co creatief ondernemen

co creatief ondernemen

dinsdag 11 december 2012 00:19
Spread the love

Bio is een kleine sector en beschikt niet over eigen proeftuinen. Of toch, er is er één voor groenten – akkerbouw in Rumbeke en eentje voor aardbeien en kleinfruit in Roosdaal bij Ninove. Voor de rest zijn het de gewone proeftuinen die af en toe een bio onderwerp opnemen. Om het geheel een beetje te coördineren is NOBL (Netwerk Onderzoek Biologische Landbouw en voeding) en CCBT (Coördinatiecentrum praktijkgericht onderzoek voor biologische teelt) opgericht.

Echt vlot draait het allemaal niet. Je kunt niet zomaar een proef op zomaar een stuk grond doen. Bij ons in Tongeren hebben we een 3 ha biologische proefvelden. In afwisseling (rotatie) staan daar altijd dezelfde teelten. Ook dat is weer een probleem, je kunt niet zomaar iedere proef met iedere teelt gaan doen. Als er dan proeven gedaan worden blijken de boeren niet altijd even geïnteresseerd. Regelmatig is er de kritiek: “we zijn er niets mee.” Lap, al het geld voor niets. Anderzijds werken sommige onderzoekers nogal op zichzelf. Het enige wat hen interesseert is publiceren. Of hun onderzoek ooit toegepast wordt is bijkomstig. Bioboeren blijken ook niet erg kneedbaar te zijn. Ze aanvaarden niet zomaar lukraak wat onderzoekers vinden. Ze houden er een eigen mening op na.

In Nederland werkt sinds jaar en dag het Louis Bolk Instituut. Ergens begin jaren 2000 leerde ik enkele onderzoekers van het Instituut kennen in St-Geertruid in Nederlands Limburg. En dat ging als volgt: Een vergelijkende proef met biologische graszaadmengsels. Niet in een proeftuin, maar gewoon bij een melkveehouder. In de landbouw in Vlaanderen is het de gewoonte dat de onderzoeker de groep toespreekt en zijn bevindingen overdraagt. Mr De Wit van het Louis Bolk Instituut vertelde helemaal niets. Hij gaf ons een blad papier. “Jullie zijn de boeren. Ik weet helemaal niet wat jullie goed vinden. Schrijf het maar eens op en vertel het mij dan ook.” Deze aanpak bracht mij even uit evenwicht, maar toen ik uren later naar huis reed was ik zielsgelukkig. Ik had iets nieuws ontdekt! Erg vanzelfsprekend is het allemaal niet, ik heb het op onze proefvelden in Tongeren nooit uitgeprobeerd. Ik ben altijd de leraar gebleven. Stom van mij.

Anderhalf jaar geleden zijn we met Bioforum en Landwijzer gestart met bedrijfsnetwerken. Gewoon enkele boeren uit dezelfde sector die af en toe samen komen om met elkaar te praten over bedrijfstechnische dingen. Het lijkt eenvoudig, maar de valkuilen, de wolfijzers en de beren in het bos zijn talrijk. Gelukkig hebben we hulp. Jawel, het Louis Bolk Instituut helpt ons. En het is gewoon schitterend. Meer zelfs, door met elkaar te praten kunnen we problemen benoemen en onderzoekers vragen: “Onderzoek dat eens voor ons.” Soms kunnen we zelfs het nodige proefmateriaal aanleveren, dan is er ineens bio grond of zijn er bio dieren.

Stilaan krijgen we dan onderzoek waarbij boer en onderzoeker naast elkaar als gelijke partners de problemen aanpakken. Dat is dan co creatief onderzoek.

Jos

take down
the paywall
steun ons nu!