‘Homokledij’ en de conservatieve maatschappij
Antwerpen, Bart de wever, Homo's -

‘Homokledij’ en de conservatieve maatschappij

zaterdag 2 februari 2013 13:08
Spread the love

Loketbeambten bij de stad Antwerpen mogen geen T-shirt dragen waarmee ze duidelijk maken dat ze homoseksueel zijn. Dat zegt de Antwerpse burgemeester Bart De Wever (N-VA) zaterdag in de Coreliokranten.

Wat is homokledij?

Homoseksualiteit is geen keuze. Net zoals je huidskleur, de kleur van je ogen en de lengte van je lichaam krijg je je seksualiteit mee van bij je geboorte. De maatschappij heeft er – vooral onder religieuze druk – een standpunt van gemaakt. Een levenswijze zogezegd. Homofoben zullen ‘homokledij’ bekijken als roze shirts of eender welke cliché-ideeën er bestaan rond mode. Uit de artikels rond Bart De Wever kunnen we echter met enige goede wil, opmaken dat hij heeft over politieke uitingen rond LGBTQ-rechten.

“Gay pride”, regenboogvlaggen, dat soort ‘uitingen’. De strijd voor gelijke rechten zit er voor deze mensen nog niet op en het dragen van kledij die deze strijd belichaamd, zou dus “homokledij” zijn. Ik ga BDW er dus ook geen homofobie toeschrijven omdat ik, wederom met goede wil, ervan uitga dat hetero’s met dat soort kledij evenzeer vermeden zullen worden uit de loketten.

What’s the problem?

De strijd voor gelijke rechten en andere standpunten die direct te maken hebben met de LGBTQ-gemeenschap, is spijtig genoeg nog een politiek standpunt. Aangezien politieke neutraliteit al langer een vereiste voor een loketbediende is, is er tot op heden ook niet echt een punt gemaakt over “homokledij”. Maar waarom maakt Bart De Wever het dan wel?

Ik kan twee redenen bedenken. Eén, hij ziet niet in dat “homokledij” al langer uit de loketten wordt geweerd omwille van politieke neutraliteit. Twee, hij wil provoceren. Ik geloof dat hij politiek genoeg kennis heeft opgedaan om vast te stellen dat het zeker niet dat eerste is.

Waarom dan provoceren? Ik weet het niet. N-VA was aanwezig op de Gay Parade en in hun programma is er duidelijke de intentie om mee te strijden voor gelijke rechten. Al lijkt dit in praktijk toch minder het geval te zijn. Is dit een uiting van zijn conservativisme zoals Burke en Dalrymple het hem ingaven? Het homohuwelijk, de adoptie door LGBTQ’ers enzoverder zijn voor een conservatief een aanslag op de conservatieve, organische maatschappij. Laat hij in zijn kaarten kijken of is dit gewoon een ondoordachte daad? 

Wat nu?

Alhoewel ik durf betwijfelen dat het BDW’s bedoeling is, opent dit wel een debat dat van belang is in de strijd voor gelijke rechten. Zijn de genoemde ‘uitingen’ nog langer een politiek standpunt of wordt het niet eens tijd dat we die rechten ook echt aanvaarden en aanzien als een evidentie. Waarom zou een politieke partij nog tegen die rechten zijn? Tot nader order blijft secularisme toch een concept dat voor België telt en de echte tegenstanders van die rechten zijn vooral religieus geïnspireerde fanatiekelingen. Het is toch niet eerlijk om mensen geluk te ontkennen enkel omwille van hun seksualiteit.

Dus op een vreemdsoortige manier ben ik BDW dankbaar. Hij vestigt onze aandacht op een concept dat in de kast zat. Pun intended. LGBTQ’ers moeten de mogelijkheid krijgen om hun strijd voor gelijke rechten ook uit te dragen net zoals iedereen vrijheid van meningsuiting geniet. Die “uitingen” zouden geen zorg mogen zijn van de politiek.

Voila, om te concluderen, lang leve “homokledij”, weg met conservatieve pogingen om gelijke rechten te beknotten. Of dat nu in het loket is of op straat.

take down
the paywall
steun ons nu!