooit: ‘ik ben slechts gezonden om de nobele ethieken te vervolledigen’. Dit verwijst duidelijk naar een zekere openheid en flexibiliteit in tegenstelling met wat de extremisten ons vandaag willen wijsmaken.

In juni 2018 verscheen een nieuw boek “De islam in 51 vragen en antwoorden” waarin strafpleiter Walter Damen, imam Brahim Laytouss en enkele anderen heldere antwoorden die samengaan met de Vlaamse en Europese context bundelden. Het is een leidraad voor jonge moslims die op zoek zijn naar hun complete identiteit. Er komen maatschappelijke, medische en spirituele zaken aan bod waarvoor er geen oplossingen gevonden werden bij de klassieke antwoorden omdat het hele nieuwe situaties betreft. Het boek vult een leemte die er al jaren is en heerst.
Het boek is ook ondertekend vanuit de Europese organisatie van geleerde imams en theologen, een honderdtal imams worden ook bij naam genoemd. “Het is belangrijk om de haat die circuleert onder het mom van religie te ontkrachten.” Belangrijk ook: het is niet alleen een boek voor moslims. Ook niet-moslims kunnen er antwoorden vinden.
Zelf las ik het boek nog niet, maar dit viel mij op bij de aankondiging: “De antwoorden zijn niet altijd zwart-wit. We hebben rekening gehouden met de nuance, met de diversiteit binnen de gebedsscholen.” Betekent dat ook dat het extreme gedachtengoed van moslimgroepen gespaard bleef?

De begroeting
Elke begroeting van mensen, ongeacht of ze van hetzelfde geslacht zijn, is geoorloofd. Gewoon aanraken zonder genot of verlangen, wordt noch in de Koran, noch in de Sunnah van de profeet, expliciet verboden. Derhalve is de handschudding zonder enige seksuele connotatie islamitisch en een toegelaten daad zeker als het een gebruik is van begroeting en een blijk van respect.
Moslims die dit weigeren gaan dus in de fout, aldus Brahim Laytouss.

Kledijvoorschriften voor moslima’s
Ook de bizarre kledijvoorschriften voor de vrouw die een uitvindsel zijn van mannelijke imams, mogen hier eens aan bod komen.
Net als bij de katholieke nonnen vroeger deelt het dragen van een hoofddoek of meer verhullende kledij vrouwen in twee categorieën in: vroom of frivool, madonna of hoer, potentiële bruid of slet. De enige vrijheid die de vrouw in die omstandigheden rest, is de keuze voor de ene kant of de andere.
Noch door de profeet Mohammed, noch in de koran is er ooit een verplichting geweest tot het dragen van een hoofddoek voor vrouwen. Het zijn moslimmannen die de vrouw verplichten tot hoofddoek en/of verhullende kledij, zogezegd om vrouwen te behoeden voor zichzelf maar eigenlijk om andere mannen geen reden tot respectloos gedrag te kunnen geven en dit onder het mom ‘in naam van de godsdienst’. M.a.w. moslimmannen kunnen hun driften niet beheersen en zijn in een gemixte samenleving totaal onbetrouwbaar t.o.v. het andere geslacht!
En dat respectloos gedrag tegenover vrouwen heeft alles te maken met hun maatschappijvisie t.o.v. de vrouw en helemaal niets met de islam zoals imams willen doen geloven! Ook hier zou ik graag de reactie van Brahim Laytouss vernemen.

Seksualiteit
De Nederlandse filosoof en UvA-docent Michiel Leezenberg trok op onderzoek uit en bracht zijn bevindingen samen in zijn boek ‘De minaret van Bagdad: seks en politiek in de islam’.
In de klassieke islamitische literatuur bestaat een hele traditie van homo-erotische poe?zie die volkomen normaal werd gevonden. Homoseksualiteit is dan wel volgens de Koran verboden, maar er werd geen straf aan verbonden. In sommige streng-islamitische landen als Iran staat tegenwoordig de doodstraf op homoseksualiteit.
Moslims focussen nu ook bijvoorbeeld op de maagdelijkheid van de bruid. Dat zou een eis zijn van de islam. Larie natuurlijk, er is daar nergens sprake. Het is een cultureel fenomeen dat door imams religieus geïnterpreteerd werd.
Het huwelijk was/is in de islam geen sacrament, maar een contract dat je naar believen kunt ontbinden. De ‘verhalen van 1001 nacht’ behoorden tot de volkscultuur. Er werd hierin niet hoofs over de liefde geschreven, maar in expliciete termen.
Volgens Leezenberg is de laatste eeuw sprake van een verpreutsing van de islamitische wereld. Dat komt door de opkomst van het nationalisme en de opkomst van de natiestaat in de 19e eeuw. Met dat nationalisme kwam het idee dat een man bereid moet zijn om voor het vaderland te sterven. En van vrouwen werd verwacht dat ze het vaderland nieuw leven inbliezen door zo veel mogelijk kinderen te baren. Homoseksualiteit had geen enkel patriottistisch doel meer en werd verderfelijk.

De ramadan
Het vasten heeft niet enkel met de islam te maken. Volgens de historische bronnen kenden verschillende volkeren en beschavingen dit ritueel, onder andere:  Egyptenaren, Grieken, Hindoestanen, boeddhisten. Bovendien hebben ook de Joden en de christenen het vasten op soortgelijke wijze uitgeoefend.
Het valt mij ook op dat het fenomeen vasten zich niet uitsluitend tot de mens beperkt. Natuurkundigen en biologen bevestigen dat veel dieren zelfs noch eten, noch drinken tijdens bepaalde perioden van het jaar voor gezonds- en instinctieve doelwitten.
Dat wil zeggen dat het vasten een gemeenschappelijke rite is tussen uiteenlopende culturen, levensbeschouwingen en levende wezens.
Ook goed om te vertellen is dat vasten natuurkundig zinvol is in een bepaalde periode van het jaar. In onze regio is het verstandig dat op het einde van de winter de vele opgestapelde afvalstoffen uit ons lichaam verdwijnen, zodat we nieuwe krachten kunnen opdoen vanaf de lente.
Het vasten is een geschikt moment voor elke moslim enerzijds om zijn gedachten, inzichten en attitudes te herzien en anderzijds om zich te verzoenen met de samenleving waar hij leeft door te delen, verdragen en bij te dragen.
Belangrijk is dat elke bekwame moslim, die aan bepaalde eisen van het vasten voldoet, eraan moet meedoen want zonder het vasten blijft zijn geloof onvolledig.
Over het volgen van een vasten in de hierboven beschreven optiek, kan men alleen maar lovend zijn. Maar de praktische uitwerking is niet echt aangepast aan de regio waar men leeft:

• de ramadan is niet seizoensgebonden, want die verschijnt doorheen het jaar. Bijgevolg is die niet heilvol voor het lichaam.
• men mag overdag niets gebruiken, maar moet wel studeren/werken. ’s Avonds en ’s nachts mag men dan voedsel schrokken en drinken. Absoluut geen gezonde manier van leven!

Is het niet de bedoeling om zowel naar lichaam en geest even te versoberen?
Het enige dat absoluut meer dan positief is, is het feit dat de maaltijd in de ramadanperiode een manier is om met familie, vrienden en zelfs minder bekenden zijn ‘rijkdom’ te delen.
Er zijn echter hierbij twee pijnpunten: het onderwijs en het werk. Het onderwijs zou zich tijdens de ramadan moeten aanpassen aan de grillen van de ouders of spelregels van al of niet religieuze groepen! Advocaat-bijstand of niet; het is ronduit egoïsme en cliëntelisme ten top! Als elkeen op die manier zijn zin moet krijgen, dan is onderwijs organiseren gewoon onmogelijk geworden.
Er zijn tijdens de ramadan steeds meer klachten van werknemers over moslimcollega’s op de werkvloer. We worden minder inschikkelijk en met reden!
Ik vind het een begrijpelijke frustratie, als een collega meer pauzes krijgt dan jij omdat hijzelf beslist heeft om een dag niet te eten. Ik begrijp ook de bazen die niet te ver willen gaan in die flexibiliteit. Je kan redelijke concessies doen, zoals halalmaaltijden in de kantine als er veel moslims werken. Maar lichter werk afdwingen op basis van je religieuze keuze, kan niet. Aangezien godsdienst een privé-zaak is, kan het niet zijn dat de arbeidsethos hieraan aangepast moet worden. België is geen theocratisch moslimland!
Daarbij zijn sportende moslims zo hypocriet als wat! De Turkse bondscoach Fatih Terim maar ook het Saoedische Al- Shabab verbiedt zijn spelers deel te nemen aan de ramadan tijdens het EK of WK en zet dat zelfs in het contract. M.a.w. als er veel geld en veel eer te halen is, vallen de religieuze islamregels weg. En dat zijn precies die landen die het navolgen van strikte islamregels van moslims in andere landen eisen.

Loyaliteit
Redouan Ben Driss, psycholoog en psychotherapeut die al jaren met mensen met een migratie-achtergrond in Brussel werkt, kent het fenomeen: de burn-out van de allochtoon.
“We schenken hoogopgeleide allochtonen geen aandacht omdat we ervan uit gaan dat het hen goed gaat. Ze hebben gestudeerd, ze zijn geslaagd en zijn gei?ntegreerd. Maar de werkelijkheid is toch ietwat anders. En dan is er ook nog een onderscheid tussen mannelijke en vrouwelijke hoogopgeleiden.”
Allochtone familie doen er vaak minder lang over om een academische graad te halen in vergelijking met autochtone Belgen uit de arbeidersklasse. Dat bewijst dat allochtonen hier vlot kansen kregen. Er is echter één groot probleem: hun minder geschoolde familie eist van hen dat ze niet te veel veranderen.
Het huwelijk is zoiets. Hoogopgeleide vrouwen trouwen zelden met iemand uit het land van herkomst. Vereenzaming is bij hen vaak aanwezig. Mannen trouwen gemakkelijker met een vrouw, hoogopgeleid of niet, uit het herkomstland.
En dan dit: veel allochtone hoogopgeleiden vinden dat ze in hun carrie?re afgeremd worden, dat ze geen gelijke kansen krijgen om zich te ontplooien en hogerop te klimmen. De knoop zit vaak hier: de toegang tot kennis leidt tot macht. En macht wil je niet geven aan mensen die meerdere nationaliteiten hebben en waarvan de loyauteit dus heel onzeker is.
De psycholoog verwacht dat er meer en meer allochtone hoogopgeleiden zullen vertrekken. Dat is natuurlijk spijtig voor Belgie? dat in hen heeft gei?nvesteerd. Maar het is ook erg voor de gemeenschappen met migratieroots want ze verliezen weerom een voorbeeld voor anderen.

Welke wet prevaleert?
Als Brahim Laytouss bij dit alles ook nog zou willen aanstippen dat elke religie, de islam incluis, zich moet voegen naar de rechtsregels van onze moderne staat, (m.a.w. de islamregels zijn ondergeschikt) dan:

• kan je niet anders dan deze islam Europees noemen;
• zal de islam niet meer als bedreigend over komen;
• zal integratie vrij soepel en snel verlopen.

Indien hij dat niet kan, dan mogen de moslims er donder op zeggen dat ze hier niet meer welkom zijn.

Welke imam is geschikt?
In de praktijk kunnen we in Europa en Belgie? vijf soorten imams onderscheiden:

• de hoofdimam of schriftgeleerde (Aliem),
• de imam die het vrijdaggebed leidt en de preek houdt (Khatib),
• de imam die de vijf dagelijkse gebeden voorgaat (Ratib),
• de vrijwillige imam die onbezoldigd is en zijn religieuze functie niet fulltime uitoefent
• de imam die voor vier tot vijf jaar ­of zelfs voor e?e?n maand zoals tijdens de ramadan ­ wordt uitgezonden vanuit Turkije, Marokko, Egypte, Saudi­-Arabie? of Qatar.

Het spreekt voor zich dat de opleiding die een imam heeft genoten, bepalend is voor zijn gezag, discours en invloed. Een imam die gevangen zit in zijn vak en de lokale taal niet machtig is, zal vooral bij jongeren weinig invloed hebben.
Daarom werd ook een Europese Organisatie voor Theologen, Imams en Predikers (EOTIP) opgericht. Momenteel groepeert de organisatie meer dan tachtig imams uit verschillende Europese landen.
Allemaal goed en wel, maar hoe krijg je nu eindelijk goede bekwame imams in de Vlaamse/Belgische moskeeën?

Wie de regels respecteert, moet erkend worden!

Op 10/05/2017, zijn er 43 dossiers tot erkenning van moskeeën vanuit Vlaanderen doorgestuurd, waarvan minister Homans reeds 20 positieve adviezen kon ontvangen. Het lijkt dus logisch over te gaan tot het opstarten van de procedure ter erkenning van deze 20 gebedshuizen. Evident!
De Staatsveiligheid adviseert hierbij altijd, maar controleert later heel summier en absoluut niet grondig of de erkende moskeeën al of niet evolueren naar politieke propagandamachines en de regels aan hun laarzen lappen.

Duidelijke regels, duidelijke opvolging. Maar dat is absoluut niet het geval! “We zien nu een verhaal waarbij moskeeën hun erkenning dreigen te verliezen, zonder duidelijke controle enerzijds en een verhaal van erkende moskeeën die niet meer voldoen aan de voorwaarden en helemaal met rust gelaten worden anderzijds.” verklaart Mercedes Van Volcem (Open VLD), Vlaams parlementslid. Schande aan de politieke mandatarissen en de bevoegde minister, mevrouw Liesbeth Homans!